บทที่ 282 ขายบัวหิมะซินเจียง
หัวของงูดำกระแทกลงพื้น ทำให้ฝุ่นควันลอยฟุ้งขึ้นมา
ลำตัวของงูดำตกลงไปในน้ำ ทำให้คลื่นทะยานตัวขึ้นบนฟ้าจนน่าตกใจ
นี่คือสัตว์ที่ปรากฏตัวออกมาพร้อมกับฆ่าทหารรับจ้างอย่างทารุณไปสิบกว่าคน งูดำที่เอาชนะจอมยุทธ์อ้านจิ้งขั้นกลางในครั้งเดียว วันนี้มันถูกเฉินเฟิงฆ่าทิ้งด้วยดาบ!
กระโดดขึ้นไปบนอากาศ หั่นตัวงูด้วยการก้าวเดินเพียงสามก้าว!
ท่ามกลางเลือดที่พุ่งออกมาเหมือนฝนตก เฉินเฟิงยืนขึ้นอย่างมั่นคงด้วยดาบ
วินาทีนี้ ตัวของเขาที่เหมือนกับเทพเจ้าและปีศาจ ถูกจารึกเอาไว้ในใจของทุกคน
ชีวิตนี้ยากที่ลืมเลือน!
สลักเอาไว้ในกระดูกบันทึกเอาไว้ในใจ!
"ตาย......ตายแล้ว?"
โห้ชิงซงพูดขึ้น จนถึงวินาทีนี้ เขายังไงไม่อยากจะเชื่อ งูดำที่อยู่ยงคงกระพัน ราวกับไม่มีใครสามารถทำอะไรมันได้ กลับถูกเฉินเฟิงฆ่าตายด้วยดาบ
"คุณชายเฉินเขา......เขายังเป็นคนอยู่ไหม?" ดวงตาของเฉินจื๋อหลี่เบิกกว้าง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ งูดำลำตัวยาวยี่สิบสามสิบเมตร เฉินเฟิงบอกว่าจะฆ่าทิ้งก็ฆ่าทิ้งเลย?
"พูดอะไรแบบนี้?" เฉินจื๋อเหวินถลึงตามองดูเฉินจื๋อหลี่ ถึงแม้จะรู้ว่าเหนือความคาดหมายของเฉินจื๋อหลี่ แต่คำพูดของเขานั้นหยาบคายไปหน่อย
"แฮะๆ พูดผิดๆ......" เฉินจื๋อหลี่หัวเราะแห้ง ที่เขาเป็นแบบนี้ก็เพราะตื่นเต้นไม่ใช่หรอ
เฉินจื๋อเหวินถอนหายใจ ไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่ความเคารพภายในใจที่มีต่อเฉินเฟิงนั้น กลับเพิ่มขึ้นอีกหลายขั้น
โดยไม่ต้องสงสัย จากจอมยุทธ์ทุกคนที่เขาเคยพบเจอ เฉินเฟิงเป็นคนที่เก่งที่สุด
เก่งเกินไปมากๆ!
เวลานี้ริมฝีปากเล็กๆของโห้หงเย้นก็อ้ากว้าง ใบหน้าที่สวยงามของเธอมีคำว่าตกใจและไม่อยากจะเชื่อเขียนเอาไว้
เธอไม่สามารถเชื่อมต่อคนตรงหน้าที่เก่งเหมือนเทพเจ้าปีศาจกับชายหนุ่มที่ย่างกระต่ายบนภูเขาได้จริงๆ
ตอนที่โห้ชิงซงล้มลงบนพื้น เธอถึงขั้นเตรียมใจรอความตาย
ในสายตาของเธอ งูดำตัวนี้ เป็นเหมือนมารในเทพนิยาย ความร้ายกาจของมันอยู่เหนือความสามารถของมนุษย์
ทหารรับจ้างยี่สิบกว่าคนของตระกูลโห้ ใช้ปืนกราดยิงไปที่พันนับพันนัด แต่กลับยิงไม่เข้าแม้แต่เกล็ดงู
โห้ชิงซงและโห้เจียหมิงที่เป็นถึงจอมยุทธ์อ้านจิ้งขั้นกลางลงมือพร้อมกัน ก็ทำได้เพียงทำลายการป้องกันของงูดำได้เล็กน้อยเท่านั้น
แค่คิดจินตนาการก็รู้แล้วว่างูดำตัวนี้ร้ายกาจมากแค่ไหน
แต่งูดำที่ร้ายกาจแบบนี้ กลับถูกเฉินเฟิงที่เดินสามก้าวกระโดดขึ้นไปบนฟ้า ฟันลงมาด้วยดาบเดียว!
ความตกใจที่ไม่เคยมีมาก่อน!
เฉินเฟิงเป็นเทพที่ลงมาจุติบนโลกมนุษย์ชัดๆ!
วินาทีนี้ เฉินเฟิงทำให้คนหนุ่มที่โห้หงเย้นเคยเห็นว่าเป็นมังกรในฝูงชน กลายเป็นเพียงขยะ!
ภายในใจของโห้หงเย้น เฉินเฟิงเป็นเทพเจ้า!
"ขอบคุณผู้อาวุโส!”
"พระคุณที่ผู้อาวุโสได้ช่วยชีวิตไว้ ฉันยากที่จะลืม หากวันข้างหน้าผู้อาวุโสมีสิ่งใดที่ต้องการให้ฉันรับใช้ ได้โปรดบอกมา ไม่ว่าจะขึ้นเขา ลงทะเลฉันจะไม่มีวันปฏิเสธ!”
โห้ชิงซงโค้งลำตัวลงเพื่อคำนำ แล้วพูดขึ้น
ถึงแม้ว่าสิ่งที่เฉินเฟิงทำเมื่อครู่ไม่ได้เปิดเผยอะไรมากมาย แต่ในสายตาของทุกคนล้วนมองออกว่า โลกของเฉินเฟิง อยู่เหนือกว่าพวกอ้านจิ้ง
อยู่เหนือกว่าอ้านจิ้ง เช่นนั้นก็แสดงว่าเป็นหั้วจิ้ง!
ซึ่งก็เป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้!
ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ที่ยังหนุ่มแบบนี้ โห้ชิงซงไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...