บทที่ 329 กบในกะลา
เจ้าสามหวงก็เป็นเช่นนี้ เขาเป็นจอมยุทธ์อ้านจิ้งชั้นสูง แม้ว่าขาดโค้งสุดท้ายก็จะสามารถก้าวเข้าสู่การเป็นจอมยุทธ์ขั้นต้นของหั้วจิ้ง
กำลังภายในมีอย่างมหาศาลในร่างกายของเขา ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะจินตนาการได้
เจ้าสามหวงบุกทะลวงเข้าไปยังหั้วจิ้งภายในเวลาหนึ่งวัน ดังนั้นกำลังภายในของเขาจะเกิดการเปลี่ยนอานุภาพอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ฉีกร่างเสือโคร่ง การเดินทางหมื่นลี้ภายในหนึ่งวัน ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึง
แบกรับพิษไฟมาเดือนกว่า เดิมทีก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
ซูนชีงเฟิงยิ่งขมวดขึ้นลึกลงเลยๆ เขาสัมผัสได้ ว่าในร่างกายของเจ้าสามหวงเหมือนจะลมปราณภายในร่างกายกำลังไหลเวียน แต่ทำยังไงเขาก็ไม่เข้าใจ ‘ลมปราณ’นี้ตกลงคืออะไรกันแน่ คิดไม่ถึงว่าจะสามารถหยุดการกระจายของพิษไฟได้จริงๆ
“ท่านซูน เป็นอย่างไรบ้าง?” เจียงหยู่ถิงอดไม่ได้ที่จะถาม ในฐานะยอดฝีมือแห่งแพทย์แผนจีน ไม่ต้องสงสัยทักษะทางการแพทย์ของซูนชีงเฟิงเลย หากว่าซูนชีงเฟิงไม่สามารถช่วยได้ เจ้าสามหวงก็อาจจะถูกตัดสินว่าต้องตายอย่างแน่นอน
ซูนชีงเฟิงถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ไม่ได้หยิบเอาเรื่องราวสนทนาของเจียงหยู่ถิง แต่กลับไปจ้องมองที่เจ้าสามหวงแล้วถามว่า “ผู้อาวุโสได้ฝึกศิลปะวิชาต่อสู้ภายในประเภทไหน?”
เจ้าสามหวงพยักหน้า ดูสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย ซูนชีงเฟิงยังมีทักษะความสามารถ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าแค่จับชีพจร ก็รู้ได้เลยว่าเขาคือจอมยุทธ์
หลังจากได้รับการอนุมัติจากเจ้าสามหวง ความผิดหวังเกิดขึ้นผ่านสายตาของซูนชีงเฟิง
เป็นอย่างที่คิด เขาทายไม่ผิด เจ้าสามหวงที่อยู่ตรงหน้านี้คือจอมยุทธ์
ถ้าเป็นจอมยุทธ์ งั้นทุกสิ่งก็สามารถอธิบายอย่างทะลุปรุโปร่ง
โรคที่รักษายากทั้งหลาย คนปกติก็ต้องติดโรคภายใน 1 วันแล้ว แม้ว่าจะไม่ตาย แต่ก็สูญเสียไปแล้วครึ่งชีวิตแล้ว
แต่จอมยุทธ์ มิใช่เลย ในร่างกายพวกเขามีลมปราณซึ่งมีพลังรักษาที่น่าอัศจรรย์ ซึ่งสามารถรักษาอาการเกินขอบเขตของทักษะทางการแพทย์ไปโดยสิ้นเชิง
ไม่ว่าเกิดเจ็บป่วยด้วยโรคใดๆก็ตาม “ลมปราณ” ก็จะหายไปอย่างง่ายดาย
แม้ว่าเป็นแพทย์จีน เมื่อเผชิญหน้ากับโรคนี้ ก็หมดหนทางรักษา
ซูนชีงเฟิงถอนหายใจ “ผู้อาวุโส ขอโทษอย่างสูง พิษไฟของคุณนี่ ผมไม่มีทางรักษา”
“แต่ผมสามารถใช้วิชาฝังเข็มได้ เพื่อชะลอการแพร่กระจายของพิษไฟ ให้คุณอยู่นานขึ้นอีกหน่อย”
เมื่อได้ยินที่ซูนชีงเฟิงพูด คนไม่น้อยในห้องคนไข้มีสีหน้ามืดหม่น ซูนชีงเฟิงพูดแบบนี้มากๆ เจ้าสามหวงเกรงว่าจะตายในเร็ววันนี้จริงๆ
แต่.....อยู่นานขึ้น ก็ยังดีกว่าตายในทันที
“ผู้อาวุโส ถ้าคุณตกลง ผมก็จะฝังเข็มให้คุณเดี๋ยวนี้ได้เลย” ซูนชีงเฟิงมองเจ้าสามหวงและพูด
เจ้าสามหวงหันไปมองเฉินเฟิง แต่เฉินเฟิงส่ายหัว
“ไม่ต้อง ท่านซูน ผมขอรับไว้สำหรับความหวังดี แต่พิษไฟของเจ้าสามหวง ผมมีวิธีรักษา”
“อืม?” ซูนชีงเฟิงยกเปลือกตาขึ้นและกวาดสายตาไปที่เฉินเฟิง และขมวดคิ้ว “คุณมีวิธีรักษาเหรอ?”
“มี” น้ำเสียงของเฉินเฟิงหนักแน่นมาก
ซูนชีงเฟิงสีหน้าหนักใจ “วิธีไหน?”
“เม็ดยาบัวหิมะซินเจียง”
เม็ดยาบัวหิมะซินเจียงอีกแล้วเหรอ?
ทุกคนในวอร์ดมองหน้ากันและต่างก็มองตากันอย่างสงสัย
“เม็ดยาบัวหิมะซินเจียง?” ซูนชีงเฟิงพูดอย่างเย็นชา “ฉันเป็นหมอมา 60กว่าปี เจอผู้ป่วยพิษไฟ
ไม่มี 100 และ 80 ฉันเคยเห็นใบสั่งยารักษาพิษไฟ รวมแล้วไม่ต่ำกว่าหมื่นฉบับ แต่ เม็ดยาบัวหิมะซินเจียง
“คุณบอกว่า เม็ดยาบัวหิมะซินเจียง สามารถรักษาพิษไฟได้ ฉัน....ไม่เชื่อ!”
ทั้งสองมือของซูนชีงเฟิงแบกรับเอาไว้ ท่าทางน่าเกรงขาม ในความคิดเขา เฉินเฟิงพูดเอาใจผู้คนเก่ง พิษไฟในร่างกายของเจ้าสามหวง เข้าถึงทางตันตั้งนานแล้ว แม้ว่าเทพเซียน จะมาแล้วก็ตาม ก็หมดหนทางแก้ปัญหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...