กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1392

เมื่อเห็นสตีเฟนวางสายโทรศัพท์แล้ว ผู้อำนวยการก็ถามอย่างนอบน้อมว่า “คุณธอมป์สันครับ ตอนนี้เราควรทำยังไงดีครับ?”

สตีเฟนถอนหายใจก่อนจะพูดว่า “ในเมื่อนายน้อยรู้เรื่องนี้แล้ว คุณก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอีกต่อไป ในอนาคตผมจะจัดการให้คุณกลับไปรับตำแหน่งในตระกูลเวด ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักตลอดหลายปีที่ผ่านมา!”

ผู้อำนวยการโค้งคำนับทันทีแล้วพูดว่า “คุณธอมป์สัน นายท่านรองตอนที่มีชีวิตอยู่นั้นเป็นคนใจดีและมีเมตตาต่อผมมาก ผมจะยังคงรับใช้นายน้อยชาร์ลีต่อไปจนวันตาย!”

สตีเฟนพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “พวกคุณทั้งหมดเป็นบุคคลระดับสุดยอด ที่ได้รับการเลี้ยงดูและฝึกฝนโดยนายท่านรอง ซึ่งไม่เพียงแต่เหน็ดเหนื่อยและน่าเบื่อเท่านั้น แต่ยังต้องทุกข์ทรมาณกับความอยุติธรรมมากมาย ในการถูกบีบคั้นและให้อยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเล็ก ๆ เช่นนี้มานานกว่าสิบปี คุณควรใช้โอกาสนี้พักผ่อนให้สบายใจในช่วงเวลานี้ซะนะ”

“เมื่อนายน้อยได้สืบทอดมรดกของตระกูลเวดขึ้นมาในวันหนึ่ง พวกคุณทุกคนก็จะกลายเป็นคนที่นายน้อยสามารถพึ่งพาและไว้วางใจได้มากที่สุด ดังนั้นคุณควรจงรักภักดีต่อนายน้อย และเต็มใจเสียสละตัวเองเพื่อเขา!”

“คุณเฝ้าดูนายน้อยเติบโตขึ้นมา คุณน่าจะรู้ว่าเขาเป็นคนใจดี ซื่อตรง และซื่อสัตย์ ถ้าในวันหนึ่งนายน้อยสืบทอดมรดกและครอบครองตระกูลเวด ผมเชื่อว่าเขาจะไม่ข่มเหงพวกคุณแน่นอน”

ผู้อำนวยการพยักหน้าทันทีก่อนจะพูดว่า “นี่เป็นเพราะนายน้อยต้องทนทุกข์ทรมาณกับความคับแค้นใจ และความยากลำบากมากมายมาตั้งแต่เด็ก นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาจึงมีความโอบอ้อมอารีอยู่ในตัว ซึ่งผมไม่เห็นความโอบอ้อมอารีแบบนี้อยู่ในตัวทายาทผู้ร่ำรวยคนอื่น ๆ เลย”

สตีเฟนยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “นั่นจึงไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรที่เราปล่อยให้นายน้อยต้องทนทุกข์ทรมาณอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในตอนนั้น แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นายน้อยก็ยังคงเป็นลูกชายคนเดียวของนายท่านรอง เขาจะกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่เทียบเท่านายท่านรองอย่างแน่นอน!”

หลังจากนั้นสตีเฟนก็โบกมือก่อนจะพูดอย่างเบิกบานใจว่า “เอาล่ะ ผมจะกลับไปที่อีสต์คลิฟฟ์เดี๋ยวนี้เลย คุณควรเรียกทุกคนมาประชุมกันในเร็ว ๆ นี้ แล้วจากนั้นก็ส่งมอบสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าให้กับหน่วยงานและองค์กรที่เกี่ยวข้องในโอลรัส ฮิลล์ ผมจะให้เงินจำนวนหนึ่งกับคุณในวันพรุ่งนี้ หลังจากนั้นคุณก็จะได้พักผ่อนเสียที”

ผู้อำนวยการโค้งคำนับอีกครั้งในขณะที่พูดว่า “ขอบคุณนะครับ คุณธอมป์สัน!”

พอพูดจบเขาก็ถามขึ้นว่า “ว่าแต่คุณธอมป์สันครับ แล้วเราจะทำยังไงดีกับเอ็มม่า? เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลยก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้เธอรู้ข้อมูลภายในไปเยอะแล้ว”

สตีเฟนบอกว่า “เธอดูแลนายน้อยมาหลายปีแล้ว และให้ความช่วยเหลือนายน้อยอย่างมาก แล้วตอนนี้เธอก็แก่ชราแล้วด้วย ผมคิดว่าถึงเวลาต้องให้เธอเกษียณและมีความสุขกับชีวิตในตอนนี้เหมือนกัน ผมมีวิลล่าอยู่ที่แคนาดา และผมจะยกให้เธอไปอยู่ที่นั่นหลังเกษียณ ผมจะขอให้เธอไม่ต้องมาพบกับนายน้อยอีกในช่วงนี้ รอจนกว่านายน้อยจะสืบทอดมรดกของตระกูลเวดได้สำเร็จก่อน แล้วค่อยมาหารือเรื่องนี้กันอีกครั้ง”

ผู้อำนวยการตอบว่า “เอ็มม่ารับเลี้ยงดูบุตรสาวบุญธรรมด้วย ซึ่งตอนนี้เธอก็ทำงานอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอเป็นเด็กกำพร้าที่เติบโตมาพร้อม ๆ กับนายน้อย เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย ผมเกรงว่าเอ็มม่าจะทนไม่ได้ที่จะต้องทิ้งเธอไว้ที่นี่”