ลูกเขยมังกร นิยาย บท 266

บทที่266 เจ้าสามหวง

“บัวหิมะซินเจียง?” เฉินเฟิงขมวดคิ้วขึ้น เขาเหมือนเคยได้ยินเซียวกั่วจงพูดถึง บัวหิมะซินเจียงเป็นยาวิเศษอยู่ในฤดูหนาวที่มีค่ามหาศาล สำหรับถอนพิษไฟได้ผลอย่างประหลาด

แต่บัวหิมะซินเจียงไม่ใช่ปกติขอเพียงแค่เติบโตได้ในพื้นที่สูงสุดเหรอ? เฉินจื๋อเหวินคนเหล่านี้วิ่งมาเมืองชางโจวเพื่อมาหาบัวหิมะซินเจียงอะไรกัน? ในใจเฉินเฟิงอยากจะถาม

“พวกนายหาบัวหิมะซินเจียง น่าจะไปหาที่เทือกเขาคุนหลุน วิ่งมาเมืองชางโจวทำไม?” เฉินเฟิงถาม ถึงแม้เมืองชางโจวจะอยู่ทางภาคเหนือ แต่อุณหภูมิกลับประหลาดอย่างยิ่ง เดิมทีไม่เหมาะสมให้บัวหิมะซินเจียงเติบโต

มีความเป็นไปได้มากที่เฉินจื๋

อเหวินจะพูดโกหก

เฉินจื๋อเหวินตะลึง “รุ่นพี่ เมืองชางโจวก็มีบัวหิมะซินเจียง”

“ชางโจวก็มี?”

“มี อยู่ที่ยู่ฉวนซาน”

เฉินจื๋อเหวินหนักแน่นอย่างมาก

เฉินเฟิงงุนงงพอสมควร ยู่ฉวนซานเป็นถิ่นของเขา มีบัวหิมะซินเจียงหรือไม่ เขาจะไม่รู้เหรอ?

“รุ่นพี่ ยู่ฉวนของยู่ฉวนซานเชื่อมติดกับสระน้ำโบราณแห่งหนึ่ง ในสระน้ำนั้นก็มีบัวหิมะซินเจียง” เฉินจื๋อเหวินตอบ

“ทำไมฉันไม่รู้ว่าที่ยู่ฉวนซานมีสระน้ำโบราณ” เฉินเฟิงยิ่งสงสัยเพิ่ม เขายังถือว่าเข้าใจยู่ฉวนซานดี โดยเฉพาะตอนแรกเขาลงทุนพัฒนายู่ฉวนซานไปห้าร้อยล้าน แต่เรื่องที่ยู่ฉวนซานมีสระน้ำโบราณ เขากลับไม่เคยได้ยินมาก่อน

“รุ่นพี่ไม่รู้ก็เป็นปกติ” เฉินจื๋อเหวินไม่แปลกใจตรงจุดนี้สักนิด “สระน้ำโบราณที่ยู่ฉวนซานนั้น อย่าว่าแต่รุ่นพี่เลย แม้แต่ชาวเขาที่อยู่ด้านบนมาหลายชั่วรุ่นล้วนไม่รู้แน่นอน”

“ที่ผมรู้มาได้เป็นเพราะอาจารย์ของผม”

“สามสิบปีก่อน อาจารย์ของผมบรรพบุรุษเขาเคยมาที่เมืองชางโจวครั้งหนึ่ง ตอนที่ผ่านยู่ฉวนซาน บรรพบุรุษเขาบังเอิญพบความลับของยู่ฉวนที่ยู่ฉวนซาน”

“ส่วนใต้ของยู่ฉวน เชื่อมกับสระน้ำโบราณแห่งหนึ่ง”

“สระน้ำโบราณซ่อนอยู่ใต้ดินมานานหลายปี ทั้งวันไม่เจอแสงแดด น้ำในสระหนาวเย็นเสียดกระดูก ถ้าคนธรรมดาเข้าไป ไม่ถึงหนึ่งนาทีจะหนาวจนกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง”

“แต่ว่าตอนนั้นอาจารย์ของผมฝึกมาลึก เลยทนอยู่ในสระน้ำโบราณได้ถึงสิบนาทีถึงออกไป”

“บัวหิมะซินเจียงคือสิ่งที่เขาพบเข้าตอนที่ออกไป ทั้งหมดมีสามดอก แต่สามดอกตอนนั้นยังไม่โต”

“ครั้งนี้ผมรอเข้ามา คืออยากดูหน่อยว่าบัวหิมะสามดอกในตอนนั้นโตแล้วหรือยัง ถ้าโตแล้ว บัวหิมะสามดอก ผมขอเพียงดอกเดียว ที่เหลือสองดอก ผมยอมมอบให้รุ่นพี่ ถือว่าเป็นของขอขมาที่ล่วงเกินคุณเสี้ย”

เฉินจื๋อเหวินพูดคำพวกนี้แบบเกรงใจมาก บัวหิมะซินเจียงสามดอก เขาขอเพียงดอกเดียว อีกสองดอก ล้วนให้เฉินเฟิง เห็นได้ว่าความจริงใจของเขามากพอเท่าไร

เฉินเฟิงนิ่งเฉยพักหนึ่ง และไม่ได้อ้าปาก

ที่จริงบัวหิมะซินเจียงเป็นยาวิเศษที่เจอยากมาก ร้อยปีถึงโตครั้งหนึ่ง แม้กระทั่งสามารถเรียกได้ว่าเป็นของล้ำค่ามหาศาล

นอกจากขจัดพิษไฟได้ มันยังมีสรรพคุณเสริมสร้างร่างกาย คงความอ่อนเยาว์

ถ้าใช้สำหรับเสริมสร้างร่างกาย มันสามารถสร้างให้คนที่ไม่มีพื้นฐานบูโดใดๆ คนหนึ่งกลายเป็นจอมยุทธ์หมิงจิ้งภายในสิบวัน

ถ้าใช้สำหรับคงความอ่อนเยาว์ มันสามารถทำให้ใบหน้าผู้หญิงคนหนึ่งยังคงเดิมสิบปีไม่เปลี่ยนแปลง

สามารถเห็นได้ว่าสรรพคุณของบัวหิมะซินเจียงน่ากลัวแค่ไหน

ถึงแม้อยู่ที่ตระกูลเฉิน บัวหิมะซินเจียงก็ไม่ได้เป็นของที่เห็นได้บ่อย เดิมทีไม่มีทางใช้ราคามาตัดสินได้

ปัจจุบันนี้ยู่ฉวนซานโผล่มาทีสามดอก ถ้าบอกว่าไม่หวั่นไหวสักนิดนั่นคงเป็นไปไม่ได้

แต่ว่าใจเต้นก็ส่วนของใจเต้น เฉินเฟิงไม่ได้เกิดความคิดชั่วร้ายขึ้น

“ฉันขอเพียงดอกเดียว อีกดอก ฉันสามารถใช้เงินพันล้านซื้อไว้ได้” เฉินเฟิงตอบ ถึงแม้เฉินจื๋อเหวินจะบอกว่าอยากมอบให้เขาสองดอก แต่ถ้าสองดอกเขาล้วนกลืนหมด มารยาทบนโต๊ะอาหารเลี่ยงไม่ได้คงดูน่าเกลียดอยู่บ้าง

“ครับ รุ่นพี่” เฉินจื๋อเหวินรีบโค้งตัว เฉินเฟิงพูดมาถึงขั้นนี้แล้ว เป็นธรรมดาที่เขาไม่กล้าปฏิเสธอีก

แน่นอน เขาก็เข้าใจ เฉินเฟิงยังไม่วางใจเขา มิฉะนั้นคงไม่พูดออกมาว่าจะไปเก็บบัวหิมะซินเจียงด้วยกันกับเขา

หลังพูดจบ เฉินเฟิงเตรียมตัวออกไป แต่ในเวลานี้หยกเลือดที่คอเฉินจื๋อเหวินกลับเผยออกมา ชั่วขณะนั้นหยกเลือดนี้กลับดึงดูดความสนใจของเขา

“เจ้าสามหวงเป็นอะไรกับนาย?” เฉินเฟิงหรี่ดวงตา หยกเลือดที่คอของเฉินจื๋อเหวินนี้ ห้าปีก่อนตอนที่เขากับเซียวกั่วจงท่องเที่ยวต่างแดนก็เคยเจอมาก่อน

“รุ่นพี่รู้จักอาจารย์ผม?”

เฉินจื๋อเหวินตกตะลึง เจ้าสามหวงเป็นอีกชื่อของอาจารย์เขา มีเพียงคนที่สนิทกับอาจารย์มากถึงรู้ เฉินเฟิงที่อยู่ตรงหน้ารู้ได้อย่างไร?

“อาจารย์?”

เวลานี้สีหน้าของเฉินเฟิงนั่นเรียกว่าแปลกประหลาด เขานึกไม่ถึงว่าโลกจะเล็กขนาดนี้ สี่คนด้านหน้านี้ เป็นลูกศิษย์ของเจ้าสามหวง

“ถือว่ารู้จักแหละ” ท่าทางของเฉินเฟิงไม่นานฟื้นฟูสู่ความสงบ ความจริงความสัมพันธ์ของเขากับเจ้าสามหวงไม่ใช่แค่รู้จักสองคำนี้จะสามารถอธิบายได้กระจ่าง

ในความหมายเข้มงวด เขายังคือผู้มีพระคุณของเจ้าสามหวง

ปีนั้นหลังจากเซียวกั่วจงพาเขาไปถึงต่างประเทศ โยนเขาไว้ที่มาเลเซียคนเดียว เขาก็ได้รู้จักเจ้าสามหวงที่นั่น

ตอนนั้นเจ้าสามหวงอยู่ที่มาเลเซียมีอำนาจมากทีเดียว เป็นผู้นำสูงสุดของแก๊งชาวจีนโพ้นทะเลในมาเลเซีย ความสามารถอ้านจิ้งขั้นสูง

ส่วนตอนนั้นเขาเพียงแค่อ้านจิ้งขั้นต้น

ขั้นตอนการรู้จักกับเจ้าสามหวงก็สนุกมาก

ตอนนั้นเจ้าสามหวงมีลูกชายคนหนึ่ง ชื่อหวงเทียนปา หวงเทียนปาเป็นคนที่ก้าวร้าวใช้อำนาจบาตรใหญ่ ชอบกดขี่ผู้คนที่สุด เดินกรีดกรายไปทั่วเมือง เป็นบรรดาลูกผู้ดีมีเงินที่ชื่อเหม็นฉาวโฉ่ที่สุดในท้องถิ่นมาเลเซีย