ขย้ำรักเลขา NC-20 นิยาย บท 113
“ดีนคะ..”
“ผมรักคุณ ผมขอโทษที่เคยทำให้คุณเสียใจ ขอโทษที่เคยปล่อยให้คุณต้องนอนคนเดียว จากนี้จะไม่มีอีกแล้ว คุณเชื่อผมนะ”
“รินเชื่อคุณค่ะ” ไอรินตอบรับโดยไม่เสียเวลาคิด เธอเชื่อเขา เชื่อในตัวผู้ชายคนนี้จนหมดหัวใจ
ใบหน้าของทั้งคู่เคลื่อนเข้าหากันช้า ๆ จนกระทั่งริมฝีปากทั้งสองประกบแน่นไร้ช่องให้อากาศผ่าน จุมพิตครั้งนี้แทนคำสัญญา ที่พลชจะรักษามันไปตลอดชีวิต
กลีบปากทั้งสองบดเบียดเข้าหากันไม่รู้เบื่อ จูบแสนหวานแค่ภายนอกกินเวลาไปเนิ่นนานหลายนาที แต่ในที่สุดพลชก็เป็นฝ่ายขยับออกห่างก่อน
ไอรินเอียงคอน้อย ๆ นึกแปลกใจที่วันนี้คนรักไม่ล่วงล้ำเข้ามาด้านใน ทั้ง ๆ ที่ปกติเขาชอบเล่นกับลิ้นเธอมากแท้ ๆ
“คุณไปนอนเถอะที่รัก” นิ้วหัวแม่มือเกลี่ยแก้มนิ่มเบา ๆ พลชต้องพยายามอย่างหนักไม่ให้เสียงที่เอื้อนเอ่ยออกไปกระเส่าสั่น
แค่จูบ.. แค่ได้จูบเป้ากางเกงของเขาก็คับแน่นไปหมด เขาต้องการไอรินมาก แต่เพราะไม่อยากทำให้คนรักไม่ลำบากใจ พลชจึงทำได้แค่บอกให้ไอรินกลับไปนอน เพราะเขาต้องใช้เวลาสักพักเพื่อให้ตรงนั้นสงบลง หรือถ้าไม่ได้จริง ๆ ก็อาจจะต้องพึ่งมือตัวเองเหมือนกับทุกครั้งที่ผ่านมา
พลชเป็นคนเซ็กซ์จัด เขาบอกไอรินตั้งแต่แรก ๆ แล้ว มันยากมากที่ต้องห้ามใจทั้ง ๆ ที่ได้สัมผัสร่างกายกันทุกวัน เขาต้องใช้มือช่วยตัวเอง และจินตนาการถึงร่างกายสวยงามที่เคยได้ครอบครองเพื่อปลดปล่อย แต่สองวันมานี้แขนขวาได้รับบาดเจ็บ และเขาก็ไม่ถนัดซ้าย ต่อให้ต้องการมากแค่ไหนก็ต้องอดทนไว้
“ดีนคะ คุณเป็นอะไร ทำไมไล่รินแบบนี้”
“ไอริน ผมบอกให้ไปนอนได้แล้ว”
พลชกัดฟันแน่น แทนที่ไอรินจะรีบลุกไป เธอกลับนอนจ้องเขาตาแป๋วอยู่แบบนั้น
“คุณเป็นอะไรไป เจ็บแผลหรือเปล่าคะ ถ้าเจ็บก็บอกรินสิคะ”
“ไม่ ผมไม่ได้เจ็บ ไปนอนเถอะไอริน ผมง่วงแล้ว”
“ไม่ค่ะ รินไม่ไป”
“ไอริน คุณกำลังทำให้ผมหมดความอดทน”
“คุณ!”
ไอรินเบิกตากว้าง ไม่ทันได้ถามว่าเขากำลังอดทนเรื่องอะไร ร่างกายของพลชก็ตอบทุกอย่างแทนแล้ว
ตรงนั้น มันกำลังทิ่มหน้าท้องเธอ..
“ผมขอโทษ คุณไปนอนก่อนนะ”
พลชลุกขึ้นยืนพร้อมดึงคนรักขึ้นมาด้วย เขาจูงมือไอรินไปที่ประตูห้องนอน จูบหน้าผากเนียนเบา ๆ เพื่อบอกฝันดี
“ฝันดีนะครับ”
“ดีนคะ”
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขย้ำรักเลขา NC-20