ขย้ำรักเลขา NC-20 นิยาย บท 90

“เอาเถอะแพท ผมไม่อยากเห็นหน้าคุณแล้ว ยังไงผมก็ต้องนอนโรงพยาบาลอีกหลายวัน คุณก็ใช้โอกาสนี้รวบหัวรวบหางวิลล์ให้ได้ก็แล้วกัน” พลชพูดอย่างเหนื่อยอกเหนื่อยใจจะเถียงด้วย

“คุณนี่ก็.. เป็นคนที่ใช้ได้เหมือนกันนะ” แพทริเซียหรี่ตาลง ดวงตาสีเฮเซลนัทฉายแววบางอย่างที่ทำให้พลชต้องขอโทษคนสนิทในใจ

ขอโทษนะวิลล์ที่ฉันปกป้องนายไม่ได้

“ขอบคุณนะคะที่เปิดโอกาสให้ แต่ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ฉันมีอะไรจะให้คุณดู เผื่อว่าคุณจะตัดสินใจอะไรได้ง่ายขึ้น”

“อะไร”

“ไว้เปิดดูเอาเอง แต่ตอนนี้ฉันขอตัว อ้อ.. ขอให้หายไว ๆ นะ”

“เหอะ!”

ดวงตาคมมองตามแผ่นหลังบอบบางอย่างเอือมระอา หลังจากวันนั้นที่เขาบอกว่าชอบแพทริเซียไป หญิงสาวที่เขาหมายปองก็พุ่งเข้ามานัวเนีย ที่จริงพลชควรจะดีใจที่แพทริเซียตอบรับอย่างร้อนแรง แต่ในตอนที่หลับตาลง ภาพใบหน้าของไอรินก็ผุดขึ้นมาในหัว พลชรู้สึกเหมือนกำลังทำเรื่องที่ไม่ถูกต้องจนเผลอผลักแพทริเซียตกโซฟา

เท่านั้นแหละ อีกด้านของลูกสาวท่านทูตก็เผยออกมาทันที เขาถูกแพทริเซียด่าเละ และเฉลยเรื่องที่น่าตกใจว่าเธอชอบวิลล์ ไม่ใช่เขา

สุดท้ายพวกเราก็กลายเป็นเพื่อนกัน เพื่อนที่เหมือนสนิทกันมาเป็นสิบชาติ เพราะพอตกลงที่จะเป็นเพื่อน พลชก็ได้รู้นิสัยที่แท้จริงของแพทริเซียจนหมดไส้หมดพุง เล่นเอาเขาเข็ดขยาดไปสักพัก

สงสารก็แต่วิลล์ที่ต้องถูกผู้หญิงคนนี้ตามตื้อ ถึงวิลล์จะแก่กว่าเขาเกือบห้าปี แต่ประสบการณ์ของผู้ชายคนนั้นเข้าขั้นติดลบ ไม่รู้ว่าจะรอดจากเงื้อมมือปีศาจอย่างแพทริเซียได้ถึงเมื่อไหร่

มือถือเครื่องบางสั่นครืด พลชหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นข้อความจากผู้หญิงที่เพิ่งสะบัดก้นจากไป ยังไม่ทันได้เปิดอ่านประตูห้องพักก็เปิดออกอีกครั้ง

“ดีน”

“มัม แด๊ด”

ร่างผ่ายผอมถูกรั้งเข้าไปกอด พลชยกมือขึ้นโอบกอดผู้ให้กำเนิดกลับ หัวใจเจ็บหนึบเมื่อได้ยินเสียงสะอื้น เขาทำให้มัมร้องไห้

“มัมครับ ผมขอโทษ”

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ลูกไม่เป็นอะไรมากก็ดีแล้ว ฮึก” พิมพ์ดาวผละออก สองมือเช็ดน้ำตาที่แก้มจนแห้งเพราะไม่อยากให้ลูกไม่สบายใจ “มัมเพิ่งรู้ว่าดีนตื่นเมื่อชั่วโมงก่อน อยากรีบมาหาลูกแต่แด๊ดติดประชุม มัมก็เลยรอให้แด๊ดประชุมเสร็จก่อน”

พลชหันไปมองใบหน้าที่อิดโรยของชายผู้ให้กำเนิด ปีนี้แด๊ดอายุหกสิบกว่าแล้ว แต่ยังต้องไปทำงานแทนเขาที่ล้มป่วยแบบนี้

“แด๊ด ผมขอโทษนะครับที่ทำให้แด๊ดต้องลำบาก”

“ไม่เป็นไร เรื่องแค่นี้เอง” ฟิลิปโปบีบไหล่ลูกชายเบา ๆ “ดีขึ้นบ้างไหมลูก”

“ครับ”

“ดีน มีเรื่องทุกข์ใจอะไรบอกมัมกับแด๊ดได้นะ รู้ใช่ไหม? ถึงดีนจะโตแค่ไหนแต่มัมกับแด๊ดก็พร้อมจะอยู่เคียงข้างลูกเสมอ อย่าทำแบบนี้อีกนะ สัญญากับมัมได้ไหม”

“ครับ จะไม่ทำอีกแล้ว”

“เด็กดีของมัม”

ร่างสูงถูกดึงเข้าไปกอดอีกครั้ง ครั้งนี้ผู้เป็นพ่อเข้ามาร่วมวงด้วย สามคนพ่อแม่ลูกกอดกันกลม เนิ่นนานหลายนาทีกว่าจะยอมปล่อย คราบน้ำตาของพิมพ์ดาวถูกสองหนุ่มช่วยกันเช็ดจนแห้งเหือด

หญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวแยกตัวไปที่ห้องครัวเล็ก ๆ ก่อนจะกลับมาพร้อมกับจานใส่ผลไม้ เธอวางมันบนโต๊ะ พร้อมกับปอกเปลือกออกเพื่อให้ลูกได้ทานสด ๆ ตรงนั้น ส่วนแด๊ดก็เอาหนังสือมาให้ลูกชายอ่านแก้เบื่อ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน