ลูกเขยมังกร นิยาย บท 210

บทที่210 ไม่เห็นเจียเหยียนแล้ว

ซูนแช่เลียนแบบเสียงหมาร้องสองสามทีติดกัน แต่ผู้คนที่มุงดูกลับไม่มีสักคนกล้าหัวเราะ

แต่จิตใจกลับซับซ้อน

ใครๆ ต่างคาดไม่ถึงว่าสถานการณ์จะเปลี่ยนมาเป็นแบบในตอนนี้

เริ่มต้นตอนที่ซูนแช่กับเฉินเฟิงท้าพนันกัน เดิมทีไม่มีคนเคยคิดว่าซูนแช่จะแพ้

ถึงแม้ซูนแช่แพ้ ก็ไม่มีใครคิดว่าเฉินเฟิงจะมีความสามารถทำให้ซูนแช่ปฏิบัติตามสัญญาได้

แต่ตอนนี้……

มองซูนแช่ที่คุกเข่าบนพื้นร้องเสียงหมาอยู่ ทุกคนต่างรู้สึกว่าหน้าของตนเองเจ็บอย่างร้อนผ่าว

ในสนามมีเพียงโยว่หลิงผู้เดียว ไม่รู้สึกเกินคาดสักนิดที่ผลลัพธ์เป็นเช่นนี้ หล่อนเป็นคนที่รู้ทุกอย่าง เฉินเฟิงมีสถานะประมาณไหน ดังนั้นย่อมชัดเจนดี อยู่ต่อหน้าเฉินเฟิง เดิมทีซูนแช่ดิ้นรนไม่ขึ้นหรอก

ซูนแช่ปฏิบัติตามสัญญาแล้ว เฉินเฟิงจึงออกไปจากสนามแข่งทันที เตรียมกลับไปที่โรงแรม จูเจียเหยียนถอนหายใจเงียบๆ ตอนที่เฉินเฟิงออกหน้าแทนพวกเขาพี่น้อง เหยียบย่ำซูนแช่ไปอย่างโหดเหี้ยม

และราคาของความอัปยศอดสูนี้ ใหญ่หลวงอยู่หน่อยๆ

ผิดใจตระกูลซูนเข้า ยังมี……ตรระกูลเติ้ง! ภูเขาใหญ่สองลูกนี้!

ในวันข้างหน้าตระกูลจูจำเป็นต้องทำตัวระมัดระวังเต็มที่ หากไม่ระวังสักนิด คงไม่มีทางจะฟื้นคืนได้ตลอดไป

“เพื่อนเฉินเฟิง รอฉันหน่อย!” ตรงกันข้ามกับจูเจียเหยียน เดิมทีจูกว่างฉวนไม่ได้คิดมากขนาดนั้น สำหรับเขาตอนนี้สบายใจก็พอแล้ว เรื่องอนาคตค่อยว่ากันอีกที

ช่วงกลางคืน ในที่สุดสถานะของเฉินเฟิงก็ถูกผู้คนขุดออกมา

ลูกเขยแต่งงานบ้านตระกูลเสี้ย!

ไม่ต้องสงสัยสักนิด สถานะของเฉินเฟิงดึงคลื่นยักษ์สูงทะมึนขึ้นอีกครั้ง

ใครๆ ต่างคาดไม่ถึง ทั้งลงแข่งขันซูเปอร์คาร์ได้ และมีกำลังกดเติ้งซื่อชี จากนั้นทำให้ซูนแช่อับอายคุกเข่าลงร้องเสียงหมาอย่างโหดเหี้ยม กลับเป็นเพียงลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิง!

ลูกเขยแต่งเข้าบ้านในตอนนี้ล้วนเก่งกาจขนาดนี้?

ในโรงแรม ซูนแช่โวยวายหยาบคายยกใหญ่ ดวงตาแดงก่ำนำข้อมูลในมือฉีกแหลกอย่างรุนแรง

ลูกเขยแต่งเข้าบ้าน!

คาดไม่ถึงจะเป็นลูกเขยสวะที่แต่งเข้าบ้านคนหนึ่ง!

ตีเขาให้ตาย เขาล้วนนึกไม่ถึงว่าคนที่ทำให้เขาได้รับความอัปยศอดสู จะเป็นคนสถานะแบบนี้

ซูนแช่โมโหจนใกล้จะเป็นบ้าแล้ว

สามารถพยากรณ์ล่วงหน้าได้เลยว่าคนภายนอกจะเยาะเย้ยเขาอย่างไร

เป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลซูน ถูกลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงคนหนึ่งบีบคั้น คุกเข่าร้องเสียงหมา

ไม่เพียงหน้าของเขาหายเกลี้ยงไป หน้าของตระกูลซูนก็ถูกทำให้อับอายไปหมด

จำเป็นต้องหาสถานที่นี้กลับมา!

ซูนแช่กัดฟันอยากพูด ก่อนที่การแข่งรถจะจบลง ถ้าเขาไม่มีทางจัดการเฉินเฟิงให้ตายได้ นั้นตอนที่เขากลับตระกูลซูนคงโดนผู้อาวุโสของตระกูลเล่นงานตายแน่

เฉินเฟิงยังไม่รู้ว่าสถานะของเขาแพร่กระจายไปทั้งอ่าวโป๋ไห่

เวลานี้เขายังอยู่ในห้องพัก ลิ้มลองว่าการขับเคลื่อนกลางอากาศทำอย่างไร

เวลานี้จูกว่างฉวนทำหน้ารีบร้อนผลักประตูเข้ามา

“เฉินเฟิง ไม่เห็นเจียเหยียนแล้ว”

หั้วจิ้งขั้นต้น ถึงแม้แค่หลับตาลง เฉินเฟิงก็สามารถรู้สึกถึงเสียงลมพัดหญ้าขยับภายในระยะร้อยเมตร

นี่คือข้อดีของตาวิเศษ

จอมยุทธ์หั้วจิ้งที่สามารถหลบลูกกระสุนได้ สาเหตุใหญ่เป็นเพราะครอบครองตาวิเศษ สามารถรู้วิถีลูกกระสุนได้ล่วงหน้า จึงตอบสนองออกมาได้

หลังจากนั้นครู่เดียว ทันใดนั้นเฉินเฟิงก็ลืมตาขึ้น ในลูกตาระเบิดส่องแสงสว่างออกมา

ที่จริงเขาเพียงแต่กอดท่าทีลองดูสัมผัสสักหน่อย กลับคาดไม่ถึงว่ายังทำให้เขารู้สึกถึงได้จริงๆ

เฉินเฟิงกระทืบเท้าฉับพลัน ทั้งตัวราวกับลูกธนูพุ่งจากสายธนู บินไปทางที่จูเจียเหยียนหายตัวไป

เวลานี้ บนหินยักษ์ก้อนหนึ่งที่ป่าเขาลึก

ผู้เฒ่าผอมโซที่สวมชุดคลุมสีดำ ผิวพรรณแห้งกร้านกำลังนั่งขัดสมาธิ หลับตาบำเพ็ญฌาน

ขณะเดียวกันตรงหน้าของผู้เฒ่า ยังมีหญิงสาวสี่คนแต่งตัวแต่งหน้าต่างกันกำลังนั่งอยู่ แต่ว่าเวลานี้ ท่าทีของหญิงสาวสี่คนนี้กลับแปลกประหลาดอยู่บ้าง

พวกเธอสีหน้าซีดเซียว ล้วนสูญเสียสีเลือดกัน ร่างงามก็กำลังสั่นเทาไม่หยุด

บนข้อมือของพวกเธอต่างมีด้ายแดงพันไว้เส้นหนึ่ง ด้ายแดงยาวสองเมตร ด้านหนึ่งพันอยู่บนข้อมือของหญิงสาวทั้งสี่คน อีกด้านหนึ่งกุมไว้ในมือของผู้เฒ่าผอมโซ

เวลานี้ผู้เฒ่าผอมโซเหมือนกำลังดำเนินวิธีการอะไร ในปากพ่นลมหายใจไม่ขาด ส่วนท้องของเขาหายใจเข้าออก ขึ้นลงไม่หยุด

ดูเหมือนน่าสยองขวัญมาก

สักครู่หนึ่ง เหมือนรู้สึกได้ถึงความไม่ปกติอะไร ผู้เฒ่าผอมโซลืมตาขึ้นกะทันหัน สีหน้าประหลาดใจไม่นิ่งอยู่บ้าง

ใครมากัน?

ทำไมตนเองถึงมีความรู้สึกวิกฤติของความเป็นความตาย? ความคิดของผู้เฒ่าผอมโซปกคลุมด้วยความไม่สงบอย่างรุนแรง เขายังไม่เคยรู้สึกถึงวิกฤตความเป็นความตายที่เข้มข้นเช่นนี้มาก่อน เสมือนว่าแวบเดียวก็ต้องตายไปอย่างนั้น!