ขย้ำรักเลขา NC-20 นิยาย บท 100
“มองฉันทำไมคะ”
ไอรินที่ถูกจ้องเอา ๆ เริ่มเลิ่กลั่กทำตัวไม่ถูก มือไม้มันเก้งก้างไปหมด ไม่รู้ว่าจะเอาไปวางไว้ตรงไหนดี
“แทนตัวเองว่ารินเหมือนเดิมไม่ได้เหรอ”
“เลิกมองรินได้แล้วค่ะ”
แทนที่ยอมทำตามแล้วเขาจะเลิกมอง ตรงกันข้าม พลชยังมองเธอเหมือนเดิมด้วยดวงตาสีน้ำเงินเข้มที่เป็นประกายวิบวับ มันดูกรุ้มกริ่มแปลกตา ชวนให้ดวงหน้างามร้อนผ่าว
“ผมแค่อยากมองให้แน่ใจ”
“แน่ใจอะไรคะ”
“อยากแน่ใจว่าไม่ได้ฝันไป คุณให้โอกาสผมแล้วจริง ๆ”
หญิงสาวกวาดตามองไปทั่วใบหน้าคมคาย ถึงเขาจะดูซูบผอมและโทรมกว่าปกติ แต่ไอรินยอมรับว่าความหล่อเหลาดูดีของเขา มันไม่ได้ลดน้อยลงเลย
พลชยังคงเป็นลูกรักของพระเจ้าเหมือนเดิม น่าอิจฉา..
ใบหน้าสมบูรณ์แบบราวเทพสลักขยับเข้ามาใกล้ ใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ที่รินรดใบหน้า ไอรินนิ่งค้างเหมือนถูกกดปุ่มสต๊อป ริมฝีปากเผยอขึ้นน้อย ๆ เหมือนกำลังรอคอยอะไรบางอย่าง
อะไรบางอย่างที่เธอเองก็โหยหามาตลอด
“ขอจูบนะไอริน”
“คุณ..”
“ได้ไหมครับ?”
ไอรินไม่อาจทนต่อเสียงเว้าวอนร้องขอนั้นได้ เธอพยักหน้าอย่างเชื่องช้า หลับตาลงเพื่อรอรับรสจูบที่คุ้นเคยและคิดถึง
ทว่า..
เปรี้ยง!!!
“อ๊ะ!”
เสียงฟ้าผ่าดังลั่นสร้างความตื่นตระหนก ไอรินตกใจจนเผลอผลักอีกคนออกห่างเต็มแรง พลชที่ไม่ได้ตั้งตัวล้มกลิ้งเป็นลูกขนุนไปกับพื้น
“ขอโทษค่ะ เจ็บหรือเปล่าคะ”
“ไม่เป็นไร แต่คุณช่วยผมหน่อย ผมลุกไม่ไหว”
“มาค่ะ รินช่วย”
ไอรินรีบเข้าไปประคองชายหนุ่มขึ้นนั่ง เธอทั้งเป็นห่วงและรู้สึกผิด จนไม่ทันคิดว่าพลชจะใช้โอกาสนี้ กดร่างตัวเองลงไปนอนบนพื้นไม้แทนที่
“คุณพลช!!”
“เรียกแค่ดีนก็พอ”
ดวงตาลึกลับเป็นประกายแวววาว เขาอาศัยร่างกายที่ใหญ่โตกว่า กักกันไม่ให้ไอรินหนีไปไหนได้
“ปล่อยเลยนะคะ!”
“ยังไม่ได้จูบเลย”
“ไม่ให้จูบแล้วค่ะ คนโกหก!” ไอรินหน้าบึ้งสนิท เธอหรือก็อุตส่าห์เป็นห่วงว่าจะเจ็บ ที่ไหนได้
พลช ดีน แม็กซ์เวล เปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ เปลี่ยนจนเธอปรับตัวตามไม่ทันเลยทีเดียวเชียว
“ผมโกหกอะไรคุณ หืม?”
“คุณโกหกว่าเจ็บ”
“ผมยังไม่ได้พูดว่าคำว่าเจ็บเลยนะครับ”
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขย้ำรักเลขา NC-20