ขย้ำรักเลขา NC-20 นิยาย บท 99
ปัง!
ประตูไม้ปิดลง ไอรินเดินหายเข้าไปในห้อง ๆ หนึ่ง แล้วกลับมาพร้อมกับผ้าขนหนูสีขาวผืนโต
“ไอริน คุณ..”
“เช็ดตัวก่อนนะคะ เดี๋ยวจะไม่สบาย”
“ไม่ไอริน” พลชไม่ยอมรับผ้าผืนนั้นง่าย ๆ “คุณกำลังเปลี่ยนเรื่องใช่ไหม ไอริน คุณปฏิเสธออกมาตรง ๆ ว่าไม่ได้รู้สึกเหมือนกัน ยังดีกว่าทำเหมือนไม่ได้ยินแบบนี้เลย”
“เช็ดตัวก่อนเถอะนะคะ”
“ผมไม่เช็ด ป่วยก็ช่างมันสิ ตายได้ยิ่ง- อื้ม..”
ไม่ปล่อยให้พลชพูดเรื่องอัปมงคลได้จนจบ ไอรินที่ทนฟังถ้อยคำตัดพ้อไม่ไหวเขย่งปลายเท้าขึ้นสูง แล้วใช้กลีบปากอุ่น ๆ ของตัวเอง ปิดปากเย็นเฉียบที่เอาแต่พูดเรื่องไม่เป็นเรื่องของชายหนุ่ม
“ไอริน..”
เธอยื่นผ้าขนหนูให้เขาหลังจากถอนจูบออก
“ทีนี้จะเช็ดตัวได้หรือยังคะ”
“ขอจูบอีกได้ไหม”
“ถ้าไม่เช็ดตัว ก็กลับไปเลยค่ะ”
“เช็ดแล้วครับ”
พลชรีบรับผ้าเช็ดตัวมาซับน้ำตามเส้นผมอย่างว่าง่าย ดวงตาคมเอาแต่จ้องมองอีกฝ่ายที่ยืนหน้าแดงก่ำอยู่ไม่ไกล เขาเพิ่งเห็นว่าไอรินหน้าแดงมาก ไม่ใช่แค่หน้า ใบหู หรือแม้แต่ลำคอก็แดงจัดไปหมด
น่ารัก
“คุณน่ารักมาก”
“อะ อะไรของคุณ” ไอรินหมุนตัวหนี แต่คนอย่างพลชย่อมไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปง่าย ๆ
เขาสวมกอดไอรินจากด้านหลัง จูบหัวไหล่เล็กแล้วกระซิบบอกเธอด้วยคำ ๆ เดิม ซ้ำไปซ้ำมาไม่รู้เบื่อ
“คิดถึง”
“อือ”
“คิดถึงมาก”
“พอแล้วค่ะ”
“ไม่พอหรอก ผมคิดถึงคุณมาก ไอริน คิดถึงจนแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว”
“บอกว่าคิดถึง แต่เพิ่งมาหากัน”
“ผมมันโง่ไงไอริน ผมไม่รู้ตัวเลยว่ารักคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่ตรอมใจ เอาแต่ทำงานหนักจนเข้าโรงพยาบาลเป็นเพราะอะไร ผมโง่เอง คุณจะทำโทษผมยังไงก็ได้ แต่ผมขอโอกาส แค่ครั้งเดียวก็พอนะไอริน ครั้งนี้ผมจะไม่ปล่อยให้คุณหลุดมือไปอีกแล้ว”
ไอรินเอี้ยวตัวกลับไปมอง ดวงตาคู่สวยสำรวจใบหน้าซูบตอบด้วยความรู้สึกผิดจับใจ เธอไม่รู้เลยว่าเขาเองก็ทุกข์ทรมานไม่แพ้กัน
“ที่คุณผอมลงขนาดนี้ เป็นเพราะฉันเหรอคะ”
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขย้ำรักเลขา NC-20