ลูกเขยมังกร นิยาย บท 197
บทที่197 การแข่งรถ
เวลานี้ บรรยากาศภายในทั้งตระกูลเสี้ยแปลกประหลาดไปมาก
ถึงแม้เสี้ยหยุนเสิ้งจะกลายเป็นมนุษย์ผัก แต่ภายในตระกูลเสี้ยกลับไม่มีคนมากมายนักที่แสดงสีหน้าเศร้าเสียใจออกมา
กลับกันทุกคนฝังทางเสี้ยห้าวยังมีสีหน้าปลื้มใจมาก
โดยเฉพาะตอนนี้เสี้ยห้าวเป็นประธานของตระกูลเสี้ย ต่อไปของทุกปีก็จะแบ่งกำไรให้พวกเขา ซึ่งเป็นสัดส่วนที่มากกว่าตอนที่เสี้ยหยุนเสิ้งดำรงตำแหน่ง
แต่ก็ดีใจได้ไม่นานเท่าไร เพราะคนของตระกูลเย่มาถึงแล้ว
คนของตระกูลเย่ที่มานั้น เป็นธรรมดาที่ไม่อาจจะคุยกับผู้คนตระกูลเสี้ยด้วยน้ำเสียงละมุนละไม แต่กลับสอบถามอย่างตอกหน้าไปโครมๆ โดยตรง ผู้คนตระกูลเสี้ยนำเย่หมิงเหวินไปไว้ที่ไหนกันแล้ว
ผู้คนตระกูลเสี้ยงุนงงทันใด เย่หมิงเหวิน?
เย่หมิงเหวินหายตัวไปแล้วเกี่ยวอะไรกับพวกเขาด้วย?
จนกระทั่งสุดท้ายเสี้ยห้าวออกหน้าด้วยตนเอง พูดคุยสอบถามด้วยสักรอบ คนที่มาจากตระกูลเย่ ถึงพูดที่มาที่ไปของเรื่องราวออกมา
สองวันก่อน เย่หมิงเหวินนัดกับตระกูลเสี้ยไว้ เรื่องที่คุยกับเฉินเฟิงถึงสัญญา หลังจากนั้น เย่หมิงเหวินก็หายตัวไปอย่างลึกลับ คนที่หายตัวไปกับเย่หมิงเหวิน ยังมีคังไห่โปและหวังฉีซาน อีกอย่างเกือบจะเป็นช่วงเวลาเดียวกัน ลูกค้าคนอื่นที่เคยซื้อโครงการของตระกูลเสี้ย แต่ไม่ได้ไปตามนัด ล้วนขาหายไปข้างหนึ่ง!
โยนหินก้อนหนึ่งลงน้ำ คลื่นแตกกระเซ็นเป็นฟองฝอยนับพัน!
หลังจากฟังข่าวนี้จบ หนังศีรษะทุกคนในตระกูลเสี้ยก็เริ่มชากันหมด
ไม่ต้องสงสัยสักนิด เรื่องนี้เฉินเฟิงเป็นคนทำ!
เจ้าของเสียคนนี้ เขาไปเอาความกล้าขนาดนี้มาจากไหน?
ทุกคนตระกูลเสี้ยกลับสูดหายใจทีหนึ่ง ตื่นตะลึงประหลาดใจ เดิมคิดว่าเฉินเฟิงใช้ลูกไม้ผ่านการขอร้องคนอื่น เอาโครงการพวกนั้นกลับมาได้ แต่ตอนนี้ดูแล้วเฉินเฟิงเจ้าของเสียนี้ เดิมทีไม่ได้ขอความช่วยเหลือใคร
แต่ใช้อำนาจป่าเถื่อนเร่งทวงคืนมาโดยตรง!
ตัดขาข้างหนึ่งของลูกค้าไปมากมาย!
เย่หมิงเหวินกับคังไห่โป หวังฉีซาน ทั้งสามคนก็หายตัวไปทันที
นี่คืออยากจะทะลุไปถึงบนฟ้าเลยสินะ!
เสี้ยห้าวรีบอธิบายทางคนของตระกูลเย่ทันที เรื่องราวเป็นเฉินเฟิงทำ ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลเสี้ยเลยสักนิด แต่คนของตระกูลเย่ กลับไม่เชื่อ
หากไม่มีการสนับสนุนของตระกูลเสี้ย ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านคนหนึ่งจะทำเรื่องแบบนี้ได้หรือ
เขากินหัวใจหมีตับเสือดาวมาอย่างนั้นหรือ ถึงได้บังอาจขนาดนี้?
คนของตระกูลเย่ไม่ได้ให้โอกาสมากมายแก่เสี้ยห้าวอธิบาย แต่ยื่นคำขาดสุดท้ายทันที
ภายในสามวัน มอบเย่หมิงเหวินและโครงการคืน มิฉะนั้นจะให้ตระกูลเสี้ยรับผิดชอบทั้งหมดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น!
หลังจากที่คนตระกูลเย่ไป เสี้ยห้าวรีบหยิบมือถือออกมาโทรศัพท์หาเฉินเฟิง เตรียมถามหาคนจากเฉินเฟิง
แต่หลังจากต่อสายไป เสี้ยห้าวกลับพบว่าเฉินเฟิงสายไม่ว่างมาตลอด
เห็นได้ชัดว่าตนเองถูกเฉินเฟิงบล็อกแล้ว
“เจ้าสวะนี้!” ชั่วขณะนั้นเสี้ยห้าวโมโหจนกัดฟันแน่น
“เขาเอาความกล้าบ้าบิ่นมาจากไหนถึงลงมือกับคนของตระกูลเย่ได้”
“ตัวเองอยากตาย ทำไมต้องดึงตระกูลเสี้ยของฉันลงน้ำไปด้วย”
“ท่านประธาน ท่านต้องพยายามหาหนทางนะครับ ถ้าภายในสามวันไม่ส่งคนกลับ ตระกูลเย่ต้องลงมือกับตระกูลเสี้ยของพวกเราแน่”
ญาติพี่น้องตระกูลเสี้ยต่างมีสีหน้าแบบแม่บังเกิดเกล้าเสียแล้ว เฉินเฟิงลงมือครั้งนี้ สามารถพูดได้ว่าเป็นการนำหายนะใหญ่หลวงมาให้ตระกูลเสี้ย
เวลานี้ ไม่ว่าพวกเขาตัดความสัมพันธ์กับเฉินเฟิงสะอาดอย่างไร ตระกูลเย่ล้วนไม่เชื่อแน่
เสี้ยห้าวเสียใจและร้อนใจอย่างมาก นี่เขาพึ่งได้เป็นประธานใหญ่ไม่ถึงหนึ่งวัน ก็ต้องเผชิญหน้ากับเรื่องเลอะเทอะขั้นนี้ รู้แต่แรกควรลงมือกับเสี้ยหยุนเสิ้งให้ช้ากว่านี้ ให้เสี้ยหยุนเสิ้งแลกความโกรธแค้นของตระกูลเย่ไว้ก่อน จากนั้นค่อยลงมือก็ไม่สาย
“ท่านประธาน โทรศัพท์หาเสี้ยเมิ่งเหยาสิ ให้เธอไปหาคนจากเจ้าของเสียนั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...