ลูกเขยมังกร นิยาย บท 328

บทที่ 328 หมอเทพซูน

เดินนำมาโดยชายในชุดคลุม ทั้งเคราและผมเป็นสีขาว ชายชราผู้ซึ่งมีกำลังวังชา แววตาของชายชราเปล่งประกายอย่างชัดเจน ทั้งตัว แผ่รังสีความเป็นอมตะจากภายในสู่ภายนอก

ข้างกายชายชรา ยังติดตามมาด้วยผู้ชายวัยห้าสิบกว่าปี

ชายคนที่สวมชุดคลุมสีขาวนี้ สวมแว่นตาขอบสีดำ มีออร่าความเป็นผู้ดี เมื่อกี้เขายืนอยู่หน้าประตูยิ้มพร้อมถามเจียงหยู่ถิง เห็นได้ชัดเจน เขาก็คือพ่อของเจียงหยู่ถิง

“พ่อ พ่อมาได้ยังไงคะ？”เจียงหยู่ถิงเดินก้าวเข้าไปอย่างมีความสุข

“เรียกพ่ออะไรกัน？ไม่มีระเบีบยวินัยเลย เรียกคณบดี！”ผู้ชายที่มีความเป็นผู้ดีคนนั้นมองไปที่เจียงหยู่ถิงด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม

“ค่ะ คณบดีเจียง”เจียงหยู่ถิงแลบลิ้นออกมา ดูแล้วค่อนข้างน่ารักเลยทีเดียว

ผู้ชายที่ดูเป็นผู้ดีคนนั้นส่ายหน้า หัวเราะเฮอเฮอ พร้อมทั้งขยับสายตาไปมองที่ชายชราผู้ซึ่งมีความเป็นอมตะที่อยู่ข้างกาย : “ท่านซูน น่าอายอย่างมาก นี้คือลูกสาวที่ไม่ได้เรื่องของผมครับ……”

“ท่านซูน？！”เจียงหยู่ถิงพูดเสียงแหลมขึ้นทันที วินาทีต่อมา แววตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ขยับสายตาไปมองชายชราอมตะผู้นั้น น้ำเสียงเริ่มจะสั่นคลอน : “คุณ……คุณคือท่านซูน？”

ชายชราอมตะผู้นั้นหัวเราะหัวเราะฮาๆ พยักหน้าเบาๆ

เจียงหยู่ถิงปิดปากทันที แต่อาการตกใจกลับไหลผ่านออกมาจากแววตา ท่านซูน แท้ที่จริงก็คือท่านซูน！

พ่อเชิญท่านซูนมาแล้วจริงๆ！

เขาทำได้ยังไงกัน？！

ท่านซูนเป็นแพทย์จีนระดับประเทศ แม้จะเป็นผู้นำระดับสูงพวกนั้น อยากจะเชิญท่านซูน ก็ต้องรอคิวกว่าครึ่งปีเลยนะ

“ท่านซูน ท่าน……สวัสดีค่ะ ฉัน……ฉันชื่อเจียงหยู่ถิง” เพราะว่ารู้สึกตื่นเต้นเกินไป ในเวลานั้นเจียงหยู่ถิงจึงค่อนข้างที่จะพูดติดอ่าง

“สาวน้อย สวัสดี”ท่านซูนปรากฏรอยยิ้มออกมาบนใบหน้า เอ่ยถาม : “ตอนนี้อาการของคนไข้เป็นยังไงบ้าง？”

“คนไข้？”เจียงหยู่ถิงตกตะลึงเล็กน้อย ตอบสนองกลับมาทันที ท่านซูนมาเพื่อรักษาเจ้าสามหวง！

เจ้าสามหวงจริงแล้วเป็นใครกันแน่？สามารถเชิญท่านซูนมารักษาได้？！

หลังจากที่สูดลมหายใจเข้าอย่างลึกๆ เจียงหยู่ถิงเก็บความสงสัยไว้ในใจ พูด : “ท่านซูน อาการของคนไข้ในตอนนี้ ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ สิบวันก่อน ถูกพิษของไฟกระจายไปทั่วร่างกาย ช่วงสองวันมานี้ พิษของไฟมีแนวโน้มจะลุกลามเข้าสู่อวัยวะภายใน ควบคุมไว้ไม่ได้เลยค่ะ ……”

เจียงหยู่ถิงเล่าอาการของเจ้าสามหวงอีกรอบอย่างใจเย็น หลังจากที่ฟังแล้ว ท่านซูนพยักหน้าเล็กน้อย แววตาที่เคร่งขรึม มือไพล่หลังเดินไปยืนตรงหน้าเจ้าสามหวง พูดอย่างยิ้มๆ : “คุณปู่ ผมขอจับชีพจรคุณได้ไหม？”

“จับชีพจร？”เจ้าสามหวงตกตะลึงเล็กน้อย พร้อมทั้งส่ายหน้า : “ไม่ต้องวุ่นวายขนาดนั้น เด็กผีนี้ทำเม็ดยาบัวหิมะซินเจียงมาให้ผมแล้ว ผมกินเม็ดยาบัวหิมะซินเจียงก็หายแล้ว ไม่ต้องจับชีพจร ”

ทั้งห้องเงียบสงัด

ชายชราผู้นี้ปฏิเสธที่จะให้ท่านซูนจับชีพจร？

และอีกอย่างเม็ดยาบัวหิมะซินเจียงที่ไอ้เด็กผีนั้นทำมันคืออะไร？

สามารถรักษาโรคที่หลายคนรักษาไม่ได้ให้หายได้งั้นเหรอ？

ในห้องผู้ป่วย แพทย์ที่เข้ามาด้วยต่างก็มองหน้ากัน ต่างก็รู้สึกว่าเจ้าสามหวงเป็นบ้าไปแล้ว

ใบหน้าของซูนชีงเฟิงชาไปหมด นี้เป็นครั้งแรกที่เขาเป็นฝ่ายเริ่มที่จะจับชีพจรคนไข้ แต่กลับถูกคนไข้ปฏิเสธ

ซูนชีงเฟิง ยกมือประสานไว้บนข้อมือเจ้าสามหวงจากนั้นก็หลับตาลงและรับความรู้สึกได้อย่างละเอียดถี่ถ้วน

หลังจากนั้นไม่นาน ซูนชีงเฟิงมีรอยย่นขึ้นบนหน้า น่าจะพบกับความลำบากอะไรบางอย่าง

เฉินเฟิงส่ายหัวเบาๆ เขาก็พอจะรู้ว่าทำไมซูนชีงเฟิงสนใจเจ้าสามหวงนัก เพราะเจ้าสามหวงคือปาฏิหาริย์สำหรับเขา

ปกติคนทั่วไปหากถูกพิษไฟรุมเร้าร่างกาย อย่างมากอยู่ได้แค่ 3 วัน ก็ เลือดแห้งสิ้นใจตายไปแล้ว

แต่เจ้าสามหวงอยู่ได้มา 1 เดือนกว่า มันยากจริงๆที่จะเข้าใจ

แน่นอนแบบนี้เข้าใจยากสำหรับในแง่มุมของคนธรรมดาอย่างซูนชีงเฟิง แต่สำหรับจอมยุทธ์ที่มีความสามารถสูงอย่างเฉินเฟิงแล้ว เจ้าสามหวงแบกรับมาได้ 1 เดือนกว่า ก็ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา

หลังจากที่จอมยุทธ์ก้าวเข้าสู่อาณาจักรอ้านจิ้ง ร่างกายก็จะมีพลังแรงกาย

พลังเช่นนี้ คล้ายกับพลังงานแต่จะแตกต่างจากพลังงาน มีเพียงแค่จอมยุทธ์เท่านั้นที่รู้สึกได้ เครื่องมือวิทยาศาสตร์ร่วมสมัยก็ไม่สามารถตรวจจับพลังงานนี้ได้เลย

ไม่สามารถตรวจจับได้และไม่สามารถอธิบายได้

ที่ไม่สามารถอธิบายได้ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีอยู่จริง

จอมยุทธ์ทุกคนก้าวเข้าสู่อาณาจักรอ้านจิ้ง สามารถรับรู้ได้ถึงกำลังภายในที่มีอยู่

พลังงานแข็งแกร่งมักจะไหลวนอยู่ในอวัยวะภายในและภายนอกทั้งร่างกายของจอมยุทธ์เสมอ และจะหล่อหลอมเลือดเนื้อของจอมยุทธ์ขึ้นมา

ความแข็งแกร่งในร่างกายของจอมยุทธ์มีมากกว่าคนธรรมดาเป็นร้อยเท่า นั่นเป็นเพราะว่ามีพลังความแข็งแกร่งอยู่