กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1103

เช้านี้แคลร์รู้สึกราวกับเป็นผู้หญิงที่มีความสุขมากที่สุดในโลก

ในทางกลับกันก็มีผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่รู้สึกว่าเธอคือผู้หญิงที่โชคร้ายที่สุดในโลก

ผู้หญิงคนนั้นก็คือฮันนาห์ซึ่งกำลังอยู่ที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิง

เธออยู่ที่แผนกนรีเวชกำลังรอให้ถึงคิวของตัวเอง ก่อนหน้าเธอมีคิวที่ยาวมากและในที่สุดก็ถึงคิวของเธอ

หลังจากที่เข้าไปในห้อง หมอก็เริ่มการตรวจตามปกติ แต่แม้แต่หมอที่มีประสบการณ์ก็ยังอ้าปากค้างด้วยความงงเมื่อเห็นสภาพที่ฮันนาห์เป็นและถามว่า “เกิดอะไรขึ้นคะ? ทำไมคุณถึงทำแบบนี้กับตัวเองล่ะ? คุณไม่ใส่ใจสุขอนามัยส่วนบุคคลบ้างเลยหรือ?”

ถึงแม้จะเป็นหมอผู้หญิงที่เข้ามาดูแลเธอ แต่สีหน้าของฮันนาห์ก็กลายเป็นสีแดงน่าเกลียดจากการเน้นย้ำของหมอ แล้วเธอก็ภาวนาขอให้ตัวเองหายตัวไปจากห้องนี้เดี๋ยวนี้เลย

เธอปิดหน้าด้วยความอับอายและพูดว่า “คุณหมอคะ พูดตรง ๆ เลยนะคะ มันเป็นเพราะผู้ชายของดิฉันค่ะ เขาไม่ใส่ใจเรื่องความสะอาดมากเท่าไหร่...”

หมอบ่นพร้อมทั้งถอนหายใจหนักหน่วง “คุณควรบอกให้เขาสร้างสุขนิสัยที่ดีและดูแลเรื่องความสะอาดส่วนบุคคลด้วยนะคะ! ดูสิ่งที่เขาทำกับคุณสิ! นี่มันร้ายแรงมากนะคะ หมอต้องเตือนคุณเลย!”

ฮันนาห์ถามอย่างตื่นตระหนก “คุณหมอ เกิดอะไรขึ้นกับดิฉันกันแน่คะ?”

หมอพูดด้วยสีหน้าเศร้าหมอง “ดูจากการตรวจคร่าว ๆ ก็มีทั้งผื่นแดง การอักเสบและแผลถลอกบริเวณช่องคลอดค่ะ หมอสงสัยว่าคุณน่าจะมีบริเวณที่ติดเชื้อมากกว่าหนึ่งแห่งนะ”

หมอถอนหายใจอีกครั้งและพูดต่อ “เอาล่ะ หมอจะเอาใบตรวจทางห้องปฏิบัติการให้คุณ เดี๋ยวไปตรวจเลือดและสารคัดหลั่ง แล้วมาดูกันว่าผลตรวจบอกอะไรบ้าง”

ฮันนาห์ถามด้วยความตกใจ “คุณหมอคะ คุณหมอคิดว่ามันคือเอดส์หรืออย่างอื่นที่คล้าย ๆ กันไหมคะ?”

“เอดส์มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าหรอกค่ะ แต่มันสามารถยืนยันได้ด้วยผลเลือด!” หมอกระตุ้นอีกครั้ง “รีบไปตรวจเถอะค่ะ ยิ่งได้ผลกลับมาเร็วเท่าไหร่ ก็ยิ่งหาทางออกได้เร็วขึ้นเท่านั้น”

ฮันนาห์รีบลุกขึ้น รับใบตรวจทางห้องปฏิบัติการมาและเดินไปยังแคชเชียร์เพื่อชำระเงินค่าตรวจ

หลังจากที่ถูกเจาะเลือดและเก็บสารคัดหลั่งแล้ว ฮันนาห์ก็นั่งบนม้านั่งรอคอยอย่างกังวลใจ