บทที่252 เย่ไห่ถังที่ดุร้าย
เฉินเฟิงส่ายๆ หน้า เจ้าของรถมาเซราติด้านหลังคนนั้น เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่พวกที่จะจัดการได้ง่าย
เขาสามารถมองออก เย่ไห่ถังก็ย่อมมองออกเช่นกัน
ชัดเจนมากว่าเย่ไห่ถังอยากหาเรื่อง
หนึ่งนาทีต่อมา เสียงเบรกที่เสียดแก้วหูดังขึ้น
มาเซราติมาแล้ว
ชายวัยรุ่นผมทองโกรธเดือดดาลอย่างมาก เขาคุยโวมากมายอยู่ต่อหน้าผู้หญิงของเขา บอกว่าต้องให้เจ้าของรถแลนด์โรเวอร์รู้หน่อยว่าใครเป็นลูกพี่ที่ถนนหวงเห้า ผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึงคือเขาถูกแลนด์โรเวอร์คันนี้ ทิ้งห่างไกลสองสามกิโลเมตร
ขายขี้หน้าอย่างยิ่ง!
“ปัง”
ชายวัยรุ่นผมทองลงจากรถ สะบัดประตูรถอย่างหนัก
เดินมาด้านหน้าแลนด์โรเวอร์ ตบๆ กระจกหน้าต่างรถ
กระจกรถปลดลง
เย่ไห่ถังหน้าตาไร้ความรู้สึก
ชายวัยรุ่นผมทองดวงตาเบิกโต คำหยาบที่เตรียมพ่น ค่อยๆ ถูกเขากลืนกลับไปเอง
“คนสวย ฝีมือขับรถเธอไม่เลวเลยนี่”
ชายวัยรุ่นผมทองเก็บท่าทางโมโหเดือดดาลไว้ เปลี่ยนมาเป็นหน้าตายิ้มแย้ม
“ไสหัวไป!”
เย่ไห่ถังตอบกลับ ตรงไปตรงมากังวานอย่างยิ่ง
ชายวัยรุ่นผมทองไม่คิดเช่นนั้น ยิ้มกริ่ม “ไสหัวไป? ไสหัวไปที่ไหนดี?”
“ที่ห้องเตียงใหญ่หรูหราโรงแรมฮิลตัน ที่นั่นดีมากเลยนะ พวกเราไปกลิ้งที่นั่นดีมั้ย?”
“นายแน่ใจ?” เย่ไห่ถังฉีกมุมปากที่หยอกล้อขึ้น
“แน่ใจๆ” เห็นเย่ไห่ถังเหมือนมีแนวโน้มจะติดเบ็ด ชั่วขณะนั้นชายวัยรุ่นผมทองก็ดีใจขึ้นมา
“ฉันอยากไปมาก แต่ฉันกลัวว่าแฟนฉันจะไม่เห็นด้วย” เย่ไห่ถังถอนหายใจทีหนึ่ง
มุมปากเฉินเฟิงหดๆ มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอย่างหนึ่ง
“แฟนเธอ?” ชายวัยรุ่นผมทองตะลึง จากนั้นเขาก็มองเห็นเฉินเฟิงนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ ในสายตามีการเหยียดหยาม
“คนสวย เธออย่าบอกฉันนะว่าเจ้าหมอนี้คือแฟนเธอ?”
“ทำไม มีปัญหาเหรอ?” เย่ไห่ถังหัวเราะอ่อนๆ เผยเขี้ยวสองซี่ออกมา
ชายวัยรุ่นผมทองกระดกลิ้น “คนสวย รสนิยมเธอแย่ไปหน่อยนะ ทำไมเอาของพรรค์นี้มาเป็นแฟนเธอได้ล่ะ”
ชายวัยรุ่นผมทองพูดอยู่ ก็เดินมาด้านข้างตำแหน่งที่นั่งข้างคนขับ เขาดึงประตูรถออก มองเฉินเฟิงอย่างเอ้อระเหยลอยชาย พูดด้วยน้ำเสียงแบบสั่งการ “เฮ้ยแก ลงจากรถ”
เฉินเฟิงยิ้มอย่างตรึกตรอง จากนั้นลุกขึ้น มอบที่นั่งให้ชายวัยรุ่นผมทองไป
คนสารเลวนี้!
เย่ไห่ถังถลึงตากลมสวย โกรธพอสมควร เธอนึกไม่ถึงว่าเฉินเฟิงจะลงรถไปจริงๆ
“ไอ้สวะ แกรู้ตัวดีมาก” ชายวัยรุ่นผมทองส่งเสียงหัวเราะ ตอนแรกคิดว่าต้องเต็มไปด้วยอุปสรรค ถึงจะสามารถไล่เฉินเฟิงลงจากรถได้ แต่เขากลับคาดไม่ถึงว่าเฉินเฟิงจะกลัวขนาดนี้
แม้แต่คำพูดโหดเหี้ยมยังไม่พูดกับเขาสักประโยค ลงจากรถอย่างเชื่อฟัง
เฉินเฟิงลงจากรถแล้ว เป็นธรรมดาที่ชายวัยรุ่นผมทองจะยึดครองตำแหน่งของเขา
“คนสวย โรงแรมฮิลตันหรือจุนเสิ้ง เธอเลือก……”
“ไสหัวไป!” ชายวัยรุ่นผมทองยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกเย่ไห่ถังขัดอย่างเย็นชา
เธอเพียงแค่อยากหยอกเฉินเฟิงเล่นสักหน่อย เพื่อดูปฏิกิริยาของเฉินเฟิง นึกไม่ถึงว่าเฉินเฟิงไม่ตกหลุมพรางนี้ของเธอเลย
ยินยอมหวาดกลัวต่อหน้าของเธอ และอยากขยะแขยงเธอสักหน่อย
“คนสวย เธอจะแกล้งทำก็ไม่มีความหมายอะไรหรอก แฟนสวะของเธอคนนั้นโดนฉันไล่ลงจากรถแล้ว เธอยังจะมาสูงส่งอะไรกัน?” ชายวัยรุ่นผมทองเบ้ๆ ปาก เห็นได้ชัดมากว่าผู้หญิงตรงหน้านี้อยากจะจับเขาแต่แสร้งทำเป็นปล่อยไปก่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...