กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา! นิยาย บท 889

สรุปบท บทที่ 889.1 ออกจากเมืองหลวงกลับบ้านเกิด: กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา!

บทที่ 889.1 ออกจากเมืองหลวงกลับบ้านเกิด – ตอนที่ต้องอ่านของ กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา!

ตอนนี้ของ กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา! โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายกำลังภายในทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 889.1 ออกจากเมืองหลวงกลับบ้านเกิด จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

สำนักศึกษา​ชุน​ซาน​

ซิ่ว​ไฉเฒ่าได้​เดินทางไกล​ข้าม​ทวีป​กลับ​ไป​ยัง​ศาล​บุ๋น​ของ​แผ่นดิน​กลาง​แล้ว​

หาก​ยัง​ไม่กลับ​ไป​ เกรง​ว่า​ศาล​บุ๋น​คงจะ​มาดัก​รอหน้า​ประตู​แล้ว​ก่น​ด่า​คน​แล้ว​

ก่อน​จะจากไป​ ซิ่ว​ไฉเฒ่าพูดคุย​กับ​นักพรต​หนุ่ม​สอง​สามประโยค​

เซียน​เว่ย​รู้สึก​เศร้าใจ​ยิ่งนัก​ นี่​ก็​คือ​อาจารย์​ของ​เฉาเซียน​ซือ​หรือ​? อาจารย์​ผู้เฒ่า​หน้าตา​มีเมตตา​ปราณี​ดี​อยู่​หรอก​ แต่​ปัญหา​ก็​คือ​ดูเหมือน​อีก​ฝ่าย​จะยากจน​พอๆ กับ​ตน​เลย​นะ​

เสี่ยว​โม่เดิน​เคียง​ไหล่​ไป​กับ​เฉิน​ผิง​อัน​ เอ่ย​ว่า​ “ตอน​ที่อยู่​บน​โต๊ะ​สุรา​ ฮ่องเต้​ยัง​พอ​วางท่า​สุขุม​เยือกเย็น​ได้​ แต่​ตอนที่​จากไป​ พอ​ขึ้น​นั่ง​บน​รถม้า​ เส้นเอ็น​หัวใจ​ก็​เปลี่ยน​มาเป็น​สั่นสะเทือน​อย่าง​รุนแรง​ ดูท่า​คุณชาย​คงจะ​ทำให้​เขา​กดดัน​ไม่น้อย​เลย​”

เฉิน​ผิง​อัน​ยิ้ม​กล่าว​ “ก็​แค่​คุย​เล่น​ไป​เรื่อยเปื่อย​เท่านั้น​ คน​ฉลาด​มักจะ​ชอบ​คิด​เรื่องไม่เป็นเรื่อง​ มีทั้ง​ข้อดี​แล้วก็​ไม่ดี​”

ยกตัวอย่างเช่น​ก่อนหน้านี้​ถามฮ่องเต้​พระองค์​นั้น​ว่า​ ขุนนาง​ฝ่ายบุ๋น​หารือ​เรื่อง​การปกครอง​ ต้อง​ว่า​กัน​ด้วย​ทฤษฎี​หรือไม่​ ผู้ฝึก​ตน​ฝึก​ตน​ ต้อง​ถามใจตัวเอง​หรือไม่​

ทุกวันนี้​ไม่มีราชครู​ชุย​ฉาน​แล้ว​ ลูกหลาน​ชนชั้นสูง​สกุล​ซ่งที่​มีชาติกำเนิด​จาก​เหวย​เซียง​อำเภอ​หัว​เซี่ยน​ของ​ราชวงศ์​ต้า​หลี​ซึ่งมีพวก​เชื้อพระวงศ์​เป็น​ผู้นำ​ ก็​เป็น​คน​กลุ่ม​นี้​ที่​กระโดดโลดเต้น​อยู่​ริม​อาณาเขต​ของ​ราชสำนัก​รุนแรง​ที่สุด​ ฝ่าบาท​ต้อง​ควบคุม​หรือไม่​ จะควบคุม​อย่างไร​

ราชวงศ์​ต้า​หลี​เคย​ตั้ง​ป้าย​ศิลา​กฎระเบียบ​ของ​แคว้น​ไว้​บน​ภูเขา​ แผ่นดิน​ครึ่ง​ทวีป​ที่อยู่​ทางใต้​ของ​เมืองหลวง​สำรอง​และ​ลำน้ำ​ใหญ่​ อดีต​แคว้น​ใต้​อาณัติ​ของ​ต้า​หลี​ ตาม​ข้อกำหนด​จะต้อง​อาศัย​คุณ​ความชอบ​ทางการ​สู้รบ​ของ​แต่ละ​ฝ่าย​พา​กัน​ตอบแทน​แคว้น​ ดังนั้น​จึงมีบาง​แคว้น​ที่​เริ่ม​รื้อถอน​ป้าย​ศิลา​บน​ภูเขา​ที่​ตั้งอยู่​ใน​อาณาเขต​ของ​แคว้น​ทิ้ง​ไป​แล้ว​ ราว​สำนัก​ต้า​หลี​เอง​ก็​เคารพ​กฎ​ ไม่มีทาง​สอด​มือ​เข้า​แทรก​กิจธุระ​ใน​บ้าน​ของ​คนอื่น​เด็ดขาด​ แล้ว​ยัง​ให้​ขุนนาง​ของ​ศาล​หง​หลู​เมืองหลวง​ต้า​หลี​และ​กรม​พิธีการ​ของ​เมืองหลวง​สำรอง​ไป​ให้​คำแนะนำ​อีกด้วย​

ยกตัวอย่างเช่น​ตอนนี้​มีขุนนาง​ไม่น้อย​ของ​เมืองหลวง​สำรอง​ที่​แนะนำ​ให้​ต้า​หลี​ย้าย​เมืองหลวง​ ฝ่าบาท​ท่าน​มีความคิดเห็น​อย่างไร​?

อันที่จริง​คำถาม​หลาย​ๆ ข้อ​ล้วน​ไม่ซับซ้อน​ ยกตัวอย่างเช่น​แคว้น​อื่น​ถอน​ป้าย​ศิลา​ออก​ ราชสำนัก​ต้า​หลี​ไม่ใช่แคว้น​ผู้นำ​ของ​พวกเขา​แล้ว​ยัง​จะต้อง​ไป​สนใจ​อีก​ทำไม​

เพียงแต่ว่า​ก่อนหน้านี้​เฉิน​ผิง​อัน​จงใจใช้ ‘เรื่องเล็ก​’ เปิด​นำ​ ทำให้​ฮ่องเต้​ซ่งเห​อ​คิดมาก​กับ​ทุก​เรื่อง​หลังจากนั้น​

นอกจากนี้​ก็​คือ​ฮ่องเต้​พระองค์​นี้​รีบร้อน​คาดหวัง​ใน​การ​ใช้เรื่อง​ที่​เฉิน​ผิง​อัน​มารับหน้าที่​เป็น​ราชครู​ต้า​หลี​ทำให้​ตัวเอง​เหนื่อย​ครั้ง​เดียว​สบาย​ไป​ตลอดชาติ​มากเกินไป​

ศาล​บุ๋น​แผ่นดิน​กลาง​ บน​ภูเขา​ของ​หนึ่ง​ทวีป​ เมืองหลวง​สำรอง​ต้า​หลี​ ซ่งมู่อ๋อง​เจ้าเมือง​ อุตรกุรุทวีป​ที่อยู่​ทางเหนือ​ ใบ​ถงทวีป​ทางทิศใต้​…

ความคิด​เรียบง่าย​เกินไป​แล้ว​

หวนกลับ​เมืองหลวง​ด้วยกัน​

เฉิน​ผิง​อัน​ส่งจดหมาย​ออก​ไป​สามฉบับ​ ฉบับ​หนึ่ง​เป็น​กระบี่​บิน​ที่​ส่งไป​ยัง​ภูเขา​ลั่วพั่ว​บ้าน​ตน​ บอก​กับ​ทาง​ฝั่งนั้น​ว่า​ตน​กำลังจะ​กลับ​บ้านเกิด​แล้ว​

และ​ยัง​ส่งจดหมาย​ไป​แจ้งหลิว​จิ่งหลง​ที่​สำนัก​กระบี่​ไท่ฮุย​ บอ​กว่า​กำลังจะ​ก่อตั้ง​สำนัก​เบื้องล่าง​ ต้อง​มาเข้าร่วม​งานพิธี​ด้วย​ ส่วน​เวลา​ที่​เป็น​รูปธรรม​ยัง​ต้อง​รอ​กำหนดการ​อีกที​ เพียงแต่ว่า​ตอนที่​เดิน​ทางข้าม​ทวี​ปลง​ใต้​ จำไว้​ว่า​ให้​แวะ​มาที่​เมืองหลวง​ต้า​หลี​ ช่วย​ชี้แนะ​เรื่อง​ค่าย​กล​ให้​กับ​หัน​โจ้วจิ่น​ด้วย​

อาจารย์​ค่าย​กล​หญิง​ที่​บ้านเกิด​คือ​พื้นที่​มงคล​ชิงถาน​ผู้​นี้​ ชาติกำเนิด​ภูมิหลัง​และ​ความสัมพันธ์​บน​ภูเขา​ล้วน​ไม่ธรรมดา​

ใน​บรรดา​ผู้ฝึก​ตน​สาย​แผนภูมิ​ดิน​ อันที่จริง​เฉิน​ผิง​อัน​เห็นดี​ใน​ตัว​คน​สอง​คน​มาก​ที่สุด​ ก็​คือ​นาง​กับ​เก๋​อห​ลิ่ง​ ถึงขั้น​ที่ว่า​ไม่ใช่ผู้ฝึก​กระบี่​ที่​มีความหวัง​จะเลื่อน​เป็น​ห้า​ขอบเขต​บน​อย่าง​หยวน​ฮว่า​จิ้งและ​ซ่งซวี่​ด้วยซ้ำ​

อาศัย​สัญชาตญาณ​

และ​ยังมี​คราว​ก่อนที่​ไป​ดื่มเหล้า​ที่​ลำคลอง​ชางผู​ กวน​อี้​หรา​น​อาศัย​หัวข้อเรื่อง​หน่วย​แท่น​ฝน​หมึก​มาพูดคุย​ ดังนั้น​เฉิน​ผิง​อัน​จึงต้อง​เอ่ย​เตือน​ต่งสุ่ย​จิ่งว่า​ให้​ระวัง​คุณชาย​ตระกูล​สูงศักดิ์​บาง​คนใน​เมืองหลวง​ที่​อิจฉา​เขา​อยู่​

วิธีการ​ทำการค้า​ของ​ต่งสุ่ย​จิ่ง เรียก​ได้​ว่า​มีสารพัด​รูปแบบ​ หนึ่ง​ใน​นั้น​ก็​มีเรื่อง​ของ​การ​เหมา​ภูเขา​มาทั้ง​ลูก​ แล้ว​ทำการ​ผูกขาด​เรื่อง​ของ​ดอกไม้​พืชพรรณ​ หิน​หยก​ วัตถุดิบ​ไม้ หรือ​แม้กระทั่ง​น้ำพุ​อย่าง​เงียบเชียบ​ จากนั้น​ค่อย​จ่าย​เงิน​ให้​รายงาน​ขุนเขา​สายน้ำ​ของ​แต่ละ​ฝ่าย​ช่วย​ป่าวประกาศ​ออก​ไป​ ก่อน​จะแบ่ง​ขาย​ให้​กับ​คนซื้อ​หลาย​คน​หรือ​หลาย​สิบ​คน​ ตัว​ต่งสุ่ย​จิ่งเอง​มักจะ​ไม่เข้า​ร่วมกับ​การค้าขาย​โดยตรง​ เฉาเกิง​ซิน​ หยวน​เจิ้งติ้ง​ ฟู่อวี้​ อู๋​ยวน​…ลูกหลาน​ชนชั้นสูง​คนใด​ก็​ตามที่​เคย​เป็น​ขุน​นางใน​หลง​โจว​มาก่อน​ล้วน​มีส่วน​ด้วย​ ไม่พูดถึง​พรรค​บน​ภูเขา​ พูดถึง​แค่​ตระกูล​ซุน​และ​ตระกูล​ฟ่าน​ของ​นคร​มังกร​เฒ่า เอาเป็นว่า​ขอ​แค่​เป็น​สหาย​ที่​เฉิน​ผิง​อัน​แนะนำ​ก็​ดูเหมือนว่า​จะกลายเป็น​สหาย​ของ​ต่งสุ่ย​จิ่งได้​ทุกคน​

หาก​ใช้คำพูด​ของ​ต่งสุ่ย​จิ่งก็​คือ​ ข้า​ก็​เป็น​แค่​คน​ที่​ทำการค้า​อย่าง​ตรงไปตรงมา​เท่านั้น​ หาเงิน​จาก​คนมีเงิน​โดยเฉพาะ​

ท่าเรือ​ส่วนตัว​และ​เรือข้ามฟาก​ตระกูล​เซียน​ที่อยู่​ในนามของ​คนอื่น​ แต่​แท้จริง​แล้ว​เป็น​ของ​ต่งสุ่ย​จิ่ง คาด​ว่าไม่ได้​มีแค่​ไม่กี่​แห่ง​หรือ​แค่​ไม่กี่​ลำ​แล้ว​

ต่ง​ครึ่ง​เมือง​?

เกือบจะ​เป็น​ต่ง​ครึ่ง​ทวีป​แล้ว​มากกว่า​กระมัง​

ยาก​จะจินตนาการ​ได้​ว่า​เด็กหนุ่ม​ยากจน​ที่​ต้อง​เลิกเรียน​กลางคัน​ของ​ถ้ำสวรรค์​หลี​จูใน​อดีต​ผู้​นี้​จะอาศัย​การ​ขาย​เกี๊ยว​น้ำ​และ​เหล้า​หมัก​ข้าวเหนียว​มาตั้งตัว​

เพียงแต่ว่า​ต่อให้​จะมีเงิน​แค่​ไหน​ก็​ยัง​ไม่ถ่วง​รั้ง​การ​ที่​เขา​จะเป็น​เศษสวะ​ใน​สายตา​ของ​หลิน​โส่ว​อี​

หลักการ​เหตุผล​เดียวกัน​ ต่อให้​ขอบเขต​ด้าน​การ​ฝึก​ตน​ของ​หลิน​โส่ว​อี​ใน​ทุกวันนี้​จะสูงแค่​ไหน​ ใน​สายตา​ของ​ต่งสุ่ย​จิ่งก็​เป็น​แค่​คนขี้ขลาด​ เจ้าหลิน​โส่ว​อี​อ่านหนังสือ​มามาก​แล้ว​มีประโยชน์​อะไร​? ก็​ยัง​เป็น​พวก​ไร้ประโยชน์​เหมือน​ตน​อยู่ดี​ไม่ใช่หรือ​?

ท่ามกลาง​แสงสนธยา​ โจว​ไห่​จิ้งยก​ม้านั่ง​ออกมา​นั่ง​รับลม​ใน​ลานบ้าน​ ใน​มือถือ​พัด​กลม​งามประ​ณีติ​ที่​ปัก​เป็น​รูป​สาวงาม​ไล่​จับ​ผีเสื้อ​ นาง​โบก​พัด​เบา​ๆ เส้น​ผม​ตรง​จอนหู​และ​คอเสื้อ​ต่าง​ก็​เพ​ยิบ​ไหว​ไป​ตาม​ลม​

ดั่ง​คำกล่าว​ที่ว่า​ถือ​พัด​กลม​ปัด​หิ่งห้อย​นี่​นะ​ สง่างามจะตาย​ไป​ คุณหนู​ตระกูล​ใหญ่​ล้วน​เป็น​กัน​เช่นนี้​

หน้า​ประตู​มีเด็กหนุ่ม​อยู่​สอง​คน​ พวกเขา​ตัดสินใจ​แล้ว​ว่า​จะตามติด​ท่าน​น้า​โจว​ผู้​นี้​ คนต่างถิ่น​ แล้ว​ยัง​เป็น​ผู้ฝึก​ยุทธ​ นี่​ก็​ไม่ใช่จอม​ยุทธ​หญิง​ผู้เดินทาง​มาไกล​ที่​มีฝีมือ​สูงส่ง ชอบ​เที่ยวเล่น​อยู่​ใน​โลก​มนุษย์​ตาม​คำกล่าว​ของ​นัก​เล่านิทาน​หรอก​หรือ​?

เด็กหนุ่ม​หน้าตา​หมดจด​ชื่อว่า​ว่าน​เหยียน​หันหลัง​ให้​ลานบ้าน​ นั่ง​อยู่​ตรงหน้า​ประตู​ เท้าคาง​เหม่อลอย​

เด็กหนุ่ม​ร่าง​สูงใหญ่​นั่ง​เอน​ๆ พิง​ประตู​ หัวเราะ​หึหึ​ นึก​อยาก​จะให้​ตัวเอง​เป็น​วิชา​เซียน​สัก​บท​ จะได้​จำแลง​ร่าง​กลายเป็น​พัด​ที่อยู่​ใน​มือ​ของ​ท่าน​น้า​โจว​เล่ม​นั้น​

โจว​ไห่​จิ้งงอ​นิ้ว​ทั้งคู่​ ชี้มาที่​เกา​โหย​ว​

เกา​โหย​ว​หัวเราะ​ร่า​ “พี่​โจว​ เมื่อไหร่​จะหา​สามีสัก​คน​ล่ะ​ ข้า​กับ​ว่าน​เหยียน​ช่วย​ท่าน​จัด​งานเลี้ยง​สุรา​รับเงิน​ใส่ซอง​ได้​นะ​”

โจว​ไห่​จิ้งพูด​อย่าง​เกียจคร้าน​ “สมบัติ​มีราคา​ยัง​แสวงหา​มาได้​ แต่​บุรุษ​ที่​มีใจรักจริง​กลับ​หา​ได้​ยาก​ยิ่ง​”

เกา​โหย​ว​หัวเราะ​ฮ่าๆ “พี่​โจว​ ท่าน​คิด​ว่า​ข้า​เป็น​อย่างไร​? ไม่สู้แต่ง​ๆ ให้​สิ้นเรื่อง​สิ้น​ราว​กัน​ไป​? วันหน้า​ข้า​ต้อง​ยก​ท่าน​ขึ้นหิ้ง​บูชา​แน่นอน​”

โจว​ไห่​จิ้งเหลือบมอง​เด็กหนุ่ม​ “ข้า​ว่า​เจ้ากับ​ว่าน​เหยียน​จับคู่​กัน​น่าจะ​ดีกว่า​ พี่น้อง​ที่รัก​กัน​นี่​นะ​ วันนี้​เจ้าเสียเปรียบ​เล็กน้อย​ พรุ่งนี้​เขา​เสียเปรียบ​นิดหน่อย​ ถึงอย่างไร​ไม่ว่า​ใคร​ก็​ล้วน​ไม่เสียเปรียบ​”

เพียงแต่​ถึงอย่างไร​โจว​ไห่​จิ้งก็​เคยชิน​กับ​การ​ถือ​ทวน​บุก​เดี่ยว​ออก​ท่อง​ยุทธ​ภพ​แล้ว​ ไม่อยาก​ให้​เกิด​ปัญหา​แทรกซ้อน​โดยไม่จำเป็น​ จะทำ​อะไร​ก็​ต้อง​รอเวลา​ คอย​ดู​สีหน้า​ของ​คนอื่น​ นั่น​ไม่ใช่ลักษณะ​ใน​การ​ทำ​เรื่อง​ต่างๆ​ ของ​นาง​

ชีวิต​คน​สอง​ร้อย​ยี่สิบ​สามชีวิต​ หนึ่ง​ชีวิต​แลก​กับ​หนึ่ง​ชีวิต​ โจว​ไห่​จิ้งจะไม่เอาชีวิต​จากอ​วี๋หง​เพิ่ม​แม้แต่​ชีวิต​เดียว​ แต่​ก็​ห้าม​ขาด​สัก​ชีวิต​เด็ดขาด​!

ท่ามกลาง​แสงสายัณห์​ ตรง​มุมหัวเลี้ยว​ของ​ตรอก​มีบุรุษ​แปลกหน้า​ท่วงท่า​สง่างามคน​หนึ่ง​เดิน​ออกมา​

นี่​เป็น​ครั้ง​ที่สอง​แล้ว​ที่​ซูหลา​งมาเยี่ยมเยือน​โจว​ไห่​จิ้ง เขา​เพิ่ง​ได้รับ​คำสั่ง​ลับ​จาก​ทาง​กรม​อาญา​ต้า​หลี​ อีกไม่นาน​ก็​ต้อง​ออก​ไป​จาก​เมืองหลวง​ ไป​ลงหลักปักฐาน​ทางทิศใต้​ของ​แจกัน​สมบัติ​ทวีป​ อยู่​ใน​อาณาเขต​ราชวงศ์​ป๋า​ยซวง​เก่า​ รับหน้าที่​สร้าง​พรรค​ใน​ยุทธ​ภพ​แห่ง​หนึ่ง​ขึ้น​มาอย่าง​ลับ​ๆ สิบ​ปี​ให้หลัง​ หาก​ขนาด​และ​อิทธิพล​ของ​สำนัก​แห่ง​นี้​บรรลุ​ถึงเงื่อนไข​ตาม​ ‘แผนการ​ใหญ่​’ ของ​ฝ่าย​ในกรม​อาญา​ต้า​หลี​ ได้รับ​การประเมิน​ที่​ไม่เลว​ ซูหลา​งก็​สามารถ​ถอย​ออกมา​ได้​ อีก​ทั้ง​ยัง​จะได้รับ​ข้อยกเว้น​ได้​เลื่อนขั้น​เป็น​ผู้​ถวายงาน​อันดับ​สอง​ สำหรับ​ซูหลา​งแล้ว​นี่​ไม่ถือว่า​เป็นงาน​ที่​เหนื่อยยาก​อะไร​ ชีวิต​คน​อยู่​ที่ใด​ไม่ใช่ยุทธ​ภพ​บ้าง​เล่า​

สำหรับ​ของขวัญ​ที่มา​เยี่ยมเยือน​ วันนี้​ซูหลา​งพก​เหล้า​หมัก​ตระกูล​เซียน​บน​ภูเขา​มาด้วย​หนึ่ง​กา​ และ​ยังมี​หมูกรอบ​ห่อ​กระดาษ​น้ำมัน​ห่อ​หนึ่ง​เอา​มากิน​เป็น​กับแกล้ม​

เกา​โหย​ว​ตา​ดี​ สังเกตเห็น​แขก​ที่​ไม่ได้​รับเชิญ​ซึ่งไม่เข้ากับ​สภาพแวดล้อม​ของ​ที่​แห่ง​นี้​อย่าง​แรง​ จึงรีบ​เอา​ศอก​ถอง​สหาย​รัก​ “ยอด​ฝีมือ​เหมือนกัน​หรือ​?”

เทียบ​กับ​บุรุษ​ชุด​เขียว​ที่​สวม​รองเท้า​ผ้า​ของ​เมื่อ​หลาย​วันก่อน​ คน​ตรงหน้า​ผู้​นี้​ทั้ง​ห้อย​ไผ่​เขียว​หนึ่ง​ลำ​แล้ว​ยัง​สะพาย​กระบี่​ด้วย​ เห็นได้ชัด​ว่า​เหมือน​ยอด​ฝีมือ​ยิ่งกว่า​

ว่าน​เหยียน​หันหน้า​มาตอบ​ “เหมือน​”

เกา​โหย​ว​รีบ​ลุกขึ้น​ปัด​ก้น​ วิ่งเหยาะๆ​ ไป​ทาง​ยอด​ฝีมือ​คน​นั้น​ ถามว่า​ “นาย​ท่าน​ท่าน​นี้​มาหา​ใคร​หรือ​?”

อันที่จริง​เด็กหนุ่ม​ใช้ก้น​เดา​ก็​ยัง​รู้​ว่า​อีก​ฝ่าย​ต้อง​มาหา​น้า​โจว​แน่​ ไม่อย่างนั้น​จะมาสถานที่​ที่​เต็มไปด้วย​ขี้​ไก่​ขี้หมา​แห่ง​นี้​ทำไม​?

แม้จะบอ​กว่า​ตรอก​ด้านหน้า​มีซ่อง​นางโลม​ที่​ทำ​กิจการ​ขาย​เนื้อ​อยู่​หลาย​แห่ง​ ทว่า​บุรุษ​ตรงหน้า​ผู้​นี้​ต้อง​ไม่มีทาง​เห็น​อยู่​ใน​สายตา​แน่นอน​

เด็กหนุ่ม​ร่าง​สูงใหญ่​เบี่ยง​ตัว​เดิน​ พูด​ตื๊อ​อย่าง​หน้าด้าน​ๆ ว่า​ “ข้า​สามารถ​ช่วย​นำทาง​ให้ได้​นะ​ หาก​นาย​ท่าน​มอบ​เงิน​สอง​สามอีแปะ​ให้​เป็น​รางวัล​ก็​ย่อ​มดี​ที่สุด​แล้ว​”

เด็กหนุ่ม​สอง​คน​เคย​แอบ​ขโมย​ชุด​ของ​เทพเจ้า​แห่ง​โชคลาภ​จาก​โรง​งิ้ว​มาชุด​หนึ่ง​ พอ​ถึงช่วง​ปลายปี​ก็​ไป​ยัง​สถานที่​ห่างไกล​สักหน่อย​ ไป​ ‘เยี่ยมเยียน​วัน​ปีใหม่​’ ตาม​ร้านรวง​ต่างๆ​ โดยเฉพาะ​ ว่าน​เหยียน​เข้าใจ​พูด​ สามารถ​เอ่ย​ถ้อย​คำสุภาพ​ไพเราะ​ได้​มากมาย​ พวก​ร้าน​ทั้งหลาย​กลัว​ความ​อัปมงคล​ ไม่กล้า​ด่าทอ​ทุบตี​ ‘เทพเจ้า​แห่ง​โชคลาภ​’ ใน​วัน​สิ้นปี​ จึงมอบ​เงิน​เหรียญทองแดง​มาให้​ไม่มาก​ก็​น้อย​

ซูหลา​งไม่ได้​สนใจ​เด็ก​ชาวบ้าน​ที่​ชอบ​ลักเล็กขโมยน้อย​ผู้​นี้​ เดิน​ตรง​ดิ่งไป​ที่​หน้า​ประตู​ทันที​

โจว​ไห่​จิ้งลุกขึ้น​ยืน​ โบก​พัด​ตบ​ลง​บน​ไหล่​ครั้งแล้วครั้งเล่า​ เดิน​มาที่​หน้า​ประตู​ เหลือบมอง​กา​เหล้า​ใน​มือ​ของ​ซูหลา​ง คลี่​ยิ้ม​หวาน​เอ่ย​ว่า​ “คราวหน้า​ทาง​ที่​ดี​ที่สุด​ควร​พก​เหล้า​ของ​ตำหนัก​ฉางชุน​มานะ​”

เหล้า​นี้​ ทำให้​คน​ละโมบ​อยาก​ดื่ม​

ซูหลา​งเอ่ย​อย่าง​อ่อนใจ​ “แม่นาง​โจว​ทำให้​ข้า​ลำบากใจ​แล้ว​ ราคาแพง​ยัง​ไม่เท่าไร​ กัดฟัน​ก็​พอ​จะซื้อ​ได้​ไหว​ แต่​เหล้า​ตำหนัก​ฉางชุน​นี้​ แต่ไหนแต่ไร​มาก็​มีราคา​แต่​ไร้​ตลาด​อยู่​ใน​เมืองหลวง​มาโดยตลอด​ เหล้า​ใหม่​ของ​แต่ละ​ปี​ล้วน​ถูก​พวก​เซียน​ซือบน​ภูเขา​และ​ตระกูล​ชนชั้นสูง​แบ่ง​กัน​ไป​หมด​แล้ว​ ไหน​เลย​จะตก​มาอยู่​ใน​มือ​ของ​คนต่างถิ่น​อย่าง​ข้า​ได้​”

บน​ภูเขา​ของ​แจกัน​สมบัติ​ทวีป​ใน​ทุกวันนี้​ ได้​ดื่มเหล้า​เซียน​ตำหนัก​ฉางชุน​หรือไม่​ก็​คือ​สัญลักษณ์​แห่ง​สถานะ​อย่างหนึ่ง​

ตำหนัก​ฉางชุน​คือ​กองกำลัง​ใน​ท้องถิ่น​ของ​สกุล​ซ่งต้า​หลี​ แม้จะบอ​กว่า​ตอนนี้​ยัง​ไม่มีผู้ฝึก​ตน​ห้า​ขอบเขต​บน​ แต่​สกุล​ซ่งเห็นแก่​ความสัมพันธ์​ใน​วันวาน​ คอย​ให้การ​สนับสนุน​ตำหนัก​ฉางชุน​อยู่​มาก​ ใน​พื้นที่​มังกร​ลุก​ผงาด​ของ​สกุล​ซ่ง ใน​บรรดา​คน​เฝ้าสุสาน​หลาย​คน​ที่มา​สร้าง​กระท่อม​อยู่​ที่นั่น​ก็​มีคน​หนึ่ง​ที่​เป็น​บรรพ​จารย์ไท่​ซ่างของ​ตำหนัก​ฉางชุน​

เห็น​ว่า​เด็กหนุ่ม​สอง​คน​จะยัง​ทำตัว​เป็น​เทพ​ทวารบาล​ โจว​ไห่​จิ้งก็​กดหัว​ของ​เกา​โหย​ว​ บิด​หมุน​ข้อมือ​ ให้​เด็กหนุ่ม​ร่าง​สูงใหญ่​หมุนตัว​กลับ​ไป​ จากนั้น​ถีบ​ลง​ไป​บน​ก้น​ของ​อีก​ฝ่าย​ “ต่อให้​เป็น​สตรี​ที่​งดงาม​แค่​ไหน​ก็​ไม่มีทาง​ผายลม​หอม​ได้​ ท้อง​หิว​ก็​ไป​หยิบ​ขี้​ไก่​บน​พื้น​มากิน​แทน​ลูกกวาด​ มีอยู่​เต็ม​พื้น​เลย​ล่ะ​ รับรอง​ว่า​พออิ่ม​แน่​”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา!