กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 870

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เอเลนเป็นคนไม่มีเงิน

ถ้าอย่างนั้นทำไมเธอถึงกล้าดูถูกคุณนายเวย์นทางโทรศัพท์เหมือนคนที่ร่ำรวยและเย่อหยิ่งหลังจากนั้นไม่นาน?

จู่ ๆ เธอก็รวยขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ อย่างนั้นเหรอ?

เงินมาจากไหน?

ถึงเธอจะรวยจริงแล้วทำไมเธอต้องหายไปด้วยล่ะ?

เพราะเอเลนจะมาดูถูกทั้งเธอและพ่อของเธอหลังจากที่เอเลนรวยขึ้นจริงเหรอ?

มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าเอเลนอาจจะเป็นคนแบบนั้น แต่วิลล่า ที่ธอมป์สัน เฟิร์สไม่ใช่บ้านในฝันที่เธอน้ำลายไหลมาเป็นเวลานานอย่างนั้นหรือ?

ถ้าพูดตามหลักเหตุผลแล้ว หากเธอได้รับโชคลาภโดยบังเอิญ เธอจะซ่อนเงินและพักที่วิลล่าสุดหรูต่อไป ซึ่งมันค่อนข้างจะสอดคล้องกับตัวตนของเธอ เธอคงไม่ได้หายตัวไปพร้อมกับเงินและทิ้งวิลล่าไว้แบบนั้น เพราะเธอยังไม่ได้นอนสักคืนที่วิลล่าด้วยซ้ำ

ยิ่งแคลร์พยายามเข้าใจและวิเคราะห์สถานการณ์มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งสับสนมากขึ้นเท่านั้น เธอรู้สึกว่าการหายตัวไปของแม่มันแปลก ๆ และมีความฟังดูไม่ขึ้นอยู่เรื่อย ๆ

อย่างไรก็ตาม เบาะแสก็จบลงจากที่คุณนายเวย์นกล่าวเอาไว้และเธอก็ไม่พบเบาะแสใด ๆ เพิ่มเติมในตอนนี้

เธอต้องการเบาะแสเพิ่มเติมเพื่อไขปริศนาเหล่านี้ นั่นคือวิธีเดียวที่เธอสามารถค้นหาที่อยู่ของแม่ของเธอได้

ไม่อย่างนั้นเธอก็อาจจะไม่พบแม่ของเธอ