กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 820

มีศูนย์กักกันสามแห่งในสถานีตำรวจโอลรัส ฮิลล์ หนึ่งสำหรับกักขังผู้ต้องสงสัยชาย อีกหนึ่งสำหรับผู้ต้องสงสัยหญิงและสำหรับผู้ต้องสงสัยเด็กและเยาวชน

หลังจากสมาชิกวิลสันทั้งสี่คนถูกจับกุม พวกเขาถูกส่งไปยังศูนย์กักกันสองแห่ง โดยคุณท่านวิลสันและเวนดี้ถูกส่งไปที่ศูนย์กักกันหญิง ในขณะที่คริสโตเฟอร์และแฮโรลด์ถูกส่งไปยังศูนย์กักกันชาย

คุณท่านวิลสันรู้สึกคั่นเนื้อคั่นตัวและเสียววาบเมื่อเข้าไปในห้องขังครั้งแรก เธอนั่งบนเตียงเล็ก ๆ นึกถึงเรื่องที่เธอก่อครั้งล่าสุดของเธอ

ช่วงเวลานี้เป็นภัยพิบัติครั้งใหญ่และเลวร้ายอย่างที่สุดสำหรับคุณท่านวิลสันและตระกูลวิลสัน ศาลยึดกิจการและทรัพย์สินทั้งหมดของเธอ

ลูกชายของเธอปฏิเสธที่จะให้เธออยู่ในบ้านของธอมป์สัน เฟิร์สและเขายังเรียกตำรวจมาจับเธออีก! เธอรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เธอนั่งไขว่ห้างอยู่บนเตียง ตบเตียงด้วยความสิ้นหวังและคร่ำครวญเสียงดัง

“โอ๊ย ฉันทำอะไรผิด ตระกูลของฉันล้มละลาย ลูกชายของฉันก็ไม่ต้องการฉันและมันยังร่วมมือกับภรรยาของมันเพื่อจับฉันอีก! ไอ้ลูกเลวเนรคุณ! มันอยากให้ฉันตายที่นี่ใช่ไหม?!”

เวนดี้นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็ผิดหวังและเศร้าเช่นกัน “คุณย่า อาจาค็อบไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย เขามักจะเชื่อฟังย่ามาโดยตลอดและเขาไม่เคยกล้าขัดขืนคำสั่งของย่าด้วย ทำไมตอนนี้เขาถึงโหดร้ายนัก…”

คุณท่านวิลสันพ่นลมหายใจด้วยความโกรธ “มันต้องเป็นเพราะเอเลน นังจิ้งจอกชั่ว! เธอทำตัวแย่ตั้งแต่แต่งงานกับอาของแกแล้ว! ถ้าไม่ใช่เพราะมัน อาของแกคงยอมให้เราย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่า!”

เธอร้องไห้และปาดน้ำตาอย่างเศร้าหมอง “โอ้ พระเจ้า ชีวิตฉันช่างเลวร้ายเหลือเกิน เมื่อฉันตายไปพบคุณปู่ของแกที่โลกหน้า เขาคงเสียใจมากหากรู้ว่าลูกสะใภ้ของฉันทรมานฉันจนตาย…”

คุณย่าและหลานสาวกอดกันและร้องไห้ออกมา

เนื่องจากความชราภาพของคุณท่านวิลสัน เพื่อนร่วมห้องขังจึงพากันมารุมล้อมพวกเขาด้วยความสงสัย เพราะคนเหล่านี้ไม่ค่อยเห็นหญิงชราถูกคุมขังในศูนย์กักกัน

ในหมู่พวกเขา มีผู้หญิงร่างสูงใหญ่ ผู้ที่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าที่คุมขังแห่งนี้ ตั้งแต่เธออยู่ที่นี่เพียงสามเดือน เธอเดินเข้าไปหาคุณท่านวิลสันและถามว่า “นี่ ยายเฒ่า ลูกสะใภ้ของยายเป็นคนเลวอย่างนั้นใช่ไหม? เธอทำให้ยายต้องมาที่นี่เหรอ? เกิดอะไรขึ้น?"