กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 868

ตอนนี้ผ่านไป 24 ชั่วโมงตั้งแต่เอเลนหายตัวไป

แคลร์รู้สึกเป็นกังวลและประหม่ามาก เธอจึงเริ่มตระเวนหาตามสถานเสริมความงามที่เอเลนไปประจำ

เธอมาที่ร้านเสริมสวยแห่งหนึ่งและถามเจ้าของร้านขณะแสดงรูปของเอเลนว่า “ขอโทษนะคะ คุณเคยเห็นผู้หญิงคนนี้มาก่อนไหม?”

เจ้าของร้านดูรูปด้วยความสงสัยและถามว่า “โอ้ นี่คุณนายวิลสันใช่ไหม?”

แคลร์ก็ประหลาดใจไม่แพ้กัน “คุณรู้จักแม่ฉันเหรอคะ?”

เจ้าของร้านยิ้ม และพูดว่า “โอ้ คุณคือลูกสาวของเธอสินะ เธอเคยเป็นลูกค้าประจำของฉันที่นี่ แต่ช่วงนี้ฉันไม่ได้เจอเธอเลย เธอมาที่นี่กับเพื่อนของเธอค่อนข้างบ่อย ทำไมเหรอ? เธอหายไปเหรอ?”

แคลร์พยักหน้า และถามว่า “คุณรู้จักเพื่อนของเธอบ้างไหมคะ? ขอเบอร์หน่อยได้มั้ยคะ?”

เจ้าของอ้าปากค้างราวกับมีบางอย่างเข้ามาในใจ และโพล่งออกมาว่า “เอ๊ะ มีเพื่อนคนหนึ่งของเธอกำลังทำหน้าอยู่พอดีเลย ให้ฉันไปเรียกเธอมาให้ไหม?”

แคลร์รีบพูด “นั่นคงจะดีมากเลยค่ะ! ขอบคุณนะคะ!"

เจ้าของร้านยิ้ม “ไม่เป็นไร ฉันยินดีช่วยเหลือจ่ะ”

เจ้าของร้านยิ้มอย่างอ่อนโยน เธอหยิบวิทยุสื่อสารขึ้นมาแล้วพูดว่า “ลิลลี่ ช่วยบอกคุณนายเวย์นออกมาสักครู่ได้ไหม? บอกเธอว่าลูกสาวของคุณนายวิลสันอยู่ที่นี่ เธออยากจะถามอะไรเธอสักหน่อย”

คุณนายเวย์นเม้มปากด้วยความตกใจ “โอ้ ฉันไม่กล้าที่จะทะเลาะกับเธอหรอก เมื่อวานตอนบ่าย ฉันโทรหาหล่อนและถามว่าเธอสนใจจะมานวดหน้ากับฉันไหม เธอรู้ไหมไม่ว่าแม่ของเธอพูดว่าอะไร?”

"ว่าอะไรเหรอคะ? แม่พูดว่าอะไร?”

คุณนายเวย์นตอบอย่างฉุนเฉียวว่า “หล่อนบอกว่าฉันไม่เหมาะที่จะมาดูแลผิวหน้ากับหล่อน ฉันไม่คู่ควรที่จะเป็นเพื่อนกับหล่อน! หล่อนยังบอกอีกว่าการไปร้านเสริมสวยเพื่อดูแลผิวหน้าเป็นสิ่งที่คนอย่างเราทำ หล่อนต้องการซื้อร้านทั้งร้านเพื่อจะให้บริการเฉพาะหล่อนคนเดียว! หล่อนต้องการที่จะขีดเส้นระหว่างเรา!”

จากนั้น เธอมองที่แคลร์และถามว่า “บอกฉันทีว่าแม่ของเธอทำเกินไปไหม? เราทุกคนเป็นเพื่อนกัน ฉันแค่ชวนหล่อนไปทำหน้าด้วยกัน แต่หล่อนกลับดูถูกและเยาะเย้ยฉัน หล่อนยังบอกอีกว่าฉันเป็นคนจนและหล่อนจะมีทรัพย์สมบัติมหาศาลอย่างที่ฉันคาดไม่ถึง! มันหมายความว่ายังไง? หล่อนรวยขึ้นมาแล้วยังไง? นั่นคือเหตุผลที่หล่อนจะมาดูถูกพวกเรางั้นเหรอ?!”

“ถ้าหล่อนดูถูกฉันมากก็ไม่ต้องมารับสายฉัน! ทำไมต้องด่าฉันด้วย? ฉันไปทำอะไรให้? หล่อนเป็นใครถึงมาด่าฉัน ให้ตายเถอะพระเจ้า ฉันโกรธมาก!”