ขย้ำรักเลขา NC-20 นิยาย บท 75

75 /254

“มีอะไร หรือแค่อยากเข้ามามองหน้าเฉย ๆ”

“เปล่าครับ ผมแค่กำลังสงสัยว่าบอสไม่สบายหรือเปล่า สีหน้าดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แล้วบอสก็เพิ่ง.. ออกมาจากห้องนอนอีก”

“ไม่ใช่ฉันหรอก ไอรินต่างหาก”

“คุณไอรินเป็นอะไรไปครับ!?” วิลล์ถามขึ้นทันที ก่อนจะรีบหดคอลงเมื่อเจ้านายใช้สายตาไม่พอใจมองมา

เขาแค่เป็นห่วงตามประสาเพื่อนร่วมงาน บอสจะรู้ไหมว่าตัวเองหวงคุณเลขามากแค่ไหน

“ฉันจำได้ว่านายมีน้องสาวใช่ไหมวิลล์”

“ครับ บอสมีอะไรหรือเปล่าครับ”

“แค่อยากรู้ เวลาน้องสาวนายเป็นประจำเดือนมีอาการยังไงบ้าง”

“ครับ?”

“ช่างเถอะ” พลชโบกมือบอกปัด “แล้วเข้ามามีอะไร หรือมีงานอะไรให้ฉันทำอีก วันนี้ฉันยังไม่ได้พักเลยนะ”

พลชอดบ่นไม่ได้ เขาชอบทำงานก็จริง แต่ยอมรับว่าบางครั้งก็เหนื่อยเหมือนกัน ถ้าพนักงานต้องทำงานวันละแปดชั่วโมง ห้าวันต่อสัปดาห์ ผู้บริหารอย่างเขาต้องทำงานวันละสิบถึงสิบสี่ชั่วโมง และไม่มีวันหยุดด้วยซ้ำ

เพราะถ้าเขาหยุด พนักงานเป็นพัน ๆ คนก็จะไร้หัวเรือ

“ไม่ใช่เรื่องงานหรอกครับ”

“แล้วเรื่องอะไร” พอรู้ว่าไม่ใช่เรื่องงานพลชก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย อย่างน้อย ๆ ก็ไม่ใช่เรื่องที่หนักหนาอะไร

“เรื่องคุณแพทริเซียครับ”

แต่บางที เรื่องนี้อาจจะหนักกว่าเรื่องงาน..

“คุณแพทริเซียกลับมาจากเที่ยวแล้วนะครับ เธอติดต่อมาว่าอยากเข้าพบบอส เห็นว่ามีของฝากมาให้”

พลชลูบใบหน้าด้วยความรู้สึกที่ทั้งสับสน และหนักอึ้งไปหมด

ทั้ง ๆ ที่ควรดีใจที่แพทริเซียเหมือนจะต้องการสานสัมพันธ์กับตัวเอง ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาต้องการ แต่พลชกลับไม่รู้สึกยินดีสักนิด

ทำไมกัน นี่คือสิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่เหรอ ผู้หญิงที่คู่ควร ผู้หญิงที่เหมาะสมกับแม็กซ์เวลทุกประการ

“เมื่อไหร่”

“เย็นนี้ครับ”

พลชถอนหายใจ วันนี้เขายุ่งเกินไปจริง ๆ

“อืม” เขาตอบสั้น ๆ ก่อนจะขยายความให้วิลล์รับรู้ตรงกัน “บอกเธอว่าฉันต้องการนัดเธอไปดินเนอร์ เลือกร้านบรรยากาศดี ๆ เอาให้ดีกว่ารอบที่แล้ว หกโมงเย็นนายไปรับเธอ อย่าลืมเอาช่อดอกไม้สวย ๆ ติดไปด้วยล่ะ บอกว่าเป็นของขวัญจากฉัน”

“ครับบอส” วิลล์ก้มหัวลงน้อย ๆ สีหน้าที่มักจะเต็มไปด้วยความทะเล้นเรียบนิ่ง

เขาแค่ไม่คิดว่าบอสจะตอบตกลง ทั้งนัดกะทันหันแบบนี้ แล้วไม่ใช่ว่าไอรินป่วยอยู่หรอกเหรอ

“หมดธุระก็ออกไปได้แล้ว อ้อ บอกออกไปด้วยว่าวันนี้ฉันไม่ต้องการพบใครทั้งนั้น ด่วนแค่ไหนก็ไว้พรุ่งนี้”

“ครับบอส”