ลูกเขยมังกร นิยาย บท 285
บทที่ 285 หย่าร้าง
"เดี๋ยวฉันโทรเอง" เสี้ยเมิ่งเหยาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
"ถือว่าแกฉลาดพอ" ใบหน้าของเฉินอิงโรแต้มไปด้วยรอยยิ้ม นึกว่าเสี้ยเมิ่งเหยาจะเป็นคนที่คอยพลีชีพให้สามเสียอีก สุดท้ายขอเพียงแค่ตนเองตกใจ ก็เผยธาตุแท้ออกมาแล้ว
เสี้ยเมิ่งเหยาเดินไปหยิบโทรศัพท์ แล้วกดโทรหาเฉินเฟิง
เวลานี้เฉินเฟิงกำลังลงจากภูเขา
เมื่อเห็นหน้าจอโทรศัพท์เป็นชื่อของเสี้ยเมิ่งเหยา ใบหน้าของเฉินเฟิงก็เผยรอยยิ้มออกมา ตลอดหลายวันที่ผ่านมานี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เสี้ยเมิ่งเหยาโทรศัพท์มาหาตน
กดรับโทรศัพท์
มีเสียงที่เฉยชาดังขึ้นจากปลายสาย
"เฉินเฟิง เราหย่ากันเถอะ หลังจากนี้อย่ามาหาฉันที่บ้านอีก"
"ตู๊ด"
โทรศัพท์ตัดสายไป
ไม่เหลือเวลาว่างเว้นให้เฉินเฟิงมีปฏิกิริยาตอบกลับ
หย่า?
หัวใจของเฉินเฟิงบีบรัด เสี้ยเมิ่งเหยาหมายความว่าอะไร?
นี่เป็นการตัดสินใจหลังจากที่เธอคิดทบทวนมาแล้วหลายรอบ?
อีกด้านหนึ่ง
หลังจากเสี้ยเมิ่งเหยาตัดสายไปนั้น ก็มีเสียงเพี๊ยะดังขึ้น
เฉินอิงโรตบไปที่หน้าสวยๆของเสี้ยเมิ่งเหยาหนึ่งครั้ง ทำให้เสี้ยเมิ่งเหยาตัวปลิวออกไป ตัวของเธอกระแทกกับกำแพง และอาเจียนเป็นเลือด
"นางคนสารเลว！”
เฉินอิงโรกัดฟันกรอด สีหน้าของเธอเขียวไปหมด เห็นได้ชัดว่าเธอโมโหเป็นอย่างมาก เฉินอิงโรคิดไม่ถึงว่าเสี้ยเมิ่งเหยาจะกล้าล้อเล่นกับเธอ！
"ขอโทษด้วยนะคะ ทำให้คุณต้องผิดหวัง" เสี้ยเมิ่งเหยาคลายยิ้มมุมปาก อย่างไม่ต้องสงสัย เฉินอิงโรมาหาเรื่องเฉินเฟิง
ที่ผ่านมา ตอนที่พบเจอกับปัญหาแบบนี้ เธอเลือกที่จะเชื่อเฉินเฟิง เธอเชื่อในตัวเฉินเฟิงเป็นอย่างมาก แต่ครั้งนี้ คนที่มาคือตระกูลเฉิน！
ตระกูลเฉินที่อยู่สูงสุดของหวาเซี่ย！
เฉินอิงโรมาด้วยความเหี้ยมโหด มาอย่างมียโสโอหังไม่เห็นใครอยู่ในสายตา ถ้าจะบอกว่าเธอไม่มั่นใจว่าสามารถจัดการเฉินเฟิงได้ ก็คงเป็นไปไม่ได้
ดังนั้นความคิดแรกของเสี้ยเมิ่งเหยาก็คือ ห้ามให้เฉินอิงโรเจอกับเฉินเฟิงเด็ดขาด ต่อให้ต้องเจอกัน ก็ต้องเจอกันหลังจากที่มีการเตรียมความพร้อม
เพราะชายแก่ในชุดนักวรยุทธ์สีขาวที่อยู่ด้านหลังเฉินอิงโร เห็นได้ชัดว่าไม่ธรรมดา
ถ้าหากเฉินเฟิงมาที่นี่ ไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง
"ผิดหวัง?" เฉินอิงโงกัดฟันกรอดจนเสียงดังขึ้น จากนั้นเธอก็หัวเราะออกมากะทันหัน "ไม่ ฉันไม่ผิดหวัง！”
"ฉันไม่ผิดหวังเลยสักนิด！”
"แกทำให้ฉันโมโหได้สำเร็จ แล้วฉันจะผิดหวังได้ยังไง？！”
"คนชั้นต่ำ แกรักลูกเมียน้อยนั่นขนาดนี้ ดูท่าลูกเมียน้อยนั่นก็คงจะรักแกมากสินะ"
"ถ้าหากลูกเมียน้อยนั่นเห็น ฉันถลกหนังแกออกมา แกคิดว่ามันจะตอบสนองยังไง?"
รอยยิ้มบนใบหน้าเฉินอิงโรดุร้ายมาก ทำให้คนรู้สึกหนาวสั่นขึ้นมา
ใบหน้าสวยๆของเสี้ยเมิ่งเหยาก็เปลี่ยนไปในทันที อย่างไม่ต้องสงสัย เฉินอิงโรกำลังจะทรมานเธอ
"มัดตัวนางผู้หญิงชั้นต่ำคนนี้！”
เฉินอิงโรออกคำสั่งด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ
"ครับ คุณหนู"
บอร์ดี้การ์ดทั้งสองคนพยักหน้าอย่างเคารพ จากนั้นเดินมาตรงหน้าเสี้ยเมิ่งเหยาอย่างรวดเร็ว
พวกเขาจับเสี้ยเมิ่งเหยามัดเอาไว้โดยไม่เปลืองแรงแม้แต่น้อย
เวลานี้ เฉินอิงโรหยิบมีดกรีซสั้นออกมาจากบริเวณเอว จากนั้นเดินไปตรงหน้าเสี้ยเมิ่งเหยา
"คุณคิดจะทำอะไร?"
เสี้ยเมิ่งเหยากัดฟันกรอด มองหน้าเฉินอิงโรอย่างไม่รู้สึกกลัว
"ทำอะไร?" เฉินอิงโรหัวเราะอย่างหยอกล้อ "ฉันอยากจะลองดูว่า มีดกรีซของฉันคมรึเปล่า"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...