ลูกเขยมังกร นิยาย บท 190

บทที่190 เสี้ยเมิ่งเหยาสวยขนาดนั้นเลย

ทันทีที่ได้ยินคำว่ายายแก่ที่บ้านคำนี้แล้ว สีหน้าของหวังฉีซานก็ได้เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เขายังกลัวคนของตระกูลหลี่อยู่ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าของคังไห่โปอย่างนี้ หวังฉีซานก็ไม่อาจยอมแพ้ได้ แน่นอนว่าปากก็ต้องพูดออกไปด้วยความเด็ดเดี่ยวขึ้นอีกหน่อยว่า “ยายแก่คนนั้น ถ้าหากว่ากล้ามีปัญหา ฉันก็จะจัดการให้หล่อนหยุดเอง”

“ฮ่าๆ จัดการให้หล่อนหยุด? หล่อนไม่จัดการนายก็นับว่าดีแล้ว นายยังจะจัดการไปหล่อน” คังไห่โป หัวเราะเยาะเสียงดังออกมา หวังฉีซานนี่ไว้ใจไม่ได้ ปากแข็งเสียจริง คนตระกูลหลี่ เป็นคนที่แกนึกอยากจะจัดการก็จัดการได้งั้นหรอ?

“คังไห่โป คุณอย่ามาแส่หาเรื่องใส่ตัวหน่อยเลย!” หวังฉีซานพาลโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมา ภายในห้องยังมีหญิงสาวอยู่ตั้งมากมาย คังไห่โปทำให้เขาต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอับอายขึ้นมา ความจริงมันก็ค่อนข้างจะเกินไปหน่อย

“แส่หาเรื่องใส่ตัว? หวังฉีซาน ถ้าไม่ใช่เพราะนายแส่หาเรื่องขึ้นมาก่อน บิดาจะแส่หาเรื่องขึ้นมาหรอ?” คังไห่โปเองก็โมโหขึ้นมาบ้างแล้วเช่นเดียวกัน คนก็เป็นเขาที่หมายตาเอาไว้ก่อน แต่ผลสุดท้ายแกหวังฉีซานคิดจะสอดมือเข้ามายุ่ง นี่มันเรื่องอะไรกัน?

หวังฉีซานยังคิดจะแก้ตัวออกไปอีกหน่อย แต่ในตอนนั้นเองเย่หมิงเหวินย่นคิ้วพร้อมเอ่ยออกมาว่า “เจ้าตัวเขายังไม่มาเลย จะเถียงอะไรกันนักหนา?”

ทันทีที่เย่หมิงเหวินพูดออกไป ทั้งสองคนหยุดเถียงกันออกมาทันที หน้าตาของเย่หมิงเหวิน พวกเขายังต้องไว้หน้าเขาอยู่บ้าง ถึงอย่างไรตระกูลที่อยู่เบื้องหลังพวกเขายังอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าตระกูลเย่นัก

“เสี้ยเมิ่งเหยาคนนั้น สวยขนาดนั้นเลย?” เย่หมิงเหวินเกิดความสงสัยขึ้นมา เมื่อก่อนเขาก็เคยได้ยินชื่อของเสี้ยเมิ่งเหยามาบ้าง หญิงงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองชางโจว แต่ก็ไม่มีโอกาสเจอเลยสักครั้ง เพราะว่าเขาคิดว่าเรื่องนี้มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นการสร้างกระแสขึ้นมา ถ้าเสี้ยเมิ่งเหยาสวยขนาดนั้นจริง ก็คงได้แต่งเข้าตระกูลเศรษฐีไปนานแล้ว แทนที่จะมาแต่งกับไอ้เศษสวะไร้ค่าผู้นั้น

แต่วันนี้ตัวเสี้ยเมิ่งเหยายังไม่ทันจะมา คังไห่โปและหวังฉีซานได้แย่งเสี้ยเมิ่งเหยากันจนหน้าดำหน้าแดง ทั้งสองคนก็นับว่าเป็นผู้ที่ผ่านโลกมาเยอะทั้งนั้น ขนาดดาราเบอร์เล็กๆพวกเขาก็ยังเล่นมาแล้วทั้งนั้น น้อยครั้งมากที่เย่หมิงเหวินจะเห็นทั้งสองคนกลายเป็นอย่างนี้เพียงเพราะผู้หญิงเพียงคนเดียว ทำเอาเย่หมิงเหวินอดไม่ได้ที่จะไม่อยากรู้อยากเห็นขึ้นมา

“ผู้จัดการเย่ เสี้ยเมิ่งเหยา เธอสวยมากจริงๆครับ” หลังจากที่ลังเลอยู่สักพัก หวังฉีซานก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยออกไป ความสวยของเสี้ยเมิ่งเหยาแผ่กระจายออกมาจากภายในสู่ภายนอก ความงามที่พระเจ้าสรรค์สร้าง บางทีเมื่อได้มองออกไปในครั้งแรก อาจจะไม่ได้น่าตกตะลึงเท่าไหร่นัก แต่เมื่อยิ่งมองแล้วนั้น กลับยิ่งชอบขึ้นมา และจะยิ่งตกตะลึงไปกับความงามดั่งเทพเซียนนั้น ถึงขนาดที่ในท้ายที่สุดจะเกิดอาการเหมือนหลอนไปเองบางอย่างขึ้นมา ที่ว่าผู้หญิงคนนี้ควรจะต้องอยู่บนท้องฟ้าเท่านั้น จะมาได้ยินอยู่บนโลกอย่างนี้ได้ยังไงจำพวกนั้นขึ้นมา

“ในเมื่อหล่อนก็สวยเสียขนาดนั้นแล้ว ทำไมถึงตอนนี้หล่อนยังเป็นสาวน้อยที่ไร้ประสบการณ์อยู่อีกล่ะ” เย่หมิงเหวินอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามออกไป เสี้ยเมิ่งเหยาและเฉินเฟิงแต่งงานมาสามปีแล้ว แต่เธอก็ยังเป็นหญิงพรหมจรรย์อยู่ ซึ่งเรื่องนี้มันไม่ใช่ความลับอะไรในสังคมภายนอกมาตั้งนานแล้ว และยังเป็นเรื่องที่น่าขันที่สุดของเฉินเฟิงเช่นเดียวกัน มีหลายคนสงสัยกันว่าตรงส่วนนั้นของเฉินเฟิงน่าจะมีปัญหา

“เพราะว่าสามีของเธอเป็นแค่เศษสวะยังไงล่ะครับ” คังไห่โปเบ้ปากออกมาเล็กน้อย นอกจากเฉินเฟิงจะเป็นเศษสวะไร้ค่าแล้วนั้น เขาก็นึกถึงสาเหตุอื่นที่สามารถนำมาอธิบายเรื่องนี้ไม่ออกเลย

“อืม” หวังฉีซานยากที่จะคล้อยตามคังไห่โปไปอีกครั้ง เวอร์ชันที่เขาได้ยินมานั้น ก็คือเสี้ยเมิ่งเหยานั้นรังเกียจเฉินเฟิง ก็เลยไม่ยอมมีอะไรเกินเลยกับเฉินเฟิงมาโดยตลอด

เย่หมิงเหวินพยักหน้าออกมาเล็กน้อย กำลังนึกอยากจะพูดบางอย่างออกไป แต่ทันใดนั้นเอง ประตูห้องแห่งนั้นก็ได้ถูกผลักเข้ามา

เสี้ยเมิ่งเหยาในชุดสูทสีดำเดินเข้ามา ด้านหลังของเธอยังตามมาด้วยอาเหา

นาทีที่เสี้ยเมิ่งเหยาเดินเข้ามานั้น ทั้งห้องแห่งนั้นเงียบสนิทไปโดยทันที

เย่หมิงเหวินและคังไห่โปต่างก็เคยเจอเสี้ยเมิ่งเหยากันมาบ้างแล้ว ดวงตาทั้งสองคนไม่กะพริบออกมาเลยสักครั้ง แววตาเต็มไปด้วยความปรารถนาเผยออกมา

คังไห่โปยิ่งรู้สึกว่าส่วนล่างของเขานั้นได้ร้อนขึ้นมาอย่างควบคุมเอาไว้ไม่อยู่

เอวคอดนี้ สะโพกผายนี้ ขาสวยเรียวยาวนี้...

สาวสวยงามล้นเย้ายวนใจ!

สาวสวยที่น่า**

ถ้าสามารถควบร่างสาวสวยอย่างนี้อยู่ใต้ร่างแล้วสอดใส่เข้าไปอย่างบ้าคลั่งได้ล่ะก็ จะให้เขามีชีวิตอยู่น้อยลงสิบปีเขาก็ยินดี!

เย่หมิงเหวินเองก็กระหายปากแห้งคอแห้งขึ้นมาเช่นเดียวกัน ในตอนนี้เขาไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องที่ว่าทำไมคนที่มานั้นไม่ใช่เฉินเฟิง แต่เป็นเสี้ยเมิ่งเหยาไปได้