ลูกเขยมังกร นิยาย บท 177
ตอนที่ 177 คุณคู่ควรหรือ
“ ไอ้ขยะ คุณเอารถดีๆแบบนี้มาจากไหน?” หลังจากดึงสติกลับมา หลินหลันก็ถามอย่างรีบร้อน แม้ว่าเธอจะไม่รู้เรื่องยังไง แต่เธอก็รู้ว่าราคาของรถหรูตรงหน้าเธอเริ่มต้นที่ห้าหรือหกล้าน อย่างเฉินเฟิง จะไปมีปัญญาซื้อได้ยังไง
"เช่ามา" เฉินเฟิงพูดจางๆ
เมื่อได้ยินสิ่งที่เฉินเฟิงพูด หวางเหมยที่อยู่ข้างๆก็คลายความตกตะลึงไปบ้าง เดิมทีเธอยังสงสัย เฉินเฟิงเป็นขยะไร้ประโยชน์ที่เป็นที่รู้จักไปทั่วทุกหัวระแหงไม่ใช่เหรอ เขาจะไปขับรถหรูระดับนี้ได้อย่างไร ให้สงสัยอยู่ตั้งนาน ที่แท้ก็เช่ามานี่เอง
“ เช่าเหรอ?” หลินหลันมองเฉินเฟิงด้วยความรังเกียจและถาม“ คุณเป็นแค่คนส่งอาหาร จะเช่ารถหรูแบบนี้มาทำอะไร?คุณคิดว่าคุณขับรถหรูๆ กลิ่นเหม็นที่ติดตัวคุณก็จะหายเหรอ?”
ใบหน้าของเฉินเฟิงเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที"หลินหลัน ผมจะขับรถอะไร เกี่ยวอะไรกับคุณ?"
“หลินหลัน?ตอนนี้คุณกล้าเรียกฉันว่าหลินหลัน?” น้ำเสียงของหลินหลันแหลมขึ้น“ ใครให้ความกล้าคุณเรียกแบบนี้?ในสายตาคุณยังมีแม่ยายคนนี้ไหม?!”
จู่ๆหลินหลันก็โมโหจนจะระเบิด เฉินเฟิงในอดีต ไม่ว่ายังไง ก็ยังจะเรียกเธอว่าแม่ แต่ตอนนี้ กลับเรียกชื่อเธอโดยตรง
“ แม่ยาย?” เฉินเฟิงหัวเราะอย่างเย็นชา“ หลินหลัน คุณคิดว่าตัวเองคู่ควรหรือ!”
“ ฉันไม่คู่ควร?!” หลินหลันโกรธจนจะลุกเป็นไฟ“ ไอ้ขยะ ฉันไม่คู่ควรตรงไหน!”
“ สามปีที่แล้ว ถ้าไม่ให้แม่เฒ่าอย่างฉันรับเลี้ยงดูคุณ คนไร้ประโยชน์อย่างคุณจะมีชีวิตอยู่ถึงทุกวันนี้เหรอ?!”
“ ฉันรับคุณมาอยู่ที่บ้าน ให้คุณอาศัยอยู่ในตระกูลเสี้ย ตลอดสามปีที่ผ่านมา คุณได้กินอาหารของตระกูลเสี้ย ใช้ของของตระกูลเสี้ย ไม่รู้ว่าใช้เงินของตระกูลเสี้ยไปเท่าไหร่ แต่ตอนนี้คุณกลับบอกว่าฉันไม่คู่ควร ไอ้ขยะ ใครให้หน้าคุณพูดแบบนี้?”
หลินหลันพูดอย่างมีเหตุมีผล ด้วยน้ำเสียงที่รุนแรง แต่เฉินเฟิงกลับหัวเราะเยาะและไม่รู้สึกเช่นนั้น
เมื่อสามปีก่อน ในตระกูลเสี้ย มีเพียงหลินหลันคนเดียวที่ต่อต้านการช่วยชีวิตเขาจะปล่อยให้เขาตายไปเอง
ถ้าไม่ใช่เพราะเสี้ยเมิ่งเหยาเป็นคนขัดขวาง เขาคงจะถูกโยนออกไปข้างนอกจริงๆ
แต่เมื่อเรื่องมันถึงหลินหลันที่ไร้ยางอาย เธอก็กลายเป็นผู้ช่วยชีวิตของเฉินเฟิง
สำหรับเรื่องที่ใช้เงินของตระกูลเสี้ยนั้น สามปีมานี้ เฉินเฟิงได้ทำการส่งอาหาร แม้จำนวนเงินจะไม่มาก แต่ก็ไม่ได้น้อยแน่นอน！
เขาให้การสนับสนุนตระกูลเสี้ยมาโดยตลอด แต่ไม่ใช่ตระกูลเสี้ยที่อุดหนุนเขา
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่หลินหลันชอบทำที่สุดก็คือ การบิดเบือนข้อเท็จจริง เฉินเฟิงเคยชินกับมันอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงขี้เกียจไปเถียงกับหลินหลัน
ความเป็นธรรมอยู่ในใจมนุษย์!
หลินหลันเธออยากพูดก็ให้เธอพูดเถอะ ยังไงเนื้อของเขาก็ไม่ได้ขาดไปหนึ่งชิ้น
"ในเมื่อคุณเป็นขยะ ไม่เห็นแม่ยายคนนี้อยู่ในสายตาของคุณหรอก ดังนั้นคุณและ เมิ่งเหยาจึงไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันแล้ว เดี๋ยวถ้าเมิ่งมา พวกคุณก็ไปอำเภอดำเนินขั้นตอนการหย่าร้างได้เลย "หลินหลันสงบลงและกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่งการด้วยความเย็นชาลงในทันใด
เฉินเฟิงขมวดคิ้ว ทำไมหลินหลานถึงพูดถึงเรื่องนี้อีกครั้ง?
"ทำไม คุณยังไม่อยากหย่าเหรอ?" หลินหลันหัวเราะและพูดว่า "เอาตรงๆนะ ตอนนี้เมิ่งเหยามีแฟนแล้วและยังเป็นมหาเศรษฐีที่อาศัยอยู่ในบริเวณวิลล่าด้วย"
“แฟน?อาศัยอยู่ในบริเวณวิลล่า?เฉินเฟิงชะงักไปชั่วขณะ จากนั้นมุมปากของเขาก็เริ่มกระตุก คนที่หลินหลันไอ้น่าโง่พูดถึงจะเป็นเขาหรือเปล่า อืม " คนใหญ่คนโต"ที่อาศัยอยู่ในบริเวณวิลล่า ก็มีเพียงเขาเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...