ลูกเขยมังกร นิยาย บท 312

บทที่ 312 ปรองดองกันดีกว่า

เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองอย่างโกรธแค้นของหวางไห่คว่า จู่ๆจางอานก็ไม่กล้าที่จะปกปิดสิ่งใดอีกต่อไปและเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง

ทันใดนั้นห้องโถงก็สงบลง ไม่มีใครคิดว่าจางอานจะไร้ยางอายขนาดนี้ ช่วยหลินเย่นกลั่นแกล้งเด็กสาวอายุ18ปีไม่พอ เพื่อป้องกันไม่ให้ตนเองได้รับผิด เขาถึงกับโกหกว่ากล้องวงจรเสีย

เป็นที่ชัดเจนว่าเจ้านายเบื้องหลังของหงส์ขาวคือตระกูลเฉินในเยี่ยนจิง แต่เพื่อไม่ให้แพ้สัญญาการพนัน จางอานกลับพูดมั่วไปหมด

หน้าด้านจริงๆ!

“ คุณเฉิน ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ผมถูกความโลภบังหน้าบังตา คุณปล่อยผมไปเถอะ” จางอานหันไปจ้องมองเฉินเฟิงอย่างอ้อนวอน แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเฉินเฟิงมาจากไหน แต่เขาก็รู้ว่าตอนนี้มีเพียงเฉินเฟิงที่สามารถตัดสินการไปหรือการอยู่ของเขา

"ปล่อยคุณไป?" ปากของเฉินเฟิงเพิ่มความเย็นชา "ทำไมผมต้องปล่อยคุณไป?"

"ยังจำสิ่งที่ผมเคยพูดก่อนหน้านี้ได้ไหม?"

ร่างกายของจางอานสั่นสะท้าน แน่นอนว่าเขาจำได้ว่าเมื่อไม่กี่นาทีก่อน เฉินเฟิงบอกว่าเขาจะถูกไล่ออก แต่ในเวลานั้นเขาไม่ได้เอามาใส่ใจ คิดว่าเฉินเฟิงกำลังพูดเรื่องไร้สาระตอนนี้ ...

จางอานคุกเข่าลงกับพื้น เสียง "ตุ่ม"

"คุณเฉิน อย่าไล่ผมออกเลย แม่ของผมอยู่โรงพยาบาล ในบ้านมีลูกอีกสองคนยังเรียนอยู่ มีค่าบ้านที่ต้องผ่อนอีก ถ้าคุณไล่ผมออก ครอบครัวของผมก็จะไม่มีทางรอดแล้ว ... "

น้ำตาจางอานไหลออกมา แต่เฉินเฟิงไม่แม้แต่กระพริบตาและพูดอย่างเย็นชา "ไสหัวออกไป!"

"คุณเฉิน ... " จางอานต้องการจะอ้อนวอนอีกครั้ง แต่หวางไห่คว่ากลับกระโดดขึ้น เตะออกไป จนจางอานกระเด็นออกไปสามเมตร “

คุณเฉินให้คุณไสหัวไป คุณไม่ได้ยินเหรอ?!”

"ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณถูกไล่ออกแล้ว ทันที เดี๋ยวนี้ ไปเก็บของแล้วไสหัวไป!" หวางไห่คว่าชี้ไปที่จางอานและตะโกนใส่เขา แทบอยากจะให้จางอานหายไปจากหน้าของเขาตอนนี้เลย

สถานการณ์แย่ลงเรื่อยๆ

จางอานซึ่งยังคงถือพ่ายเหนือกว่าในตอนนั้น จางอานที่หยิ่งผยอง หลังจากที่เฉินเฟิงโทรเสร็จ ก็กลายร่างเป็นหนูข้างถนนทันที ที่ทุกคนไล่ตี แม้กระทั่งลูกพี่ลูกน้องของเขาก็ไม่อยากมองเขา

ทันใดนั้น แขกหลายคนก็จ้องมองมาที่เฉินเฟิงด้วยความสงสัย

พวกพวกเขาไม่เข้าใจว่าลูกเขยที่แต่งเข้าไปในบ้านผู้หญิงอย่างเฉินเฟิง เอาอำนาจมาจากไหน?

สายตาหลินเย่นและถังรั่วเสวี่ยนดูประหลาดใจมาก พวกเธอคิดไม่ถึง เฉินเฟิงแค่โทร ก็สามารถเรียกผู้ดูแลหงส์ขาวมาได้ แก้ไขปัญหาทุกอย่างจนได้

เมื่อเห็นคนดูแลคนนั้น แสดงความเคารพต่อเฉินเฟิง เห็นได้ชัดว่าภูมิหลังของเฉินเฟิงนั้นไม่ธรรมดา

แต่ว่า หลินหลานบอกว่าเฉินเฟิงเป็นแค่ไอ้พ่อบ้านไร้ประโยชน์ไม่ใช่เหรอ?

ทำไมเขาถึงรู้จักตระกูลเฉิน?

"ตรวจกล้องวงจรปิด"

ในเวลานี้ เฉินเฟิงพ่นออกมาอีกสามคำอย่างเย็นชา

หลินเย่นอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นและเธอพึมพำ"เฉินเฟิง ตรวจกล้องวงจรก็ไม่ต้องแล้วมั่ง" “ ในเมื่อคุณรู้จักกับหญิงสาวคนนี้ งั้นทุกคนก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว”

"เป็นเรื่องปกติที่ครอบครัวหนึ่งจะมีเรื่องขัดแย้งกันเล็กๆน้อยๆ"

"ชุดของฉัน สาวน้อยคนนี้ก็ไม่ต้องชดใช้คืนแล้ว"

“ ทุกคนปรองดองกันดีที่สุด ปรองดองกนดีที่สุด”

ใบหน้าของหลินเย่นดูฝืดๆ หากมีการตรวจกล้องวงจรเกิดขึ้นจริงๆ วันนี้ใบหน้าของเธออาจจะโดนทุบจนบวม เพราะมันเป็นความผิดของเธอจริงๆ ชุดเธอถูกน้ำแกงสาดใส่ ซึ่งมันไม่เกี่ยวอะไรกับหลินหวั่นชีว

"อยู่กันอย่างสันติภาพดีกว่า?"มุมปากของเฉินเฟิงเย้ยหยัน "ตอนนี้คิดได้แล้วเหรอว่าปรองดองกันดีกว่า?"

"มันสายไปแล้ว!" สีหน้าของเฉินเฟิงเย็นชา น้ำเสียงไม่ต้องสงสัยเลย"ตรวจ!"

“ ครับ คุณเฉิน!”

สีหน้าหวางไห่คว่ามีความสุขมาก เขาจะไม่ยอมปล่อยโอกาสที่ดีเช่นนี้ไปแน่นอน

ไม่นาน หวางไห่คว่าก็ถือโน๊ตบุ๊คด้วยใบหน้าแดงก่ำ

มีแขกมากมายมารวมตัวกันรอบ ๆ

สักพักหวางไห่คว่าก็ได้หาฉากที่หลินเย่นและหลินหวั่นชีวออกมา จากนั้นเล่นไปอย่างช้าๆ