ลูกเขยมังกร นิยาย บท 267

บทที่267 คนกันเองเพราะไม่รู้จักกันเลยเกิดความเข้าใจผิด

เพราะว่าผู้หญิงคนหนึ่ง หวงเทียนปาจึงหาเรื่องเฉินเฟิงเข้า

เฉินเฟิงในตอนนั้นไม่รู้อะไรเรียกว่าเก็บเรื่องราวไว้และพยายามอดกลั้น เขาเกือบต่อยหวงเทียนปาจนตายอยู่ข้างถนน หักขาสองข้างของหวงเทียนปาอย่างไม่ต้องพูด ทั้งยังทำดวงตาข้างหนึ่งของหวงเทียนปาบอดด้วย

พอเจ้าสามหวงรู้ว่าหวงเทียนปาสภาพแย่ก็ไม่พูดมากมาย ระดมกำลังช่วยเหลือทั้งแก๊งชาวจีนโพ้นทะเล เพื่อแก้แค้นให้หวงเทียนปา

ผลลัพธ์ถูกเฉินเฟิงฆ่ากำลังสำคัญไป

ถึงแม้เจ้าสามหวงหัวหน้าแก๊งคนนี้จะออกหน้าด้วยตนเอง ล้วนไม่ได้ทำร้ายเฉินเฟิงได้สักนิด

สุดท้ายเจ้าสามหวงได้แต่ยอมแพ้

จากนั้นเชิญเฉินเฟิงเข้าบ้านด้วยความเคารพนอบน้อม ให้หวงเทียนปายกน้ำชากล่าวขอโทษ

เป็นธรรมดาที่เฉินเฟิงจะโบกมืออย่างใจกว้าง ให้อภัยไม่ถือสา

ต่อมา แก๊งชาวจีนโพ้นทะเลเกิดเรื่องวุ่นวาย รองหัวหน้าแก๊งอย่างหลี่ไห่ชาวกับหัวหน้าแก๊งต้าหม่าร่วมมือกัน ประสงค์ลอบฆ่าเจ้าสามหวง แล้วควบคุมแก๊งชาวจีนโพ้นทะเล

ด้วยเหตุบังเอิญ เฉินเฟิงจึงช่วยชีวิตเจ้าสามหวงไว้ ทำให้แก๊งชาวจีนโพ้นทะเลรอดพ้นภัยได้

เจ้าสามหวงย่อมซาบซึ้งใจต่อเฉินเฟิงเป็นอย่างยิ่ง ทั้งสองถือโอกาสนี้กลายมาเป็นพี่น้องร่วมสาบาน

ดังนั้นพูดในความหมายที่จริงจัง เจ้าสามหวงถือว่าเป็นพี่ใหญ่ของเฉินเฟิง

สีหน้าที่แปลกประหลาดของเฉินเฟิงทำให้สี่พี่น้องตระกูลเฉินยิ่งสับสนมึนงง สัญชาตญาณบอกกับพวกเขาว่าความสัมพันธ์ของเฉินเฟิงกับอาจารย์ไม่ปกติเด็ดขาด แต่ว่าตรงไหนไม่ปกติ พวกเขากลับพูดไม่ถูก

ปฏิกิริยาของสี่พี่น้องตระกูลเฉินอยู่ภายใต้การคาดการณ์ของเฉินเฟิง ห้าปีก่อน พวกเขาไม่ได้อยู่ที่มาเลเซีย ดังนั้นไม่รู้จักเขาจึงเป็นเรื่องปกติ

เฉินเฟิงไม่คิดจะบอกพวกเขาถึงความสัมพันธ์ของตนเองกับเจ้าสามหวง

“พวกนายหาบัวหิมะเพื่อเจ้าสามหวง?” เฉินเฟิงถามขึ้น

“ใช่เพื่ออาจารย์ อาจารย์โดนพิษไฟแล้ว” เฉินจื๋อเหวินโค้งตัวตอบกลับ สีหน้าไม่เป็นธรรมชาติเท่าไร ถ้าคนนอกกล้าเรียกอาจารย์เขาว่าเจ้าสามหวงต่อหน้าเขา เขาต้องตบเข้าทีหนึ่งแน่

แต่เผชิญหน้ากับเฉินเฟิง เขากลับไม่กล้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเห็นท่าทางของเฉินเฟิง เห็นได้ชัดว่าความสัมพันธ์กับอาจารย์คงไม่ธรรมดามาก

“สำนักไฟทำ?” เฉินเฟิงยักๆ คิ้ว สรรพคุณมากสุดของบัวหิมะซินเจียงคือขจัดพิษไฟ ดังนั้นสิ่งที่ทำให้เจ้าสามหวงบาดเจ็บต้องเป็นพลังแอตทริบิวต์ไฟแน่ มาเลเซียมีแก๊งท้องถิ่นจำนวนมาก แต่แก๊งที่ครอบครองพลังแอตทริบิวต์ไฟกลับมีเพียงสำนักไฟแห่งเดียว

“แม้แต่รุ่นพี่ยังรู้จักสำนักไฟ?”

เฉินจื๋อเหวินตกใจจนเกือบพูดอะไรไม่ออก เฉินเฟิงรู้จักอาจารย์เขาก็ถือว่าไม่เท่าไร คาดไม่ถึงแม้แต่สำนักไฟยังรู้ด้วย

หรือว่า……เฉินเฟิงเคยใช้ชีวิตอยู่ที่มาเลเซีย? ไม่นานเฉินจื๋อเหวินก็นึกถึงความเป็นไปได้อันนี้

“รู้จักสำนักไฟแปลกมากเหรอ?” เฉินเฟิงเบ้ปาก แก๊งท้องถิ่นใหญ่ๆ หน่อยของมาเลเซีย เขาก็รู้จักเกือบทั้งหมด

“ไม่แปลก ไม่แปลก” เฉินจื๋อเหวินระลึกได้ว่าตนเองเสียอาการไป เขารีบส่ายหน้า

ก่อนจะพูดอีก “คนที่ทำร้ายอาจารย์ เป็นเจ้าสำนักไฟข่ากุ้ง”

“ข่ากุ้ง?” เฉินเฟิงหนี่ดวงตาลง “ทำไมข่ากุ้งถึงต้องลงมือกับเจ้าสามหวง?”