ลูกเขยมังกร นิยาย บท 299
บทที่ 299 หลินเย่นที่กร่างและเหิมเกริม
“ช่วยอะไร?” หลินหลันถามออกไปโดยพลัน
“เธออย่าพึ่งถาม รีบปลุกเมิ่งเหยาขึ้นมา” หลินเย่นเริ่มรำคาญ ก่อนทำท่าจะเรียกเมิ่งเหยาให้ตื่น
“เมิ่งเหยาหลับอยู่ อย่ากวนเธอ”
คราวนี้เฉินเฟิงเอ่ยปากแล้ว
“นอนอะไร? มีอะไรน่านอน? เธอนอนสำคัญหรือว่าช่วยฉันสำคัญกว่า?” หลินเย่นถลึงตาใส่เฉินเฟิง ก่อนผลักหลินหลันให้พ้นทาง กะร้องเรียกเมิ่งเหยาให้ตื่นขึ้นมาเลย
แต่เธอพึ่งเดินไปไม่กี่ก้าว ก็โดนเฉินเฟิงคว้าแขนไว้ คราวนี้เฉินเฟิงมีสีหน้าเย็นชา: “ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง?! ผมบอกว่าเมิ่งเหยานอนอยู่ มีอะไรรอเธอตื่นค่อยว่ากัน!”
เสี้ยเมิ่งเหยาพึ่งให้น้ำเกลือเสร็จ ตอนนี้ร่างกายอยู่ในสภาพอ่อนแอ ต้องการการพักผ่อน อย่าว่าแต่หลินเย่นเลย ต่อให้ใครหน้าไหน ก็ต้องรอก่อน!
“เจ้าขยะ กล้ากำแหงกับฉันหรอ?!” หลินเย่นจิกตาใส่เขา เริ่มเดือดปุดๆที่กลางอก
“พี่เย่น ใจเย็นๆนะ!” เห็นสองคนทำท่าจะทะเลาะกัน หลินหลันรีบเข้ามาห้ามทัพ
หลินเย่นปัดมือหลินหลันออก ชี้หน้าด่าว่า: “หลินหลัน เธอสั่งสอนเจ้าขยะนี่ยังไง ฉันมาให้หลานสาวช่วยเหลือ เกี่ยวอะไรกับมัน มันถือสิทธิ์อะไรมายุ่ง!”
“เมิ่งเหยาเป็นเมียผม”
เฉินเฟิงปรายตามองหลินเย่นอย่างเย็นชา
“แก....” หลินเย่นโมโหแทบกระอักเลือด
“เฉินเฟิง พูดให้มันน้อยๆหน่อย!” หลินหลันถลึงตาใส่เฉินเฟิง ก่อนว่า: “พี่เย่น สองวันนี้เมิ่งเหยาได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้ร่างกายอ่อนแอมาก ตอนนี้ต้องการการพักผ่อน ถ้าพี่มีอะไร รอหลานตื่นก่อนแล้วค่อย...”
“พักผ่อน? พักผ่อนอะไร !”
“เขาได้รับบาดเจ็บ ไม่ใช่ตาย!”
“เรื่องของฉันสำคัญหรืออาการบาดเจ็บเขาสำคัญ!”
“ถ้าวันนี้เขายังไม่ตาย ก็ต้องลุกขึ้นมาจัดการเรื่องของฉันให้เสร็จก่อน” หลินเย่นร้องแร่แห่กระเฌอ ทำหน้าประมาณว่าข้าใหญ่
เฉินเฟิงกำหมัดแน่น สายตาโกรธเกรี้ยวแทบมีประกายไฟ ถ้าไม่ติดว่ากลัวจะเป็นเรื่องใหญ่ แล้วทำเมิ่งเหยาตื่น เขาอยากเข้าไปตบหลินเย่นซักหลายฉาด
หลินหลันก็โกรธมากเหมือนกัน แต่เธอยังคุมตัวเองไหวอยู่
“พี่เย่น ตอนนี้เมิ่งเหยาไม่ได้เป็นคนรับผิดชอบโครงการยู่ฉวนซานแล้ว ทางด้านหลินจงเหว่ย คงพูดอะไรให้ไม่ได้เท่าไหร่...”
“หลินหลัน เธอหมายความว่าไง!” หลินหลันยังพูดไม่ทันจบ ก็โดนหลินเย่นตะคอกตัดบทก่อน: “ก่อนนี้เธอพึ่งบอกว่าลูกสาวเธอรับผิดชอบโครงการยู่ฉวนซานนี่ ทำไมตอนนี้ไม่ใช่แล้ว!”
“พี่เย่น ก่อนนี้เมิ่งเหยารับผิดชอบโครงการยู่ฉวนซานจริง แต่หลายวันก่อนบ้านฉันกับบ้านเสี้ยทะเลาะกันเล็กน้อย เธอเลยโดนถีบตกจากตำแหน่งลงมา” หลินหลันอธิบายอย่างยากลำบาก เธอก็อยากได้หน้าต่อหน้าหลินเย่น แต่ความจริงไม่อนุญาต
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...