กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 849

ภาษาออสเกียของพอลนั้นดีมากจริง ๆ ถ้าใครหลับตาและฟังพวกเขาพูด คงไม่มีใครสามารถบอกว่าเขาเป็นคนอเมริกันเลย ชาร์ลีก็แปลกใจมากเช่นกัน เขาพยักหน้าและกล่าวด้วยความชื่นชม “คุณพอล ภาษาออสเกียของคุณน่าประทับใจจริง ๆ”

พอลยิ้มอย่างนอบน้อมก่อนจะพูดว่า “ชาร์ลี คุณกำลังชมผมมากไปแล้ว!”

จาค็อบรีบพูด “อ้อ มาทิลด้า วันนี้ฉันจองห้องที่โรงแรมแชงกรีลาไว้สำหรับมื้อกลางวันแล้ว ทำไมตอนนี้เราไม่ไปที่นั่นเพื่อเลี้ยงต้อนรับเธอกับพอลกันเลยล่ะ?”

มาทิลด้ายิ้มก่อนจะพูดว่า “ขอบคุณนะ จาค็อบ ฉันซาบซึ้งมากที่คุณมาที่นี่พร้อมกับชาร์ลี เพื่อมารอรับพวกเราและเลี้ยงอาหารกลางวันพวกเราในวันนี้อีก…”

“มันถูกแล้วที่ฉันต้องทำแบบนี้!” จาค็อบยิ้มอย่างเก้ ๆ กัง ๆ ก่อนจะพูดว่า “เอ่อ วันนี้พวกเราขับรถมา งั้นไปด้วยกันคันเดียวเลยนะ!”

"ได้สิ" มาทิลด้าพยักหน้าก่อนจะพูดกับพอลว่า “ลูก บอกคนขับรถของลูกว่าเราจะไม่เอารถของบริษัทแล้ว เราจะนั่งรถของลุงวิลสัน”

พอลยิ้มก่อนจะพูดว่า “โอเคครับแม่ ผมจะโทรหาคนขับและบอกให้เขาส่งสัมภาระทั้งหมดไปที่ห้องพักในโรงแรมของเราก่อน”

“ก็ดีนะ!”

ในเวลานี้ พอลพูดอย่างสุภาพกับจาค็อบและชาร์ลีว่า “ลุงวิลสัน ชาร์ลี ขอโทษนะครับ แต่ขอเวลาผมสักครู่ ผมต้องรีบโทรไป!”

จาค็อบรีบตอบว่า “โอ้ พอล นายเป็นเด็กดีจัง ไม่ต้องสุภาพกับลุงขนาดนั้นก็ได้!”

พอลยิ้มขณะพูดว่า “เป็นเรื่องปกติสำหรับผมที่จะสุภาพกับผู้อาวุโสครับ”

หลังจากที่เขาพูดจบ พอลก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาก่อนจะเดินไปคุยโทรศัพท์

ในเวลานี้ จาค็อบถามมาทิลด้าว่า “มาทิลด้า เธอเตรียมการให้คนขับรถไปส่งคุณที่โอลรัส ฮิลล์ ตอนนี้เธอกับลูกชายกลับมาอยู่ที่ประเทศนี้แล้วใช่ไหม”

มาทิลด้าพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “หลังจากที่พ่อของพอลจากไป ฉันก็อยากกลับออสเกียและอยากตั้งรกรากที่นี่มาตลอด พ่อของเขาทิ้งบริษัทไว้ให้เราและพอลทนไม่ได้ที่จะเห็นการทำงานหนักในชีวิตของพ่อเขาสูญเปล่าไป ดังนั้นเขาจึงเข้ามาดูแลบริษัทและเริ่มทยอยย้ายธุรกิจทั้งหมดของเขามาที่นี่ ตั้งแต่ประมาณครึ่งปีที่แล้ว”

จาค็อบถามด้วยความประหลาดใจว่า “เธอย้ายธุรกิจและอุตสาหกรรมทั้งหมดของเธอมาที่ออสเกียก่อนเลยเหรอ?”

เมื่อชาร์ลีเห็นว่าจาค็อบดูหงุดหงิดเล็กน้อย เขารู้ว่าพ่อตาต้องคิดว่ามาทิลด้าดีเกินไปสำหรับเขา เขาอาจรู้สึกว่าเขาไม่คู่ควรกับเธอ เพราะเธออยู่ไกลเกินเอื้อมของเขา แต่อย่างไรก็ตาม ชาร์ลีก็ไม่ได้พูดอะไรเลย

ในเวลานี้ พอลคุยโทรศัพท์เสร็จ เขาก็ยิ้มพร้อมกับพูดว่า “แม่ ลุงวิลสัน พี่ชาร์ลี ผมได้โทรไปแจ้งคนขับแล้ว เราไปกันได้เลยครับ”

"โอเค" ชาร์ลียิ้มขณะที่เขาพูด “ไปกันเถอะ”

ทั้งสี่ก้าวออกจากสนามบินด้วยกัน ในเวลานี้ รถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอม รุ่นใหม่ล่าสุดหยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา และมีชาวต่างชาติก็ก้าวลงจากรถก่อนที่เขาจะพูดด้วยความเคารพกับพอลเป็นภาษาอังกฤษว่า “สวัสดีครับ ท่านผู้จัดการ!”

พอลพยักหน้าเล็กน้อย

หลังจากนั้นคนขับรถต่างชาติก็มองมาทิลด้าก่อนจะพูดว่า “สวัสดีครับ ท่านประธาน”

มาทิลด้าพยักหน้าและยิ้มก่อนจะพูดว่า “ไมค์ ช่วยฉันเอากระเป๋าเดินทางของเราไปที่แชงกรีลา หลังจากนั้นคุณก็บอกให้พนักงานที่แผนกต้อนรับ เอามันไปที่ห้องพักของเราได้เลย”