ขย้ำรักเลขา NC-20 นิยาย บท 55

“ไปอาบน้ำนอนซะไอริน รีบพัก จะได้หายเมาไว ๆ”

“ค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะคะบอส”

“อืม”

พลชมองตามจนกระทั่งไอรินเข้าไปในห้องนอน เขาถอนหายใจ ปลดกระดุมเสื้อลงจนเห็นแผงอกและหน้าท้องรำไร ก่อนจะเดินไปที่ห้องครัว เพื่อหยิบเอาเครื่องดื่มมึนเมาออกมา

ขายาวก้าวไปยังระเบียงกว้างที่มองเห็นวิวของเมืองหลวงได้เต็มตา วันนี้กรุงเทพฯ ไม่ต่างจากทุกวัน แม้จะใกล้เวลาห้าทุ่มแล้วแต่ท้องถนนก็ยังคึกคัก รถราวิ่งไปมาเหมือนว่าผู้คนไม่เคยหลับใหล

พลชทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้ วางขวดไวน์ลงพร้อมกับแก้วทรงสูง เขาเปิดฝา รินน้ำสีเข้มใส่แก้วจนเกือบล้น วันนี้พลชไม่ได้ดื่มเพื่อเอาบรรยากาศ แต่เขาอยากดื่มเพื่อให้ลืมเรื่องราวกวนใจทั้งหมด

เรื่องที่แม่พูดเมื่อเย็น มันติดอยู่ในใจของเขาไม่หายไปเสียที

ถ้าเขาคิดจะจริงจังกับแพทริเซีย ก็ต้องปล่อยไอรินไป

ชายหนุ่มกระดกทีเดียวไวน์ในแก้วก็หายไปเกือบครึ่ง เขาเหม่อมองไปไกลอย่างไร้จุดหมาย ขบคิดเรื่องแพทริเซียซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ไม่ว่าจะคิดยังไง จะมองจากมุมไหนแพทริเซียก็เหมาะกับเขาทุกประการ

ทั้งฐานะ ชาติตระกูล รูปร่างหน้าตา และจากประวัติที่ไมค์สืบมา เธอไม่เคยมีเรื่องด่างพร้อยอะไร ที่สำคัญคือแพทริเซียยังโสด เธอไม่มีพันธะ เพราะเลิกรากับแฟนหนุ่มคนล่าสุดไปได้หลายเดือนแล้ว

แพทริเซียเป็นสาวฮอต เธอไม่เคยโสดนานเกินหนึ่งปี นั่นแปลว่าถ้าเขาไม่รีบเข้าหาเธอตอนนี้ ก็อาจจะมีใครที่เข้ามาก่อนแล้วแย่งเธอไปได้ และก็ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน กว่าเขาจะได้เจอผู้หญิงที่คู่ควรเหมาะสมขนาดนี้อีก

‘อาทิตย์หน้าคุณแพทจะไปเที่ยวภาคเหนือครับ ถ้าบอสอยากเข้าหาเธอคงต้องรีบหน่อย เพราะผมทราบมาว่าถ้าได้เที่ยวคุณแพทจะหายไปค่อนข้างนาน ติดต่อยาก’

คำบอกเล่าของไมค์ดังขึ้นในหัว พลชคิดไม่ตก เขาควรเข้าไปพูดคุยและตีสนิทก่อนที่เธอจะไปเที่ยว อย่างน้อย ๆ ก็แสดงออกให้เห็นว่าเขากำลังสนใจเธอและจริงจังแค่ไหน แพทริเซียจะได้ไม่เปิดโอกาสให้ใครระหว่างนั้น

แต่ถ้าทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี เขาก็ต้องจบความสัมพันธ์กับไอริน...ก่อนที่แพทริเซียจะกลับจากการท่องเที่ยว

มันเป็นการตัดสินใจที่ยากกว่าที่คิด

ไวน์แก้วที่สองหมดไปแล้วแต่พลชก็ยังตัดสินใจไม่ได้ ชายหนุ่มกำลังจะรินไวน์เป็นแก้วที่สาม แต่กลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่คุ้นเคยทำให้เขาหยุดมือลง แล้วหันกลับไปมองเจ้าของกลิ่นนั้น

“บอสคะ”

ไอรินที่อยู่ในชุดนอนเดินเข้ามาใกล้ เธอพากลิ่นหอมประจำกายมาด้วย และมันทำให้พลชรู้สึกปั่นป่วนไปทั่วท้อง

“ไอริน มีอะไรหรือเปล่า”

“เปล่าค่ะ รินคิดว่าบอสไปนอนแล้ว”

“ผมยังไม่ง่วง”

“รินนั่งด้วยได้ไหมคะ” เธอขออนุญาต เมื่อพลชพยักหน้าจึงค่อย ๆ ทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ เขา โดยที่เว้นระยะห่างออกไปพอสมควร “ขอบคุณค่ะ”

ไม่มีใครพูดอะไรต่อจากนั้น ไอรินนั่งมองวิวในยามค่ำคืนเงียบ ๆ เธอยังรู้สึกเมาและมึนหัวอยู่บ้าง พออาบน้ำก็รู้สึกดีขึ้นมาก แต่ดันไม่ง่วงก็เลยตั้งใจว่าจะออกมานั่งเล่น ไม่คิดว่าจะเจอพลชที่นี่

ไวน์แก้วแล้วแก้วเล่าหมดไป จนกระทั่งทั้งขวดเหลือแค่ความว่างเปล่า ไอรินคิดว่าพลชคงพอแล้ว แต่ไม่ใช่.. เขาเดินกลับไปในครัว หยิบเอาไวน์ขวดใหม่ออกมาเปิดแล้วนั่งดื่มต่อเหมือนเป็นน้ำเปล่า

“ดื่มเยอะขนาดนี้ไม่กลัวเมาเหรอคะ” ไอรินอดถามไม่ได้ เธอดื่มแค่ไม่เท่าไหร่ยังเมาเละเลย แต่พลชกลับมีท่าทีปกติ เหมือนไวน์พวกนี้ทำอะไรเขาไม่ได้ทั้งนั้น

“ผมคอแข็ง”

ไอรินไม่ได้พูดอะไรต่อ ถึงบอสไม่บอกเธอก็เชื่อว่าเขาคอแข็งมาก ดื่มหนักขนาดนี้หน้ายังไม่แดงขึ้นเลยด้วยซ้ำ

พลชเอาแต่ดื่ม ดื่มแล้วดื่มอีกด้วยความหงุดหงิดใจกับความคิดที่พันยุ่งเหยิงอยู่ในหัว หลายครั้งที่เหมือนจะตัดสินใจได้ แต่พอมองไปที่ไอรินเขาก็กลับลังเลขึ้นมา

เขายอมรับว่าตัวเองเสพติดไอริน หนักจนถึงขั้นอยากมีเซ็กซ์กับเธอทุกวัน ทั้ง ๆ ที่ผ่านมานานขนาดนี้แล้ว แต่เขาก็ยังต้องการไอรินเหมือนวันแรก ๆ และไม่เคยเบื่อร่างกายนี้แม้แต่ครั้งเดียว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน