ขย่มรัก คุณอา นิยาย บท 29

28

เวลาผ่านไปจนกระทั่งงานเริ่ม เพื่อนกลุ่มอื่นๆ ของเอิร์นก็เริ่มทยอยมาถึง เอิร์นพาฉันไปแนะนำตัวกับเพื่อนกลุ่มใหม่ๆ หลายคนเลย และทุกคนก็น่ารักมาก

แต่เพราะฉันเข้ากับคนไม่เก่งตอนนี้เลยหลบมานั่งอยู่ทางสวนหลังบ้าน กะว่าเดี๋ยวสักพักค่อยออกไป จะลองโทรหาเดียวให้ติดก่อน

ฉันทั้งทักข้อความ ทั้งกดโทร แต่เดียวก็ไม่ตอบกลับเลย มือถือก็เปิดเครื่องนะแต่ไม่มีคนรับซะอย่างนั้น

ขณะที่ฉันกำลังจะกดวางสาย จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงสัญญาณว่าเดียวกดรับแล้ว จึงรีบกรอกเสียงทักด้วยความเป็นห่วง

“เดียว! เป็นยังไงบ้างหายไปเลยนะ”

(แป้ง…)

เสียงผู้ชายนิ ทำไมรู้สึกคุ้นจัง เขาพึมพำชื่อฉันเบาๆ เหมือนตกใจ จากนั้นครู่เดียวก็กดวางสายไปโดยที่ฉันยังไม่ทันได้ถามอะไรต่อ

“เอ้า…” ได้แต่เกาหัวแกร่กๆ ด้วยความมึนงง คนที่รับโทรศัพท์เดียวเป็นใคร แล้วทำไมถึงรู้จักชื่อฉันด้วย

“โทษนะครับ” เสียงทักหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลังทำให้ฉันต้องหันไปมอง

“อ้าวพี่คราม” พี่ครามคือกลุ่มรุ่นพี่ที่สนิทกับเอิร์น เราเพิ่งทำความรู้จักกันเมื่อกี้ “มาเดินเล่นเหรอคะ^_^”

“ครับ เห็นแป้งนั่งอยู่คนเดียวเลยอยากมานั่งด้วย รังเกียจพี่มั้ย ?”

“ไม่รังเกียจเลยค่ะ เชิญนั่งสิคะ^_^”

“ขอบคุณครับ”

หลังจากนั้นทุกอย่างก็เงียบไปเกือบๆ ห้านาทีได้ ทำเอาฉันรู้สึกกระอักกระอ่วนขึ้นมาเพราะไม่รู้จะชวนคุยยังไง คือเรายังไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นน่ะ

“แป้งยังไม่มีแฟนจริงๆ เหรอ ?” จู่ๆ พี่ครามก็ถามขึ้น ก็เมื่อกี้ตอนพาฉันไปแนะนำตัว เอิร์นดันบอกกับทุกคนว่าฉันโสด

จริงๆ แล้วฉันก็ยังโสดนั่นแหละ เพราะถึงแม้ฉันกับอารันจะทำตัวเหมือนแฟนกัน มีอะไรกัน หรือรักกันแค่ไหน แต่ระหว่างเรามันก็ไม่มีสถานะอยู่ดี

ฉันว่าหลังวันเกิดอารันฉันจะลองถามเขาเรื่องนี้อย่างจริงจัง

“ค่ะ แป้งยังไม่มีแฟนจริงๆ”

พอตอบแบบนั้นสีหน้าพี่ครามก็ดูสดชื่นขึ้นมาทันทีจนฉันมองเห็นรอยยิ้มที่อยู่ในแววตาของเขา

“ถ้างั้น…”

“แต่แป้งมีคนคุยด้วยแล้วค่ะ^_^” ฉันรีบชิงพูดแทรกเพราะพอจะคาดเดาได้แล้วว่าเขาจะพูดอะไร

และแน่นอนว่าสีหน้าพี่ครามสลดลงทันที

“พี่อกหักตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเลยนะเนี่ย” พี่ครามพูดปนหัวเราะ

“อกหักอะไรกันคะ เราเพิ่งเจอกันเองนะ”

“เพิ่งเจอแล้วชอบไม่ได้ ?”

ตึกตัก! ตึกตัก!