ความรักสีคราม นิยาย บท 91

วิเวียนยังคงจ้องไปที่ฟินนิค และเธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

ตอนที่เธอมาถึงเมื่อคืนนี้ มอลลี่ได้เตรียมเสื้อผ้าให้เธอได้ใส่ตอนกลับออกไป

เมื่อแต่งงานกับฟินนิค เขาได้สั่งให้คนรับใช้ของเขาเตรียมเสื้อผ้าให้เธอจำนวนมาก แต่เนื่องจากชุดเหล่านั้นมีราคาแพงมาก เธอจึงไม่กล้าใส่มันบ่อยนักเพราะกลัวว่าว่ามันจะดูแพงเกินไปสำหรับเธอ

เสื้อผ้าที่มอลลี่เตรียมให้เธอใส่ออกไปข้างนอก หนึ่งในนั้นเป็นเดรสสายเดี่ยวเส้นเล็กแบบสปาเก็ตตี้ที่ดูเหมือนจะธรรมดา แท้จริงแล้วทำมาจากวัสดุที่ประดับประดาอย่างงดงาม ทำให้ผู้สวมใส่ด้วยความสง่างามอย่างไร้ที่ติ

ข้อบกพร่องเพียงอย่างเดียวของคือมันเป็นชุดเดรสเป็นแบบสายรัด รอยจูบที่คอของเธอจึงมองเห็นได้ชัดเจน

เนื่องจากวิเวียนไม่ได้นำคอนซีลเลอร์สำหรับแต่งหน้ามาด้วย เธอจึงแค่ทารองพื้นเพียงเล็กน้อยเพื่อปกปิด หลังจากทำทุกอย่างที่พอจะทำได้ เธอก็ฝืนตัวเองให้ลงไปข้างล่างกับฟินนิค

ณ ห้องอาหาร ชายชรานอร์ตันถูกมาร์คและฟาเบียนขนาบทั้งสองข้าง เช่นเดียวกับแอชลีย์ พวกเขาทั้งหมดกำลังรับประทานอาหารเช้าอย่างเอร็ดอร่อย เมื่อเห็นฟินนิคมาสาย มาร์คก็จ้องเขม็งและพูดว่า “ฟินนิค ลูกมาสาย ปล่อยให้คุณปู่รอได้ยังไง

ฟินนิคโต้กลับอย่างประชดประชัน “ตอนนี้คุณปู่กำลังทานอาหารอยู่ไม่ใช่เหรอครับ” ขณะที่อาของเขาค่อยๆ เลื่อนไปที่โต๊ะ เขาพูดต่อด้วยความอาย “เมื่อคืนผมยุ่งไปหน่อย ผมเลยเข้านอนดึก”

เมื่อได้ยินวลี "เมื่อคืนยุ่งไปหน่อย" ทุกคนบนโต๊ะก็ดูเหมือนจะคิดแบบเดียวกันกัน พวกเขาหันไปทางวิเวียนที่อยู่ข้างๆ เขา โดยพร้อมเพียงกัน

จากมุมของเขาซึ่งอยู่ด้านข้างของโต๊ะ ชายชรานอร์ตันเห็นรอยเด่นที่คอของวิเวียน ดวงตาของเขาเป็นประกายในทันที ขณะที่เขาสั่งนายเซนที่อยู่ข้างๆ เขาอย่างมีความสุข “นายเซนช่วยหารังนกที่ฉันนำมาจากต่างประเทศเมื่อไม่นานนี้มาหน่อย ชงให้ดีแล้วให้คุณวิลเลียมดื่มสักหนึ่งชาม”

วิเวียนรู้สึกยินดีอย่างยิ่ง เธอตอบอย่างรวดเร็ว “ขอบคุณค่ะ คุณปู่”

เมื่อเห็นว่าชายชรานอร์ตันห่วงใยวิเวียนมากเพียงใด มาร์คก็แสดงความไม่พอใจเล็กน้อย และสิ่งที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดคือแอชลีย์ เมื่อเปลวไฟแห่งความอิจฉาริษยาลุกโชนอยู่ภายในตัวเธอ ความหึงหวงก็ปรากฏชัดในดวงตาของเธอ

ฟาเบียนจ้องไปที่วิเวียนอย่างช่วยไม่ได้ เขาเห็นรอยแดงที่คอของเธออย่างชัดเจนเช่นกัน

ทันใดนั้นมือของเขาที่อยู่ใต้โต๊ะก็ถูกบีบแน่นโดยไม่ได้ตั้งใจ และร่างกายของเขาก็เกร็ง

แม้ว่าเขาจะสงสัยมานานแล้วว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างฟินนิคและวิเวียน แต่การได้เห็นพวกเขาทั้งสองคนด้วยตาของตัวเองในตอนนี้ทำให้เขารู้สึกว่าจิตใจของเขาไม่สงบสุข ราวกับว่ามีสัตว์ประหลาดในตัวเขาที่คำรามด้วยความโกรธ

ไม่เพียงแค่นั้น เมื่อเขามองดูใบหน้าที่แดงก่ำของวิเวียนและท่าทางที่เธอดูพึงพอใจ เขาไม่สามารถหยุดตัวเองจากการจินตนาการว่าเมื่อคืนนี้เธอได้ทำอะไรกับฟินนิค

ด้วยเหตุนี้การรับประทานอาหารโอมล้อมไปด้วยบรรยากาศที่น่าอึดอัดใจ

ฟาเบียนอารมณ์เสียตลอดเวลา เขาและแอชลีย์ออกจากโต๊ะทันทีหลังจากรับประทานอาหาร

วิเวียนดื่มซุปรังนกที่เตรียมไว้เป็นพิเศษด้วยความเชื่อฟังก่อนจะเดินจากไปพร้อมกับฟินนิค

ชายชรานอร์ตันอารมณ์ดีและกล่าวว่าเขาต้องการไปเดินเล่นหลังอาหาร ดังนั้นเขาจึงพาพวกเขาทั้งสองออกไปทางประตูหลัก

วีลแชร์ของชายชรานอร์ตันเลื่อนเข้าไปในรถ เมื่อวิเวียนหันตามไปก็รู้สึกว่ามีมือมาจับไหล่ของเธอ

"คุณวิลเลียม” ชายชรานอร์ตันมีสีหน้าที่เป็นปริศนาขณะที่เขาพูดเป็นนัยว่า “เมื่อวานคุณทำได้ดี อย่างไรก็ตาม ในฐานะผู้มีประสบการณ์ ขอผมบอกหน่อยนะว่าการทำเพียงครั้งเดียวนั้นไม่ได้เป็นจำนวนที่มากเลย โอกาสก็มีน้อยเกินไป เมื่อคุณทั้งคู่กลับมาก็อย่าลืมทำให้มากขึ้น”

ในตอนแรกวิเวียนสับสนว่าชายชรานอร์ตันนอร์ตันหมายถึงอะไร เมื่อเข้าใจแล้วใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงมะเขือเทศในทันที

ว่ากันตามตรงแล้วทั้งคุณปู่และหลานชายช่างไม่สะทกสะท้านกับคำวิจารณ์ใดๆ ทั้งสองมาจากเบ้าหลอมเดียวกันของครอบครัวนอร์ตันอย่างแท้จริง

ขณะที่พูดพึมพำอย่างอย่างออกมาอย่างไม่ต่อเนื่องกัน วิเวียนก็รีบขึ้นรถทันที

งานเลี้ยงอันยิ่งใหญ่ที่ครอบครัวนอร์ตันเป็นเจ้าภาพก็จบลงโดยไม่ติดขัดอะไร

ในวันต่อๆ มา ด้วยวันกำหนดส่งงานพิมพ์นิตยสารฉบับใหม่ที่กำลังใกล้เข้ามา วิเวียนพบว่าตัวเองยุ่งเป็นอย่างมากกับการทำงานอย่างใกล้ชิดร่วมกับเจ้าหน้าที่สำนักงานของบริษัทนิตยสารของเธอทั้งหมด

แม้แต่ฟาเบียนก็ไม่มีเวลามาคิดถึงวิเวียนอีกต่อไป เนื่องจากเขายุ่งกับงานของเขามากเกินไป

เนื่องจากความล้มเหลวในการร่วมมือกับเมืองคิว ในครั้งก่อน บริษัทนิตยสารพบว่าตัวเองขาดเงินทุนที่จะทำต่อไป ซึ่งถือเป็นวิกฤตครั้งใหญ่ที่สุดนับตั้งแต่ก่อตั้ง โชคดีที่การสัมภาษณ์ครั้งที่สองนั้นโดดเด่นและมีความคาดหวังอย่างสูงว่าฟินนิคจะช่วยเพิ่มยอดขายได้ อันที่จริงปัญหานั้นได้รับการจัดการอย่างง่ายและรวดเร็ว แม้กระทั่งสร้างสถิติการขายใหม่ ซึ่งช่วยให้พนักงานรู้สึกผ่อนคลายขึ้นเป็นอย่างมาก

ในเมื่อบริษัทนิตยสารไม่อาจจะพึ่งพาฟินนิคเพื่อเพิ่มยอดขายนิตยสารได้เพียงอย่างเดียว ด้วยเหตุนั้นความโล่งใจที่เกิดขึ้นในระยะสั้นไม่นานก็ถูกแทนที่ด้วยความปวดหัวเกี่ยวกับเนื้อหาสำหรับการพิมพ์นิตยสารในครั้งถัดไป

ขณะที่ทุกคนกำลังระดมสมองกันอย่างเหนื่อยล้า การปรากฏตัวขึ้นของแชนนอนก็เป็นเหมือนความหวัง แรงจูงใจของเธอทำให้เธอต้องสัมภาษณ์เป็นการส่วนตัวและสอบสวนโรงงานแปรรูปอาหารผิดกฎหมาย ซึ่งนำไปสู่ภาพถ่ายที่เป็นความลับมากมายและเรื่องราววงในที่ไม่เปิดเผยต่อสาธารณชน

เรื่องเพิ่งเกิดขึ้นไม่นานมานี้ ประเด็นเรื่องความปลอดภัยด้านอาหารในประเทศได้รับความสนใจจากสาธารณชนเป็นอย่างมาก ทุกคนในสำนักงานต่างเห็นพ้องกันว่านี่เป็นข่าวเด่นที่คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไปซึ่งจะเขย่าโลกของวารสารศาสตร์ ดังนั้นทุกคนจึงรวมใจกันและรีบเร่งทำงานกันข้ามคืนเพื่อให้ข่าวเกี่ยวกับการกระทำผิดกฎหมายของโรงอาหารออกมาให้ดีที่สุด พวกเขาตัดสินใจที่จะทำการเขียนข่าวอย่างดีที่สุดเพื่อขุดคุ้ยเรื่องนี้

แม้แต่วิเวียนซึ่งไม่ได้รับผิดชอบรายงานก็ทำงานล่วงเวลาด้วย

เมื่อนาฬิกาตีบอกเวลาเที่ยงคืน วิเวียนยังคงอยู่ในสำนักงาน แชนนอนก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวด้วยท่าทีที่เย่อหยิ่ง เธอโยนเอกสารบนโต๊ะของวิเวียนแล้วพูดว่า “นี่คือรายชื่อคนงานในโรงงานที่ผิดกฎหมายที่ฉันบันทึกไว้ หลายคนอยู่อย่างผิดกฎหมายหรือเอกสารที่เหมาะสม ฉันต้องการให้คุณจัดระเบียบรายละเอียดในเอกสาร”