ลูกเขยมังกร นิยาย บท 135

บทที่ 135 ล่อหมาป่าเข้าบ้าน

ตู้จื่อถึงรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมา ทีแรกเขายังไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเฉินเฟิงสักเท่าไหร่ และรู้สึกว่าหยางไท่ต้องเลือกที่จะอยู่ตรงกลางระหว่างเขากับเฉินเฟิง ยังไงเขาก็ถือว่ามีตระกูลตู้อยู่เบื้องหลัง ต่อให้หยางไท่จะให้ความสำคัญกับเฉินเฟิงมากแค่ไหนก็คงไม่อยากจะสร้างเรื่องบาดหมางใจกับตระกูลตู้

ทว่าตอนนี้ดูจากท่าทางของหยางไท่แล้ว ทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเขาไม่ผ่านกระบวนการความคิดที่จะครุ่นคิดถึงตระกูลตู้เลยสักนิด!

จริงๆ แล้ว ตอนนี้คนอื่นก็ไม่ได้โง่ หยางไท่ทำท่าทางที่เคารพเฉินเฟิงมากขนาดนี้ พวกเขาก็เห็นอยู่ในสายตาอยู่แล้ว

ทว่าหยางไท่คือใคร?

เป็นองค์รัชทายาทในจินหลิง！

อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นคุณชายที่มีอำนาจที่สุดในจินหลิงเลยก็ไม่ได้การพูดเกินจริง

พวกเขาเคยเห็นแบบนี้สักที่ไหน หยางไท่จะพูดกับคนอื่นด้วยน้ำเสียงแบบนี้?

และตู้จื่อถึงยืนใกล้กับวัยรุ่นพวกนี้หน่อย แต่ละคนต่างก็สามารถตีตัวออกห่างจากตู้จื่อถึง คนพวกนี้ที่ร่ำรวยเป็นอันดับสองของจินหลิง พวกเขาก็ไม่ได้โง่อยู่แล้ว ตอนแรก พวกเขาไม่ได้เห็นว่าท่าทีของหยางไท่ผิดปกติยังไง แน่นอนถ้าพวกเขารู้แบบนี้ต้องไม่ไปเข้าข้างตู้จื่อถึง แล้วมาต่อต้านเฉินเฟิงที่เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดอยู่แล้ว

ทว่าตอนนี้ ท่าทีของหยางไท่กลับทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่า ฐานะของเฉินเฟิง กลัวว่าต้องเป็นฐานะที่พวกเขาเองก็คาดคิดไม่ถึงแน่นอน ต่อให้เอาพวกเขามัดไว้ด้วยกัน ก็คงไม่มีทางต่อต้านเฉินเฟิงได้!

หวังเจียเมิงและหลี่เสว่ต่างก็ถลึงตาโตแล้วทำตาค้าง เมื่อกี้ตอนที่ตู้จื่อถึงเรียกเฉินเฟิงว่าคุณชายเฉิน พวกเธอก็เริ่มสงสัยอยู่แล้ว ทว่าตอนนี้ แม้กระทั่งท่าทีของเฉินเฟิงยังเป็นแบบนี้ ถ้าพวกเธอยังสงสัยอีก สมองของพวกเธอคงจะไร้ประโยชน์จริงๆ!

และทุกคนกำลังเดาฐานะของเฉินเฟิงอยู่ ก็ได้มีรถบรรทุกสีเขียวสองคันของกองทัพที่บรรทุกกรงเหล็กแล้วขับมา

ในกรงเหล็ก มีเสือโคร่งไซบีเรียที่สูงเท่าคนขับมา ต่อให้มีกรงคั่นกลาง ทุกคนก็สามารถสัมผัสได้ถึงความโหดเหี้ยมของเสือโคร่งไซบีเรียนี่

ตู้จื่อเยว่ก็รู้สึกกระวนกระวาย ความหมายที่เฉินเฟิงให้หยางไท่ส่งเสือโคร่งไซบีเรียนั้นไม่ต้องก็รู้อย่างชัดเจน ก็คงเป็นคิดจะใช้วิธีที่เธอใช้กับเสี้ยเมิ่งเหยาแล้วมาใช้กับเธอ

"พี่ ช่วยฉันด้วย" ตู้จื่อเยว่มองตู้จื่อถึงอย่างอ้อนวอน แล้วพูดขึ้น เสี้ยเมิ่งเหยาสามารถรอดชีวิตออกจากปากของหมาป่าได้ แต่กลับอาจจะไม่ได้โชคดีขนาดนั้น ที่สามารถรอดชีวิตออกจากปากของเสือได้

สีหน้าของตู้จื่อถึงดูแย่ เธอจึงยืนอยู่ตรงหน้าเฉินเฟิงอีกครั้ง แล้วถามด้วยความเย็นชา "คุณชายเฉิน คุณจะทำให้ตระกูลตู้สู้ให้ถึงตายเลยหรือไง?! "

ตู้จื่อถึงย้ายออกจากบ้านตระกูลตู้ เขาไม่ย้ายออกจากบ้านตระกูลตู้ไม่ได้! ตอนนี้หยางไท่ไม่ยืนอยู่ฝ่ายเขาแล้ว เขาก็คงจะพึ่งพาได้แค่ตระกูลตู้เท่านั้น!

"ตระกูลตู้? " เฉินเฟิงส่ายหน้า สีหน้าดูไม่เข้าใจแล้วพูดขึ้น "นายอาจไม่เข้าใจในคำพูดของฉัน ฉันให้หยางไท่ส่งเงิน 38 ล้านให้ตระกูลตู้ มันมีความหมายว่า ต่อให้ตระกูลตู้ของนาย ก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากความผิดนี้ได้ การได้รับบาดเจ็บของเมิ่งเหยา ตระกูลตู้ของนายที่มีชีวิตทั้งหมด 38 ชีวิต ทุกคนจะต้องถูกกระทำอีกหนึ่งรอบ ดังนั้นไม่ใช่ตระกูลของพวกนายสู้กับฉันให้ถึงตาย ทว่ากลับเป็นการที่ฉันจะทำให้ตระกูลตู้ของพวกนาย ต้อง! สู้! ให้! ถึง! ตาย! "

พอพูดแบบนี้ออกมา ต้องซวยกันทั้งตระกูล!

ก่อนหน้านี้ นอกจากหยางไท่แล้ว ทุกคนคิดไม่ถึงเลยว่า เฉินให้เงินตระกูลตู้ 38 ล้านมันมีความหมายแอบแฝง ตอนนี้พวกเขาก็เพิ่งจะรู้!

นี่เฉินเฟิงกำลังจะเอาคืนแทนเสี้ยเมิ่งเหยา ก่อนที่จะเอาคืน ตู้จื่อถึงก็บอกว่าจะชดเชยค่าทำขวัญให้สำหรับการบาดเจ็บของเสี้ยเมิ่งเหยา!

แค่ว่า นี่เขาบ้าอำนาจเกินไปหรือเปล่า!

ยังไงเสี้ยเมิ่งเหยาก็บาดเจ็บแล้ว เมื่อกี้ที่ตู้จื่อถึงพูด ทว่าตระกูลตู้มีเชื้อสายโดยตรงทั้งหมด 38 คน กลับไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ตั้งแต่แรก