ขย้ำรักเลขา NC-20 นิยาย บท 36

“เอ่อ..”

“หรือคุณฟังผมไม่ออก ผมหมายถึงแบบนี้”

เขาพยายามสาธิตให้เธอดูด้วยภาษากาย ไอรินอ้าปากจะปฏิเสธและบอกว่าเธอฟังภาษาอังกฤษออก แต่เสียงที่คุ้นเคยทำให้ไอรินลืมสิ่งที่อยากพูดไปจนหมด

“ไอริน!”

เฮือก!

“บะ บอส”

“มัวทำอะไรอยู่” พลชถามเสียงเข้ม เหลือบตามองคนที่เข้ามายุ่งกับเลขาของตัวเองแค่แวบเดียว ก่อนจะคว้าข้อมือบางมาจับไว้ “เข้าไปในงานได้แล้ว เลขาควรอยู่กับเจ้านาย ไม่ใช่เดินไปทั่วแบบนี้”

ร่างบอบบางเซถลาไปตามแรงลากดึงของคนตัวโต แต่เมื่อต้องเจอกับผู้คนพลชกลับรีบปล่อยมือเธอทันที

“เดินตามมา อย่ามัวเถลไถล”

ไอรินนิ่วหน้า เจ็บข้อมือที่ถูกบีบแปลบ ๆ แต่เธอจะทำอะไรได้ นอกจากเดินตามเขาไป

“คุณไอรินมาแล้ว” ไมค์มีสีหน้าโล่งใจที่เห็นไอรินเดินตามหลังเจ้านายมา

เมื่อครู่ตอนที่รู้ว่าไอรินหายไป บอสหงุดหงิดจนต้องออกไปตามหาด้วยตัวเอง ทั้ง ๆ ที่จะให้เขาหรือวิลล์ไปหาก็ได้

ไมค์รู้สึกได้ถึงบางสิ่ง แต่เขาเลือกที่จะปิดปากเงียบ เรื่องของเจ้านาย ก็ให้เจ้านายจัดการเอง

“ไปไหนมาครับ”

“คือ.. ริน”

“อย่ามัวแต่เซ้าซี้คุณไอรินเลยวิลล์ บอสเดินไปโน้นแล้ว”

ไมค์ตัดบท เขาไม่อยากให้ไอรินลำบากใจ แค่อยู่ในงานนี้ไอรินก็ลำบากจะแย่แล้ว เธอไม่เคยออกงานมาก่อน แต่บอสกลับพามาออกงานแรกที่ใหญ่โตขนาดนี้

“ไปเถอะครับ บอสต้องเข้าไปคุยกับท่านทูต คุณต้องจำคน ๆ นั้นไว้ให้ดีนะครับ เขาจะมีบทบาทสำคัญกับบอสในอนาคต”

ไมค์กระซิบบอกไอรินแบบนั้น ก่อนจะเดินตามพลชไปยังจุดที่มีผู้คนมากมายยืนอยู่ ไอรินปรับอารมณ์ของตัวเองให้กลับมาเป็นปกติ ปั้นยิ้มการค้าส่งให้ใครก็ตามที่สบตากัน

“สวัสดีครับมิสเตอร์ราลิโอ”

พลชทักทายท่านทูตด้วยภาษาบ้านเกิด ไอรินที่ฟังออกทุกคำยืดตัวตรง สมองเตรียมจดจำเรื่องราวที่บอสพูดคุยกับท่านทูตเอาไว้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน