ขย้ำรักเลขา NC-20 นิยาย บท 54

พลชนิยามสถานการณ์ในตอนนี้ได้แค่คำเดียวว่า.. เละ

ชายหนุ่มวางร่างเลขาที่เมามายลงบนเบาะหนัง ไอรินบ่นงึมงัมเล็กน้อย ขดตัวเป็นก้อนกลม ๆ แล้วหลับไป

แต่กว่าจะหลับก็เล่นเอาวุ่นวายกันทั้งบ้าน

“ดีน ไม่นอนค้างที่นี่จริงเหรอ” ฟิลิปโปถามย้ำอีกครั้ง ก่อนจะเสมองไปทางอื่นเมื่อลูกชายหันมาสบตา

คนที่รู้ตัวว่าทำผิดไม่กล้ามองตาลูกด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่เพราะเขารินไวน์ให้ไอรินไม่หยุด เรื่องมันคงไม่เป็นแบบนี้

“ไม่ครับแด๊ด” พลชตอบเรียบ ๆ เขาไม่ได้โกรธแด๊ด แต่ก็เคืองเล็กน้อยที่ไม่มีใครฟังเขาพูดซักคน

สุดท้ายเป็นยังไง ไอรินเมาจนหมดสภาพ แถมเวลาเมาไอรินยังนิสัยเปลี่ยนจากเวลาปกติเป็นคนละคน เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วเธอเอาแต่เดินไปทั่ว ชี้ตรงนั้นทีตรงนี้ทีแล้วพร่ำพรรณนาว่าชอบแค่ไหน บางครั้งก็เดินไปกอดรูปปั้นไว้แน่นเหมือนเป็นหมอนข้าง จับออกจากตรงนี้ก็เดินไปตรงโน้นแทน พอเหนื่อยมาก ๆ เข้าก็หลับมันทั้งแบบนั้น

ถ้าไอรินรู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไปบ้างตอนเมา เธอคงไม่กล้ากลับเหยียบมาที่นี่อีกเป็นครั้งที่สอง

“งั้นก็รีบกลับเถอะลูก จะสามทุ่มแล้ว เดี๋ยวจะดึกกว่านี้” พิมพ์ดาวช่วยพูดให้บรรยากาศมันดีขึ้น “วิลล์ ขับรถดี ๆ นะ”

“ครับ”

“ดีน ไว้มาหามัมอีกนะ ครั้งหน้าต้องค้างนะรู้ไหม”

“ไว้ผมจะหาเวลาครับ” พลชไม่ได้รับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะ เพราะไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่จะว่างอีก “ผมไปแล้วนะครับ มัม แด๊ด”

“เดินทางปลอดภัยจ้ะ”

พอพลชก้าวขึ้นรถไมค์ก็ปิดประตูทันที ผู้ช่วยหนุ่มหันไปลาเจ้านายอีกสองคนแล้วก้าวขึ้นไปนั่งข้างคนขับ

รถหรูราคาแพงแล่นออกจากคฤหาสน์หลังโตไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็หายลับไปจากสายตา สองสามีภรรยาจูงมือกันเข้าบ้าน พอเด็ก ๆ กลับไป บ้านก็กลับมาเงียบเหงาเหมือนเดิม

“ที่รัก ลูกโกรธผมหรือเปล่า” ฟิลิปโปถามภรรยาด้วยความเป็นกังวล เขาไม่เคยทะเลาะกับลูกชายมาก่อน และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ลูกมีท่าทีไม่พอใจแบบนี้ สาเหตุก็แค่เพราะเขารินไวน์ให้เลขาลูกมากไปหน่อย

แค่ห้าแก้วเอง..

“ไม่รู้สิคะ”

“เฮ้อออ ก็ใครจะไปคิดว่าดีนจะเป็นห่วงเลขาขนาดนั้น ไอรินก็โตแล้วนี่หน่า.. แต่จะว่าไป ลูกของเราเคยเป็นห่วงใครขนาดนี้ไหมนะ ผมนึกไม่ออกเลย”

“นึกไม่ออกเพราะไม่เคยมียังไงล่ะคะ” พิมพ์ดาวหันกลับมาพูดกับสามีอย่างจริงจัง “คุณคะ พิมพ์คิดว่าดีนชอบไอรินค่ะ”

พิมพ์ดาวบอกสิ่งที่สงสัยกับสามีด้วยความมั่นใจ เธอมองออก ทั้งสายตาที่ลูกใช้มองไอริน ท่าทีที่เป็นห่วงเป็นใย ไหนจะท่าทางหวงแหนนั่นอีก

เด็กคนนี้เคยเป็นแบบนี้กับใครที่ไหน เธอมั่นใจว่าลูกชายตกหลุมที่ตัวเองขุดไว้เรียบร้อยแล้ว แค่ยังไม่รู้ตัวก็เท่านั้น

และเพราะแบบนี้พิมพ์ดาวถึงได้บอกสามี เธออยากปรึกษาว่าจะทำยังไงให้ลูกชายรู้ใจตัวเอง ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป

“ผมก็ชอบเธอนะ ไอรินทั้งเก่งทั้งฉลาดขนาดนั้น มีเลขาแบบนี้งานคงง่ายขึ้นเยอะเลย”

แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเลือกคนปรึกษาผิด พิมพ์ดาวส่ายหน้าอย่างหมดหวัง เธอพอจะรู้แล้วว่าลูกชายได้นิสัยซื่อบื้อมาจากใคร

ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริง ๆ

“พิมพ์ไม่คุยกับคุณแล้วค่ะ!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน