ลูกเขยมังกร นิยาย บท 266

บทที่266 เจ้าสามหวง

“บัวหิมะซินเจียง?” เฉินเฟิงขมวดคิ้วขึ้น เขาเหมือนเคยได้ยินเซียวกั่วจงพูดถึง บัวหิมะซินเจียงเป็นยาวิเศษอยู่ในฤดูหนาวที่มีค่ามหาศาล สำหรับถอนพิษไฟได้ผลอย่างประหลาด

แต่บัวหิมะซินเจียงไม่ใช่ปกติขอเพียงแค่เติบโตได้ในพื้นที่สูงสุดเหรอ? เฉินจื๋อเหวินคนเหล่านี้วิ่งมาเมืองชางโจวเพื่อมาหาบัวหิมะซินเจียงอะไรกัน? ในใจเฉินเฟิงอยากจะถาม

“พวกนายหาบัวหิมะซินเจียง น่าจะไปหาที่เทือกเขาคุนหลุน วิ่งมาเมืองชางโจวทำไม?” เฉินเฟิงถาม ถึงแม้เมืองชางโจวจะอยู่ทางภาคเหนือ แต่อุณหภูมิกลับประหลาดอย่างยิ่ง เดิมทีไม่เหมาะสมให้บัวหิมะซินเจียงเติบโต

มีความเป็นไปได้มากที่เฉินจื๋

อเหวินจะพูดโกหก

เฉินจื๋อเหวินตะลึง “รุ่นพี่ เมืองชางโจวก็มีบัวหิมะซินเจียง”

“ชางโจวก็มี?”

“มี อยู่ที่ยู่ฉวนซาน”

เฉินจื๋อเหวินหนักแน่นอย่างมาก

เฉินเฟิงงุนงงพอสมควร ยู่ฉวนซานเป็นถิ่นของเขา มีบัวหิมะซินเจียงหรือไม่ เขาจะไม่รู้เหรอ?

“รุ่นพี่ ยู่ฉวนของยู่ฉวนซานเชื่อมติดกับสระน้ำโบราณแห่งหนึ่ง ในสระน้ำนั้นก็มีบัวหิมะซินเจียง” เฉินจื๋อเหวินตอบ

“ทำไมฉันไม่รู้ว่าที่ยู่ฉวนซานมีสระน้ำโบราณ” เฉินเฟิงยิ่งสงสัยเพิ่ม เขายังถือว่าเข้าใจยู่ฉวนซานดี โดยเฉพาะตอนแรกเขาลงทุนพัฒนายู่ฉวนซานไปห้าร้อยล้าน แต่เรื่องที่ยู่ฉวนซานมีสระน้ำโบราณ เขากลับไม่เคยได้ยินมาก่อน

“รุ่นพี่ไม่รู้ก็เป็นปกติ” เฉินจื๋อเหวินไม่แปลกใจตรงจุดนี้สักนิด “สระน้ำโบราณที่ยู่ฉวนซานนั้น อย่าว่าแต่รุ่นพี่เลย แม้แต่ชาวเขาที่อยู่ด้านบนมาหลายชั่วรุ่นล้วนไม่รู้แน่นอน”

“ที่ผมรู้มาได้เป็นเพราะอาจารย์ของผม”

“สามสิบปีก่อน อาจารย์ของผมบรรพบุรุษเขาเคยมาที่เมืองชางโจวครั้งหนึ่ง ตอนที่ผ่านยู่ฉวนซาน บรรพบุรุษเขาบังเอิญพบความลับของยู่ฉวนที่ยู่ฉวนซาน”

“ส่วนใต้ของยู่ฉวน เชื่อมกับสระน้ำโบราณแห่งหนึ่ง”

“สระน้ำโบราณซ่อนอยู่ใต้ดินมานานหลายปี ทั้งวันไม่เจอแสงแดด น้ำในสระหนาวเย็นเสียดกระดูก ถ้าคนธรรมดาเข้าไป ไม่ถึงหนึ่งนาทีจะหนาวจนกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง”

“แต่ว่าตอนนั้นอาจารย์ของผมฝึกมาลึก เลยทนอยู่ในสระน้ำโบราณได้ถึงสิบนาทีถึงออกไป”

“บัวหิมะซินเจียงคือสิ่งที่เขาพบเข้าตอนที่ออกไป ทั้งหมดมีสามดอก แต่สามดอกตอนนั้นยังไม่โต”

“ครั้งนี้ผมรอเข้ามา คืออยากดูหน่อยว่าบัวหิมะสามดอกในตอนนั้นโตแล้วหรือยัง ถ้าโตแล้ว บัวหิมะสามดอก ผมขอเพียงดอกเดียว ที่เหลือสองดอก ผมยอมมอบให้รุ่นพี่ ถือว่าเป็นของขอขมาที่ล่วงเกินคุณเสี้ย”

เฉินจื๋อเหวินพูดคำพวกนี้แบบเกรงใจมาก บัวหิมะซินเจียงสามดอก เขาขอเพียงดอกเดียว อีกสองดอก ล้วนให้เฉินเฟิง เห็นได้ว่าความจริงใจของเขามากพอเท่าไร

เฉินเฟิงนิ่งเฉยพักหนึ่ง และไม่ได้อ้าปาก

ที่จริงบัวหิมะซินเจียงเป็นยาวิเศษที่เจอยากมาก ร้อยปีถึงโตครั้งหนึ่ง แม้กระทั่งสามารถเรียกได้ว่าเป็นของล้ำค่ามหาศาล

นอกจากขจัดพิษไฟได้ มันยังมีสรรพคุณเสริมสร้างร่างกาย คงความอ่อนเยาว์

ถ้าใช้สำหรับเสริมสร้างร่างกาย มันสามารถสร้างให้คนที่ไม่มีพื้นฐานบูโดใดๆ คนหนึ่งกลายเป็นจอมยุทธ์หมิงจิ้งภายในสิบวัน

ถ้าใช้สำหรับคงความอ่อนเยาว์ มันสามารถทำให้ใบหน้าผู้หญิงคนหนึ่งยังคงเดิมสิบปีไม่เปลี่ยนแปลง

สามารถเห็นได้ว่าสรรพคุณของบัวหิมะซินเจียงน่ากลัวแค่ไหน

ถึงแม้อยู่ที่ตระกูลเฉิน บัวหิมะซินเจียงก็ไม่ได้เป็นของที่เห็นได้บ่อย เดิมทีไม่มีทางใช้ราคามาตัดสินได้

ปัจจุบันนี้ยู่ฉวนซานโผล่มาทีสามดอก ถ้าบอกว่าไม่หวั่นไหวสักนิดนั่นคงเป็นไปไม่ได้

แต่ว่าใจเต้นก็ส่วนของใจเต้น เฉินเฟิงไม่ได้เกิดความคิดชั่วร้ายขึ้น

“ฉันขอเพียงดอกเดียว อีกดอก ฉันสามารถใช้เงินพันล้านซื้อไว้ได้” เฉินเฟิงตอบ ถึงแม้เฉินจื๋อเหวินจะบอกว่าอยากมอบให้เขาสองดอก แต่ถ้าสองดอกเขาล้วนกลืนหมด มารยาทบนโต๊ะอาหารเลี่ยงไม่ได้คงดูน่าเกลียดอยู่บ้าง