ลูกเขยฟ้าประทาน นิยาย บท 6

วันรุ่งขึ้น ซูไห่เฉานั่งอยู่ในสำนักงาน ทันทีที่รับสาย ๆ หนึ่ง เขาก็หัวเราะจนน้ำตาไหล

เพื่อนร่วมงานในตระกูลซูอีกสองสามคนมองดูซูไห่เฉาที่กำลังหัวเราะอย่างงุนงง

“ไห่เฉาเกิดอะไรขึ้น นายตลกอะไรนักหนา?”

“หยุดหัวเราะ แล้วบอกเราเร็ว ๆ สิ”

“คงไม่ใช่เพราะซูหยิงเซี่ยหนีไปแล้วใช่ไหม?”

ซูไห่เฉาจับท้องของเขาและพูดว่า “ฉันหัวเราะจนปวดท้องไปหมดแล้ว ซูหยิงเซี่ยนี่โง่จริง ๆ”

“เกิดอะไรขึ้น รีบบอกมาเร็วเข้า” ญาติของตระกูลซูหลายคนกระวนกระวายราวกับมดที่อยู่บนหม้อไฟ

“ผู้หญิงบ้าคนนี้ให้หานซานเฉียนขับรถยนต์ไฟฟ้าพาเธอไปยังบริษัทลั่วเฉวน่ะสิ เธอเสียสติไปแล้วสินะ” ซูไห่เฉาพูด

เมื่อได้ยินประโยคนี้ เสียงหัวเราะมากมายก็ดังขึ้นในสำนักงาน ไม่มีใครหยุดหัวเราะได้เลย ทุกคนต่างหัวเราะกันดังลั่น

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เธอจะไปเจรจาเรื่องความร่วมมือในสภาพแบบนี้ บริษัทลั่วเฉวคงจะยอมเจรจากับเธออยู่หรอกนะ?”

“ฉันว่าเธอคงยอมแพ้แล้วล่ะ แต่ก็นะ พวกเรายังขอเจรจาไม่ได้เลย แล้วเธอจะทำได้ยังไง”

“ไห่เฉา วิธีนี้ของนายใช้ได้เลยนะ ครั้งนี้ซูหยิงเซี่ยไม่รอดแน่ เธอจะถูกไล่ออกจากตระกูลซู เมื่อถึงเวลาแบ่งทรัพย์สมบัติ เธอก็จะไม่ได้อะไรเลย”

คนหนุ่มสาวสองสามคนไม่มีใครเชื่อว่าซูหยิงเซี่ยจะทำได้ และพวกเขาพร้อมแล้วที่จะดูเรื่องตลก

“ถ้าเธอเปลี่ยนใจ แล้วสำนึกผิดล่ะ” ใครบางคนพูดขึ้นมาด้วยความกังวล

ซูไห่เฉายิ้มเยาะอย่างเย็นชา ในที่สุดเขาก็ได้โอกาสที่จะไล่ซูหยิงเซี่ยออกจากตระกูลซู เขาจะให้โอกาสซูหยิงเซี่ยกลับใจได้อย่างไร?

“ไม่ต้องห่วง ฉันมีวิธีไล่เธอออกจากตระกูลซูแล้ว เมื่อถึงเวลานั้นพวกนายอยู่ข้างฉันก็พอ” ซูไห่เฉากล่าว

“นายไม่ต้องกังวลไปเลย พวกเราอยู่ฝั่งเดียวกับนายแน่นอน”

“ซูหยิงเซี่ยทำให้ตระกูลซูของเราขายหน้าไม่น้อย การที่เราไล่เธอออกจากตระกูลซู เราจะได้ไม่ถูกคนอื่นหัวเราะเยาะอีก”

“ใช่ เพราะคนต่ำต้อยอย่างหานซานเฉียนทำให้ฉันไม่สามารถเชิ่ดหน้าชูตาได้ ในที่สุดก็สามารถกำจัดเขาได้สักที”

ณ บริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉว

หลังจากจอดรถเสร็จแล้ว หานซานเฉียนก็มองไปที่ซูหยิงเซี่ยที่กำลังรู้สึกประหม่า เขาพูดกับเธอด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ต้องกังวล ผมคุยกับเพื่อนร่วมชั้นแล้ว เหลือแค่เซ็นสัญญา”

ซูหยิงเซี่ยไม่ได้ถามอะไรมากเกี่ยวกับเพื่อนร่วมชั้นของหานซานเฉียน แต่คราวนี้ตระกูลซูมีคู่แข่งมากมาย และตระกูลซูก็ไม่มีข้อได้เปรียบใด ๆ เลย จะเป็นไปได้เหรอที่การขอเป็นหุ้นส่วนครั้งใหญ่นี้จะอาศัยเพียงมิตรภาพของเพื่อนร่วมชั้น?