ความรักสีคราม นิยาย บท 984

เบเนดิกต์ส่ายหน้าอย่างปลงๆ จากนั้นกดโทรศัพท์ “นี่ ลูกน้องนายเล่นงานแฟนฉันซะอ่วมเลย นายช่วยหน่อยได้ไหม?”

ชายหนุ่มวางสายหลังจากได้รับคำตอบที่น่าพอใจ เขาชำเลืองมองปารีสก่อนจะเดินออกจากออฟฟิศ

ครู่ต่อมา หัวหน้าบรรณาธิการเรียกปารีสเข้าไปในห้อง ปารีสยืนเจียมเนื้อเจียมตัวอยู่ตรงหน้า คิดว่าอีกฝ่ายจะตำหนิที่เธอยังไม่ส่งรายงาน

ขณะที่ปารีสกำลังกลั้นอกกลั้นใจก็ได้ยินเสียงหัวหน้า “เธอกลับบ้านได้แล้ว ไว้ส่งรายงานวันพรุ่งนี้”

ปารีสตาโตอย่างไม่อยากเชื่อ หัวหน้าบรรณาธิการคนนี้เป็นตัวปลอมหรือเปล่า? ไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้จากเธอ

“แค่นั้นแหละ เธอกลับได้แล้ว” อีกฝ่ายก้มหน้าทำงานต่อ ปารีสเดินออกมาอย่างงุนงง หัวหน้าเป็นอะไรไป? อะไรทำให้เธอเปลี่ยนใจแบบปุบปับแล้วปล่อยให้เรากลับบ้าน?

ปารีสจับตามองออฟฟิศของหัวหน้าบรรณาธิการอย่างข้องใจขณะทำความสะอาดโต๊ะทำงานของเธอก่อนจะออกจากออฟฟิศ

เรื่องของเรื่องคือเบเนดิกต์เพิ่งโทรหาฟินนิค ไม่อย่างนั้นหัวหน้าบรรณาธิการคงไม่มีทางปล่อยปารีสออกมาง่ายๆ อันที่จริง อีกฝ่ายถึงกับสงสัยว่าปารีสเป็นใคร เพราะเธอประหลาดใจมากที่ฟินนิคโทรมาขอให้โอนอ่อนผ่อนปรนกับปารีส

แต่เธอก็ยอมแค่เลื่อนเส้นตายการส่งรายงานให้เป็นวันพรุ่งนี้

เท่านั้นปารีสก็ยิ่งกว่าพอใจแล้วกับการผ่อนผันของหัวหน้า

“ปารีส! ทางนี้! ขึ้นมาเร็วๆ!” ทันทีที่เดินออกจากอาคาร ปารีสก็ต้องประหลาดใจที่เห็นเบเนดิกต์รออยู่ในรถ วันนี้ช่างเป็นวันมหัศจรรย์! ไม่ใช่แค่หัวหน้าจะปรานี แต่เรายังได้เจอแฟนหลังเลิกงานด้วย

“ไงคะ” ปารีสทักทาย เธอยืนมองเบเนดิกต์ลงมาเปิดประตูรถให้

เมื่ออยู่ในรถ ปารีสรีบเล่าเรื่องที่ทำงานให้เบเนดิกต์ฟัง

ชายหนุ่มแค่ยิ้มหลังจากฟังเรื่องวันที่ “แสนจะตื่นเต้น” ของเธอ ทั้งคู่กินอาหารเย็นด้วยกันและเดินไปตามถนนที่มีต้นไม้ขนาบตลอดสาย คืนนั้นเบเนดิกต์ขับรถไปส่งปารีสที่บ้าน

เมื่อก่อนปารีสจะขี้อายเวลาอยู่กับเบเนดิกต์ แต่ตอนนี้ทั้งคู่เป็นแฟนกันมาสักพักหนึ่งแล้ว หญิงสาวจึงหยอกเย้าชายหนุ่มได้อย่างสบายใจ “เจอกันพรุ่งนี้นะคะที่รัก”