ลูกเขยฟ้าประทาน นิยาย บท 7

เมื่อการเซ็นสัญญาเสร็จสิ้น ซูหยิงเซี่ยเดินออกมาจากบริษัทลั่วเฉวราวกับว่าวิญญาณออกจากเธอไปแล้ว

ชายที่สอดแนมในระยะไกลเห็นฉากนี้จึงรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรรายงานกับซูไห่เฉาทันที

หลังจากที่ซูไห่เฉาได้รับข่าว เขาก็รู้สึกมีความสุขมาก เขาวางแผนจัดประชุมภายในขึ้นทันที และในระหว่างนั้นเขาจะไล่ซูหยิงเซี่ยออกจากตระกูลซู

"เป็นไงบ้าง?" หานซานเฉียนเดินดิ่งเข้าไปหาซูหยิงเซี่ย เมื่อเห็นท่าทางที่สิ้นหวังของเธอ ในใจจึงคิดว่าจงเหลียงให้การต้อนรับบกพร่องหรือ?

“เซ็นสัญญาแล้ว” ซูหยิงเซี่ยมองไปที่หานซานเฉียน และกล่าวด้วยน้ำเสียงทึมทื่อ

หานซานเฉียนยิ้มและพูดว่า “ในเมื่อได้เซ็นสัญญาแล้ว ทำไมคุณถึงดูสิ้นหวังแบบนี้ล่ะ”

ซูหยิงเซี่ยไม่ได้รู้สึกสิ้นหวัง แต่เธอรู้สึกเหมือนเธอฝันไป

ขณะนั้นเอง โทรศัพท์ของซูหยิงเซี่ยก็ดังขึ้น และหลังจากเห็นชื่อซูไห่เฉา เธอพูดขึ้นอย่างหมดคำจะพูดว่า“ซูไห่เฉานี่รอไม่ไหวเลยเหรอ”

“แต่คราวนี้เขาต้องผิดหวังแน่” หานซานเฉียนกล่าว

“ทั้งหมดนี้คือคุณงามความดีของคุณ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ บ้านของเราต้องจบเห่แน่” ซูหยิงเซี่ยมองไปที่หานซานเฉียนอย่างซาบซึ้งใจ

“อย่าให้ใครรู้เรื่องนี้นอกจากคุณนะ”

“ทำไมล่ะ?” ซูหยิงเซี่ยมองหานซานเฉียนอย่างสับสน เหตุการณ์นี้สามารถเปลี่ยนสถานะของหานซานเฉียนในตระกูลซูได้ แล้วทำไมเขาต้องซ่อนมันไว้ด้วยล่ะ

“ในอนาคตคุณก็จะรู้เอง” หานซานเฉียนกล่าว

ซูหยิงเซี่ยพยักหน้า

ประตูห้องประชุมถูกเปิดออก และซูหยิงเซี่ยก็เดินเข้ามา

“ซูหยิงเซี่ย เธอยังไม่ลืมสิ่งที่พูดไว้เมื่อวานนี้ใช่ไหม?” ก่อนที่ซูหยิงเซี่ยจะนั่งลง ซูไห่เฉาก็อดใจรอที่จะถามไม่ไหว

ซูหยิงเซี่ยมองไปยังซูไห่เฉาด้วยสายตาเย็นชา และพูดกลับว่า “สิ่งที่นายพูด นายก็ยังไม่ลืมใช่ไหม?”

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า แน่นอนฉันยังไม่ลืม แต่มันไม่สำคัญ? ในเมื่อเธอเจรจาการเป็นหุ้นส่วนไม่สำเร็จ สิ่งที่ฉันพูดไปมันไม่สำคัญแล้ว” ซูไห่เฉาพูดอย่างภูมิใจ ข่าวที่เขาได้รับจากผู้สอดแนมก็พอจะแสดงให้เห็นแล้วว่าซูหยิงเซี่ยทำไม่สำเร็จ หากเธอทำสำเร็จเธอจะสิ้นหวังทำไม?

“คุณย่าคะ ฉันได้เจรจาการเป็นหุ้นส่วนเรียบร้อยแล้ว และสัญญาได้รับการลงนามแล้ว คุณย่าสามารถตรวจสอบดูได้ค่ะ” ซูหยิงเซี่ยยื่นสัญญาให้หญิงชรา

บรรดาญาติ ๆ ของตระกูลซูต่างก็แสดงท่าทีไม่อยากจะเชื่อออกมา

หญิงชราของตระกูลซูเงยหน้าขึ้นและพูดว่า “เธอได้เซ็นสัญญาแล้วอย่างนั้นเหรอ?”