ลูกเขยมังกร นิยาย บท 195

บทที่195 โจมตีทั้งด้วยวาจาและปากกา

จากนั้นสายตาของเฉินเฟิงตกลงบนแก้วชาตรงหน้าของเสี้ยหยุนเสิ้งโดยธรรมชาติ

“เฉินเฟิง นายกำลังทำอะไร!”

เวลานี้เสี้ยห้าวเดินเข้ามา ด้านหลังยังมีลูกน้องที่บริษัทสองสามคนตามมาด้วย

“ไม่ได้ทำอะไร ก็แค่อยากเอาสัญญามาให้คุณปู่” เฉินเฟิงเอ่ยปากเรียบนิ่ง

“สัญญา?” เสี้ยห้าวตกตะลึง พูดว่า “สัญญาอะไร?”

เฉินเฟิงชายตามองเสี้ยห้าวแวบหนึ่ง ตอบ “แน่นอนว่าเป็นสัญญาพวกนั้นที่นายขายออกไป ยังเป็นสัญญาอะไรได้อีก”

ทันใดนั้นลูกตาเสี้ยห้าวหดแน่น ไม่อยากเชื่อเท่าไร “นายเอาสัญญาพวกนั้นกลับมาจากในมือตระกูลเย่แล้ว?”

เฉินเฟิงไม่ได้พูดอะไร แต่ว่าโยนสัญญาไปบนโต๊ะ หมายความว่าให้เสี้ยห้าวอ่านเอง

เสี้ยห้าวเดินมาด้านหน้าเฉินเฟิงสองสามก้าว หยิบสัญญาออกมา กวาดสายตาอ่านไป

หลังจากแน่ใจความเข้าใจผิด ชั่วขณะนั้นในสมองของเสี้ยห้าวก็มีคลื่นยักษ์ยกสูงขึ้น

เจ้าสวะคนนี้ คาดไม่ถึงว่าทำได้จริงๆ แล้ว!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะเวลาที่ไม่ถึงหนึ่งวันเลย!

“นายทำได้ยังไงกัน?” เสี้ยห้าวกลืนน้ำลายลง ถามอย่างไม่เชื่อถือ

“ไม่มีอะไรจะพูด” เฉินเฟิงเอ่ยปากนิ่งๆ

“ท่านประธานเป็นอะไรกัน?” เวลานี้ในที่สุดมีคนสังเกตถึงความไม่ปกติของเสี้ยหยุนเสิ้ง

สายตาเสี้ยห้าวย้ายไปทางเสี้ยหยุนเสิ้งแล้ว เอ่ยปากพูดแบบลองเชิงอย่างเสแสร้ง “คุณปู่?”

แม้แต่เรียกไปหลายครั้ง

เสี้ยหยุนเสิ้งไม่มีการตอบสนองอะไร

“หรือว่าคุณปู่หลับไปแล้ว?” เสี้ยห้าวเอ่ยปากอย่างลังเล ฝีมือการแสดงเต็มที่

“เหมือนว่าจะไม่ใช่ รีบไปเรียกหมอเข้ามา!” ญาติพี่น้องตระกูลเสี้ยคนหนึ่งรีบร้อนตะโกนขึ้น

หลายนาทีต่อมา แพทย์ประจำตัวของเสี้ยหยุนเสิ้งรีบมาถึง หยิบเครื่องมือเฉพาะทางออก ตรวจร่างกายให้กับเสี้ยหยุนเสิ้ง

“คุณปู่เขาเป็นอะไร?” เสี้ยห้าวถามอย่างห่วงใย

“ท่านประธานเขา……” หมอมองเสี้ยห้าวอย่างลำบากใจแวบหนึ่งตอบว่า “เหมือนว่าท่านประธานจะกลายเป็นผักไปแล้ว”

ตกใจฮือฮา!

ภายในห้องทำงาน ชั่วขณะนั้นเงียบจนสามารถได้ยินเสียงเข็มตก

“คุณว่าอะไรนะ?” อารมณ์เสี้ยห้าวฮึกเหิมอยู่บ้าง พูดอยู่ก็ดึงคอเสื้อของแพทย์ประจำตัวเอาไว้ด้วย แล้วตะคอกใส่ “ก่อนหน้านี้คุณปู่เขายังดีๆ อยู่เลย จะกลายมาเป็นผักกะทันหันได้ยังไงกัน!”

“คือคุณตรวจผิดแล้วรึเปล่า ตอนบ่าย ผมเห็นท่านประธานยังไม่มีปัญหาอะไรเลย”

ญาติพี่น้องหลายคนของตระกูลเสี้ยก็ร้อนใจกันหมด เสี้ยหยุนเสิ้งเป็นกระบองวิเศษของตระกูลเสี้ย ถ้าเขาเกิดเรื่องอะไรขึ้นจริง นั้นเกรงว่าต่อไปตระกูลเสี้ยจะเกิดความเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า

แพทย์ประจำตัวเช็ดๆ เหงื่อบนหน้าผาก แล้วบอกว่า “ผมไม่อาจตรวจผิดได้แน่ อัตราการเต้นหัวใจตอนนี้ของท่านประธานยังมีสภาพการหายใจ ล้วนสอดคล้องกับสภาวะของคนที่เป็นผัก”

ชั่วขณะนั้นทุกคนตระกูลเสี้ยหน้าเหมือนเถ้าที่มอดดับ แพทย์ล้วนพูดมาแบบนี้แล้ว นั่นเกรงว่าเสี้ยหยุนเสิ้งจะกลายเป็นมนุษย์ผักจริงๆ แล้ว

ไม่พูดไม่ได้ว่าข่าวนี้ช่างกะทันหันเหลือเกิน

ทุกคนตระกูลเสี้ยเดิมทีไม่ได้เตรียมใจรับใดๆ

“คุณปู่ คุณปู่ฟื้นสิ” เสียงพึ่บพับ เสี้ยห้าวคุกเข่าลงตรงหน้าเก้าอี้ทำงาน จับมือของเสี้ยหยุนเสิ้งไว้ ดวงตาล้วนเริ่มแดงขึ้น

เสียงพูดพึ่งจบลง ญาติพี่น้องตระกูลเสี้ยก็โมโหเดือดดาล

“จะต้องเป็นเจ้าสวะนี้ทำแน่!”

“ใช่ เป็นเจ้าของเสียคนนี้ ก่อนหน้านี้เขามุ่งเป็นปฏิปักษ์กับท่านประธาน ครั้งนี้เอาสัญญากลับมา หางก็ดันลอยขึ้นฟ้าไปเลยสินะ”

“แจ้งตำรวจ ให้ตำรวจเข้ามา เรื่องนี้ไม่สามารถปล่อยไปแบบนี้ได้”

“ไอ้คนไม่มีหัวใจ ท่านประธานดีกับเขาขนาดนี้ เขาไม่ตอบแทนท่านประธานก็ช่างไป คาดไม่ถึงยังทำให้ท่านประธานกลายมาเป็นผักอีก”

ทุกคนตระกูลเสี้ยคนนั้นพูดที คนนี้พูดที จนกำหนดลักษณะของผู้กระทำผิดของเรื่องนี้โดยตรง

นั่นคือเฉินเฟิงเป็นคนทำ!

ดวงตาเฉินเฟิงหรี่ขึ้น เรื่องมาถึงบัดนี้ หากเขาพูดอะไรอีก ก็ล้วนแล้วแต่เป็นการเล่นลิ้น

ทว่าพอตำรวจมาจริงๆ เขากลับไม่กลัวเช่นกัน โดยเฉพาะทำเรื่องถูกต้องย่อมไม่กลัวความผิด

หลังจากนั้นสิบกว่านาที ไม่เพียงแค่ตำรวจ บุคคลระดับสูงของตระกูลเสี้ยก็มาถึงที่นี่เกือบทั้งหมด

เสี้ยเมิ่งเหยาและหลินหลัน ย่อมก็อยู่ด้วย เสี้ยหยุนเสิ้งกลายมาเป็นมนุษย์ผัก นี่ไม่ใช่เรื่องเล็ก

“เฉินเฟิง นายเป็นยังไงบ้าง?” เสี้ยเมิ่งเหยามาอยู่ตรงหน้าของเฉินเฟิงในวินาทีแรก ในดวงตางดงามมีความกังวล เธอไม่เชื่อว่าเฉินเฟิงจะทำเรื่องที่ทำให้เสี้ยหยุนเสิ้งกลายเป็นผักแบบนั้นได้

เพราะเดิมทีก็ไม่มีความจำเป็นอยู่แล้ว

แต่คนอื่นของตระกูลเสี้ยกลับไม่คิดแบบนี้

ภายใต้การกระตุ้นของคนที่มีเจตนาบางอย่าง สำหรับเฉินเฟิง ทุกคนตระกูลเสี้ยในเวลานี้เกือบไปถึงขั้นโจมตีทั้งด้วยวาจาและปากกาแล้ว

“ฉันไม่เป็นไร” เฉินเฟิงส่ายหน้า คนตระกูลเสี้ยพูดอย่างไรก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขาสักนิดเดียว อย่างไรเสียเขาจะไม่เสียหาย