ความรักสีคราม นิยาย บท 92

วิเวียนซึ่งยังยุ่งกับการเรียงพิมพ์ เมื่อเห็นเอกสารของแชนนอน เธอขมวดคิ้วและตั้งข้อสังเกตว่า “แชนนอน ตอนนี้ฉันยุ่งมาก ฉันพยายามติดตามงานของฉัน คุณทำงานนี้เองไม่ได้เหรอ”

“เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ” แชนนอนเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อราวกับว่าเธอเพิ่งได้ยินเรื่องตลกร้ายอย่างโจ่งแจ้ง “รู้ไหมว่าฉันยุ่งแค่ไหน เพื่อข้อมูลของคุณ ฉันสัมภาษณ์เชิงสืบสวนทั้งหมดด้วยตัวเอง ฉันยังคงต้องคัดแยกบันทึกการสัมภาษณ์ทั้งหมด แต่คุณคาดหวังให้ฉันทำงานอื่นที่ต้องทำทุกวันด้วยเหรอ”

วิเวียนขมวดคิ้วลึก “แต่ฉันก็ยุ่งมากทหมือนกัน ทำไมคุณไม่...”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ แชนนอนก็ขัดจังหวะอย่างไม่มีความอดทน “วิเวียน ฉันรู้ว่าคุณเป็นแค่พนักงานเบื้องหลัง คุณไม่ได้ยุ่งเหมือนพวกเรา ลดความจองหองของคุณลงบ้างได้ไหม หรือคุณวางแผนที่จะขอให้หัวหน้าบ.ก. ช่วยทำงาน คุณจะได้นั่งสบายๆ ไม่ต้องทำอะไรเลยแล้วรอรับเงินอย่างนั้นเหรอ”

เสียงของแชนนอนแหลมคม เพราะเธอจงใจเพิ่มรับน้ำเสียงของเธอขึ้นขณะที่เธอพูด การระเบิดอารมณ์อย่างกะทันหันนั้นได้รับความสนใจจากคนส่วนใหญ่ในบริษัทนิตยสาร

เมื่อรู้สึกเบื่อกับเรื่องไร้สาระ ใบหน้าของวิเวียนก็เย็นชาและไม่สะทกสะท้าน

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วหยิบเอกสารที่แชนนอนวางไว้บนโต๊ะอย่างไม่ใส่ใจ และพูดอย่างเฉยเมย “ตกลง ฉันจะช่วยคุณจัดเอกสาร”

ใบหน้าของแชนนอนแสดงสีหน้าไม่พอใจ ขณะที่เธอกำลังจะคิดโต้กลับอย่างมีชั้นเชิง วิเวียนก็พูดอย่างเย็นชาอีกครั้ง

“แต่โปรดอย่าได้คิดว่าตัวเองเป็นผู้มีพระคุณของบริษัทนิตยสารนี้หลังจากผ่านการสัมภาษณ์ที่ประสบความสำเร็จเพียงครั้งเดียว หยุดทำตัวอวดดีและรู้ไว้ด้วยว่านี่เป็นครั้งแรกหลังจากอยู่ในบริษัทนี้มาเป็นเวลาสองปีเต็ม ที่คุณต้องรับผิดชอบกับต้นฉบับครั้งแรกของคุณ”

แม้ว่าคำพูดของวิเวียนจะฟังดูโหดร้ายและเจ็บปวด แต่ก็เป็นความจริงเช่นกัน

เธอได้เข้าร่วมบริษัทนิตยสารกับแชนนอนในเวลาเดียวกัน เธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้ดูแลส่วนนิตยสารแยกต่างหากโดยเริ่มตั้งแต่ปีที่แล้ว ในขณะที่แชนนอนติดอยู่กับงานประจำที่ทำทุกวัน เช่น การพิสูจน์อักษร

“คุณ...” แชนนอนไม่คาดคิดว่าวิเวียนจะหันหลังให้กับเธอในทันใด ใบหน้าของเธอซีดเผือดเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะจากเพื่อนร่วมงานรอบตัวเธอ ด้วยความโกรธ เธอกัดฟันและกำหมัดอย่างรวดเร็ว แล้วเธอก็หันหลังเดินจากไปอย่างช่วยไม่ได้ที่จะตอบโต้