ลูกเขยมังกร นิยาย บท 329

บทที่ 329 กบในกะลา

เจ้าสามหวงก็เป็นเช่นนี้ เขาเป็นจอมยุทธ์อ้านจิ้งชั้นสูง แม้ว่าขาดโค้งสุดท้ายก็จะสามารถก้าวเข้าสู่การเป็นจอมยุทธ์ขั้นต้นของหั้วจิ้ง

กำลังภายในมีอย่างมหาศาลในร่างกายของเขา ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะจินตนาการได้

เจ้าสามหวงบุกทะลวงเข้าไปยังหั้วจิ้งภายในเวลาหนึ่งวัน ดังนั้นกำลังภายในของเขาจะเกิดการเปลี่ยนอานุภาพอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ฉีกร่างเสือโคร่ง การเดินทางหมื่นลี้ภายในหนึ่งวัน ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึง

แบกรับพิษไฟมาเดือนกว่า เดิมทีก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

ซูนชีงเฟิงยิ่งขมวดขึ้นลึกลงเลยๆ เขาสัมผัสได้ ว่าในร่างกายของเจ้าสามหวงเหมือนจะลมปราณภายในร่างกายกำลังไหลเวียน แต่ทำยังไงเขาก็ไม่เข้าใจ ‘ลมปราณ’นี้ตกลงคืออะไรกันแน่ คิดไม่ถึงว่าจะสามารถหยุดการกระจายของพิษไฟได้จริงๆ

“ท่านซูน เป็นอย่างไรบ้าง?” เจียงหยู่ถิงอดไม่ได้ที่จะถาม ในฐานะยอดฝีมือแห่งแพทย์แผนจีน ไม่ต้องสงสัยทักษะทางการแพทย์ของซูนชีงเฟิงเลย หากว่าซูนชีงเฟิงไม่สามารถช่วยได้ เจ้าสามหวงก็อาจจะถูกตัดสินว่าต้องตายอย่างแน่นอน

ซูนชีงเฟิงถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ไม่ได้หยิบเอาเรื่องราวสนทนาของเจียงหยู่ถิง แต่กลับไปจ้องมองที่เจ้าสามหวงแล้วถามว่า “ผู้อาวุโสได้ฝึกศิลปะวิชาต่อสู้ภายในประเภทไหน?”

เจ้าสามหวงพยักหน้า ดูสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย ซูนชีงเฟิงยังมีทักษะความสามารถ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าแค่จับชีพจร ก็รู้ได้เลยว่าเขาคือจอมยุทธ์

หลังจากได้รับการอนุมัติจากเจ้าสามหวง ความผิดหวังเกิดขึ้นผ่านสายตาของซูนชีงเฟิง

เป็นอย่างที่คิด เขาทายไม่ผิด เจ้าสามหวงที่อยู่ตรงหน้านี้คือจอมยุทธ์

ถ้าเป็นจอมยุทธ์ งั้นทุกสิ่งก็สามารถอธิบายอย่างทะลุปรุโปร่ง

โรคที่รักษายากทั้งหลาย คนปกติก็ต้องติดโรคภายใน 1 วันแล้ว แม้ว่าจะไม่ตาย แต่ก็สูญเสียไปแล้วครึ่งชีวิตแล้ว

แต่จอมยุทธ์ มิใช่เลย ในร่างกายพวกเขามีลมปราณซึ่งมีพลังรักษาที่น่าอัศจรรย์ ซึ่งสามารถรักษาอาการเกินขอบเขตของทักษะทางการแพทย์ไปโดยสิ้นเชิง

ไม่ว่าเกิดเจ็บป่วยด้วยโรคใดๆก็ตาม “ลมปราณ” ก็จะหายไปอย่างง่ายดาย

แม้ว่าเป็นแพทย์จีน เมื่อเผชิญหน้ากับโรคนี้ ก็หมดหนทางรักษา

ซูนชีงเฟิงถอนหายใจ “ผู้อาวุโส ขอโทษอย่างสูง พิษไฟของคุณนี่ ผมไม่มีทางรักษา”

“แต่ผมสามารถใช้วิชาฝังเข็มได้ เพื่อชะลอการแพร่กระจายของพิษไฟ ให้คุณอยู่นานขึ้นอีกหน่อย”

เมื่อได้ยินที่ซูนชีงเฟิงพูด คนไม่น้อยในห้องคนไข้มีสีหน้ามืดหม่น ซูนชีงเฟิงพูดแบบนี้มากๆ เจ้าสามหวงเกรงว่าจะตายในเร็ววันนี้จริงๆ

แต่.....อยู่นานขึ้น ก็ยังดีกว่าตายในทันที

“ผู้อาวุโส ถ้าคุณตกลง ผมก็จะฝังเข็มให้คุณเดี๋ยวนี้ได้เลย” ซูนชีงเฟิงมองเจ้าสามหวงและพูด

เจ้าสามหวงหันไปมองเฉินเฟิง แต่เฉินเฟิงส่ายหัว

“ไม่ต้อง ท่านซูน ผมขอรับไว้สำหรับความหวังดี แต่พิษไฟของเจ้าสามหวง ผมมีวิธีรักษา”

“อืม?” ซูนชีงเฟิงยกเปลือกตาขึ้นและกวาดสายตาไปที่เฉินเฟิง และขมวดคิ้ว “คุณมีวิธีรักษาเหรอ?”

“มี” น้ำเสียงของเฉินเฟิงหนักแน่นมาก

ซูนชีงเฟิงสีหน้าหนักใจ “วิธีไหน?”

“เม็ดยาบัวหิมะซินเจียง”

เม็ดยาบัวหิมะซินเจียงอีกแล้วเหรอ?

ทุกคนในวอร์ดมองหน้ากันและต่างก็มองตากันอย่างสงสัย

“เม็ดยาบัวหิมะซินเจียง?” ซูนชีงเฟิงพูดอย่างเย็นชา “ฉันเป็นหมอมา 60กว่าปี เจอผู้ป่วยพิษไฟ

ไม่มี 100 และ 80 ฉันเคยเห็นใบสั่งยารักษาพิษไฟ รวมแล้วไม่ต่ำกว่าหมื่นฉบับ แต่ เม็ดยาบัวหิมะซินเจียง

“คุณบอกว่า เม็ดยาบัวหิมะซินเจียง สามารถรักษาพิษไฟได้ ฉัน....ไม่เชื่อ!”

ทั้งสองมือของซูนชีงเฟิงแบกรับเอาไว้ ท่าทางน่าเกรงขาม ในความคิดเขา เฉินเฟิงพูดเอาใจผู้คนเก่ง พิษไฟในร่างกายของเจ้าสามหวง เข้าถึงทางตันตั้งนานแล้ว แม้ว่าเทพเซียน จะมาแล้วก็ตาม ก็หมดหนทางแก้ปัญหา

แต่ตอนนี้เฉินเฟิงพูด แค่เม็ดยาบัวหิมะซินเจียงเม็ดเดียว ก็ทำให้เจ้าสามหวงหายดีได้

มันเป็นเรื่องไร้สาระ!

“ไม่เชื่องั้นหรือ?”

เฉินเฟิงยกมุมปากขึ้น “ตอนนี้ท่านซูนไม่เชื่อ ก็ไม่เป็นไร”

“เดี๋ยวท่านซูนก็เชื่อเอง”

“คุณหมายความว่ายังไง?” ซูนชีงเฟิงน้ำเสียงลดลง เขาพูดอย่างนี้แล้ว หรือจะเป็นไปได้ว่าเฉินเฟิงยังยืนหยัดที่จะป้อนเม็ดยาบัวหิมะซินเจียงให้เจ้าสามหวง

เฉินเฟิงไม่พูดอะไร แต่เดินไปข้างหน้าเจียงหยู่ถิง และยื่นมือ “เอาเม็ดยาบัวหิมะซินเจียงมา”

“คุณหูหนวกหรือยังไง? ท่านซูนพูดอะไรไป หรือคุณไม่ได้ยิน?” เจียงหยู่ถิงมองเฉินเฟิงอย่างรังเกียจ ซูนชีงเฟิงได้กล่าวอย่างชัดเจน เม็ดยาบัวหิมะซินเจียงไม่สามารถรักษาพิษไฟได้เลย แต่เฉินเฟิงยังคงทำต่อไปโดยไม่สนใจใคร เขาไม่เห็นชีวิตเจ้าสามหวงอยู่ในสายตาแม้แต่นิดเดียวเลยจริงๆ

สีหน้าของเฉินเฟิงเย็นชา “ที่ท่านซูนพูดมานั้น จำเป็นต้องถูกต้องเสมอเหรอ?”

ห๊ะ!

ผู้คนเงียบไปชั่วขณะ หัวหน้าแพทย์หลายคนอดไม่ไหวที่จะถอนหายใจ

คนๆนี้กล้าสงสัยท่านซูนได้อย่างไร? !!

เบื่อชีวิต!

“หมอนี่ หมายความว่ายังไง?!” คณบดีเจียงน้ำเสียงรุนแรงขึ้นมาทันที และจ้องมองที่เฉินเฟิง “คุณกล้าสงสัยท่านซูนเหรอ?!”

“ผมเปล่าสงสัยท่านซูน” เฉินเฟิงส่ายหัว “ทักษะแพทย์ของท่านซูน ผมชื่นชมเขามาตลอด แต่ถ้าเรื่องเม็ดยาบัวหิมะซินเจียง ท่านซูนถือว่าเป็นคนโง่เขลาอย่างกบในกะลา”

ทุกคนตกใจเมื่อได้ยินคำพูดพวกเขากล้าพูดท่านซูนเป็นกบในกะลา? !

ท่านซูนโง่เขลา งั้นที่หวาเซี่ยคงมีความรู้ที่กว้างขวางอีกหลายคนสินะ?!

“แก....”คณบดีเจียงโกรธมากจนตัวสั่น

“จุงถิง ให้เด็กคนน้อยคนนี้เอายาไปให้เขาซะ!”

ตอนนี้ ซูนชีงเฟิงพูดอย่างเย็นชา

เขามองเฉินเฟิงอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “ฉันอยากเห็น เม็ดยาบัวหิมะซินเจียงจะกำจัดพิษไฟได้ยังไง!”

ซูนชีงเฟิงออกปากพูด เจียงหยู่ถิง ไม่กล้าขัดคำสั่ง และมองเฉินเฟิงด้วยสายตาที่รังเกียจ จากนั้นก็นำเม็ดยาบัวหิมะซินเจียงไปให้เฉินเฟิง

เฉินเฟิงไม่พูดอะไร แล้วก็รับยา เม็ดยาบัวหิมะซินเจียง จากนั้นก็ไปตรงหน้าเจ้าสามหวง “อ้าปาก”

เจ้าสามหวงยิ้มเบาๆ แล้วก็อ้าปาก

ขณะที่กำลังกินเม็ดยาบัวหิมะซินเจียงเข้าไป เจ้าสามหวงหนาวสั่น รู้สึกความเย็นกลัดกลืนเข้ากระดูกทั่วทั้งร่างกายตั้งแต่หัวจรดเท้า

เจ้าสามหวงกัดฟัน แต่ก็ไม่สามารถหยุดฟันให้สั่นได้

15 วินาทีต่อมา ใบหน้าของเจ้าสามหวงเริ่มเขียว ราวกับถูกวางยาพิษ

สีหน้าผู้คนเปลี่ยนไป แน่นอนว่ายังคงมีปัญหาเกิดขึ้น

“ยา เม็ดยาบัวหิมะซินเจียง ของคุณทำมาจากอะไร? ! ทำไมคุณปู่หวงถึงได้กลายเป็นแบบนี้? !” เจียงหยู่ถิง ซักถามด้วยน้ำเสียงที่ปี๊ดแตก

เฉินเฟิงขมวดคิ้ว และไม่ได้สนใจเจียงหยู่ถิง แต่ใช้ความคิดทั้งหมดไปยังเรือนร่างของเจ้าสามหวง แม้ปากเขาจะบอกว่ามั่นใจมาก แต่ครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกที่พบเหตุการณ์เช่นนี้ จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ก็ไม่มีใครรู้ได้

ดังนั้นเขาจำเป็นต้องจดจ่อไปที่เจ้าสามหวง เพื่อป้องกันเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด

ผ่านไปอีก 15 วินาที ใบหน้าของเจ้าสามหวงเขียวชัดเจนยิ่งขึ้น หมอกสีขาวลอยขึ้นเหนือศีรษะ เช่นเดียวกับไอน้ำเดือด

แต่สิ่งที่แปลกก็คือ อุณหภูมิในห้องผู้ป่วยทั้งหมดตอนนี้เริ่มลดลงอย่างเห็นได้ชัด ทุกคนต่างก็เริ่มสัมผัสได้ถึงความเย็นยะเยือกที่เข้าปกคลุม

“นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”