ลูกเขยมังกร นิยาย บท 254
บทที่254 ทีเดียว
จากนั้นฟาดเท้าเข้าใกล้ศีรษะของเฉินเฟิง ทว่าเฉินเฟิงกลับยังคงไม่เคลื่อนไหวอะไร มุมปากของหวางควนอดประกายยิ้มเยาะขึ้นไม่ได้ ใจที่พะวงอยู่ และในที่สุดก็วางลงได้แล้ว
ตอนแรกคิดว่าเฉินเฟิงบ้าระห่ำเช่นนี้ อย่างไรคงต้องมีพื้นฐานบ้าง ผลลัพธ์แม้แต่การหลบหลีกขั้นพื้นฐานที่สุดก็ยังทำไม่ได้
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เขาจึงไม่จำเป็นต้องเหลือ……
“กึดกัก”
เสียงกระดูกหักดังขึ้นอย่างชัดเจน
ความเจ็บร้ายแรงจนใจแทบขาดลอยมาจากที่เท้า
ยิ้มเยาะที่มุมปากของหวางควนแข็งตัวในที่สุด ก่อนจะถูกแทนที่ด้วยความตระหนก
เขากระเด็นออกไปแล้ว
ราวกับว่าวที่สายขาด ลอยไปไกลเจ็ดแปดเมตร
เสียงดัง “ปัง” ทีหนึ่ง
หวางควนกระแทกลงบนฝากระโปรงหน้าเฟอร์รารี่ที่ข้างทาง
วัยรุ่นสิบกว่าคนที่ยังหัวเราะครื้นเครงก็เสียงหายในชั่วพริบตาเดียว
ความรู้สึกไม่อยากเชื่อเต็มหน้าพวกเขา ราวกับเจอผีเข้ากลางวันแสกๆ
พี่หวาง แพ้แล้วเหรอ?
ทีเดียว?
นี่เป็นไปได้อย่างไร?
ถึงแม้ไม่อยากจะเชื่ออย่างมาก แต่เวลานี้เฉินเฟิงก็ยืนอยู่ที่นั่นอย่างสบายดีไม่บาดเจ็บ ส่วนหวางควน กลับนอนเจ็บปวดโหยหวนบนฝากระโปรงหน้าเฟอร์รารี่
ต่างกันราวฟ้ากับเหว!
ไม่สามารถที่จะทำให้พวกเขาไม่เชื่อได้!
“พี่ต้วน ทำยังไงดี?” มีคนถามขึ้นเสียงสั่น ในบรรดาพวกเขา คนที่ต่อยเก่งที่สุดคือหวางควน
แต่ตอนนี้หวางควนกลับถูกคนจัดการทิ้งเพียงทีเดียว
เห็นได้ชัดมากว่าถึงแม้พวกเขาที่เหลือจะเข้าไปด้วยกันหมด ล้วนไม่เพียงพอกับเฉินเฟิงที่ตีมามือเดียว
“โทรศัพท์หาคุณชายซูน” ชายวัยรุ่นผมทองกัดฟัน เหมือนไม่มีทางเลือก เขาไม่อยากรบกวนคุณชายซูน เพราะสองวันก่อนคุณชายซูนพึ่งเจ็บตัวมาที่อ่าวโป๋ไห่ หลายวันนี้อยู่ในช่วงอารมณ์คุกรุ่นพอดี ไปหาตอนนี้คงโดนโชคไม่ดีจากคุณชายซูนแน่ๆ อย่างไม่ต้องสงสัย
แต่เขาจำเป็นต้องหาเอาคืนจากเฉินเฟิงให้ได้
มิฉะนั้นตำแหน่งลูกพี่ในกลุ่มของเขา ตั้งแต่นี้คงรักษาไว้ไม่ได้!
“พี่ต้วน หลายวันนี้คุณชายซูนอารมณ์ไม่ดี ถ้าไม่อย่างนั้น……”
“โทร! ถ้าคุณชายซูนโมโห ฉันจะรับไว้เอง!” ต้วนชาวโมโหตอบ
“ครับ!”
โทรศัพท์สายหนึ่งโทรเข้ามือถือของซูนแช่
ซูนแช่ในเวลานี้อยู่ในคลับแห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากถนนหวงเห้ามากนัก เขาหายใจแรง ด้านล่างยังทับสาวเซ็กซี่คนหนึ่งไว้
หลังได้ยินเสียงกริ่งโทรศัพท์ ซูนแช่ปิดปากของสาวเซ็กซี่ไว้ แล้วรับสายโทรศัพท์ “เรื่องอะไร?”
“คุณชายซูนครับ พี่หวางเขาโดนตีแล้ว พี่ต้วนอยากเชิญท่านเข้ามาสักหน่อยครับ”
“หวางควนโดนคนตีแล้ว?” ซูนแช่ขมวดหัวคิ้วขึ้น การเคลื่อนไหวที่พุ่งสุดอืดลง ฝีมือของหวางควน เขารู้ดี ถึงแม้จะเทียบกับบอดี้การ์ดที่เป็นลูกน้องเขาจะต่างกันไม่มากเท่าไร
“อืม ฝ่ายตรงข้ามโจมตีพี่หวางมาทีเดียวด้วยครับ”
“ทีเดียว?” ลูกตาซูนแช่แข็งเล็กน้อย “สอบถามให้ชัดว่าอีกฝ่ายมีช่องทางรึเปล่า?”
“ไม่มีครับ ถึงตอนนี้แม้แต่ชื่อของเจ้าหมอนั่น พวกเรายังไม่รู้กันเลย”
“ดี ให้เขานิ่งไว้ก่อน เดี๋ยวฉันจะพาคนเข้าไป”
หลับพูดจบ ซูนแช่วางสายโทรศัพท์ลง ออกไปจากบนตัวของสาวเซ็กซี่
“คุณชายซูนคะ จะไปไหนเหรอคะ? ฉันยังสนุกไม่พอ……” สาวเซ็กซี่ที่หน้าตาบริสุทธิ์ตาสะลึมสะลือ เกี่ยวเอวของซูนแช่เอาไว้
ซูนแช่ยิ้มกริ่ม ตีก้นงอนของสาวเซ็กซี่ไปป้าบใหญ่พลางบอกว่า “ยัยแม่สอดรู้ ฉันจะออกไปจัดการคนหน่อย รอจัดการเสร็จกลับมา ฉันจะทำให้เธอสนุกอีก”
“ฉันอยากไปด้วยกันกับคุณนี่ค่ะ”
“ได้ๆๆ ไปด้วยกันๆ รีบลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้า” ซูนแช่พูดอย่างเอาใจอยู่บ้าง หลายวันนี้ได้สาวเซ็กซี่คนนี้ เขาถึงระบายไฟโกรธของตนเองลงได้ครึ่งใหญ่
ดังนั้นเรื่องดีในสายตาคนที่ชอบออกหน้าออกตาแบบนี้ เป็นธรรมดาที่ต้องพาไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...