ลูกเขยมังกร นิยาย บท 337
บทที่ 337 สมาคมผู้อาวุโสตระกูลเฉิน
หลังออกมาจากบ้านตระกูลหวาง เวลาก็เลื่อนเลยมาจนถึงบ่ายคล้อย
เฉินเฟิงหยิบมือถือออกมา พบว่าเจ้าสามหวงส่งโลเคชั่นโรงแรมที่จองเรียบร้อยแล้วมาให้
ดาวแห่งจิ่นเจียงเป็นโรงแรมระดับห้าดาวที่มีชื่อเสียงในจงไห่ พักที่นั่นคืนหนึ่งอย่างน้อยก็จ่ายสองพัน
เฉินเฟิงหัวเราะ เตรียมเรียกรถไป ตอนนี้มือถือในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้นมา
ชื่อฉินเสวี่ยนหรัวหราบนหน้าจอมือถือ
ฉินเสวี่ยนหรัว?
เธอโทรหาเขาตอนนี้ทำไม?
เฉินเฟิงสงสัยนิดหน่อย และกดรับสายทันที
“ตอนนี้นายอยู่ไหน?”
“จงไห่”
“ฉันรู้ว่านายอยู่จงไห่ ฉันหมายถึงพิกัด” น้ำเสียงฉินเสวี่ยนหรัวดูหัวเสียชอบกล
“จิ่งซวี่โก๋จี้”
“นายไปที่นั่นทำไม? รู้ไหมว่าตอนนี้มีคนสองคนกำลังตรวจสอบเรื่องนาย?”
“รู้ ทำไมหรอ?” เฉินเฟิงพยักหน้า น้ำเสียงดูไม่แปลกใจรัก
ตั้งแต่เดินออกมาจากสถานีรถไฟฟ้า เขาก็รู้สึกว่ามีคนสองคนกำลังสะกดรอยตามเขา ถ้าไม่มีอะไรเอ็กซิเดนท์ล่ะก็ คนหนึ่งในนั้นคงเป็นคนของฉู่ชีงฉือ อีกคนคงเป็นคนของเฮยหยวน
“รู้แล้วยังวิ่งไปทั่วอีก?” ฉินเสวี่ยนหรัวมองบน
“แล้วยังไงล่ะ?” เฉินเฟิงยื้มเหนื่อย ตั้งแต่วินาทีที่เขาช่วยฉู่ชีงฉือไว้ ก็รู้อยู่แล้วว่าจะเป็นแบบนี้ คนฉู่ชีงฉือกับเฮยหยวนต้องไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆแน่ๆ เรื่องโดนตรวจสอบเป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว
ฉินเสวี่ยนหรัวไม่รู้จะพูดอะไรดี ผ่านไปสักพัก เธอถึงเอ่ยปากอย่างไม่สบอารมณ์: “รู้ไหมว่าสาวน้อยที่นายช่วยไปเมื่อกลางวันคนนั้นเป็นใคร?”
“ไม่รู้” เฉินเฟิงส่ายหัว เขารู้แต่ว่าฉู่ชีงฉือเป็นดาราดังมาก แต่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฐานะเธอเลย แต่ดูจากความอลังการของคนติดตามเธอแล้ว ฐานะเธอคงไม่เรียบง่ายเท่าไหร่แน่
“เธอเป็นคนตระกูลฉู่” ฉินเสวี่ยนหรัวพูดออกมาเสียงเรียบ
“ตระกูลฉู่?!” เฉินเฟิงหรี่ตาขมวดคิ้วทันที เขาอดสะท้านไม่ได้ ที่ฉินเสวี่ยนหรัวบอก... คงไม่ใช่ตระกูลฉู่อันนั้นหรอกนะ?
“ตอนนี้กลัวแล้ว?” เธอจับความรู้สึกตกใจของเขาได้ มุมปากฉินเสวี่ยนหรัวยิ้มหยัน
เฉินเฟิงสูดลมหายใจเข้าปอด ไม่ได้พูดอะไร ถ้าฉู่ชีงฉือเป็นคนตระกูลฉู่นั้นจริง งั้นเขาคงเข้าไปยุ่งกับเรื่องวุ่นวายเข้าแล้ว
“เฉินเฟิง นายแน่มากนะ ด้านเสี้ยเมิ่งเหยายังตัดไม่ขาด ก็ไปสานสัมพันธ์กับคุณหนูใหญ่ตระกูลฉู่เข้าแล้วเนี่ย นายคงไม่ได้อยากเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านฉู่หรอกนะ?” ฉินเสวี่ยนหรัวประชดเข้าให้อีกดอก
“คุณคิดมากไปแล้ว” เฉินเฟิงสูดลมหายใจเข้าปอด พยายามสงบความตกใจ และพูดเสียงเรียบ
“ฉันคิดมากไปไหม นายรู้ดีแก่ใจ” ฉินเสวี่ยนหรัวยิ้มเย็น
“เรื่องตระกูลฉู่ ฉันไม่อยากคุยกับนายเยอะ วันนี้ที่โทรมามีสองข่าวจะบอก ข่าวดีหนึ่ง ข่าวร้ายหนึ่ง อยากฟังอันไหนก่อน?”
“ข่าวดี” เฉินเฟิงชะงักก่อนตอบ
“ข่าวดี?” น้ำเสียงฉินเสวี่ยนหรัวดูเอื่อยเฉื่อย “ข่าวดีคือเมียนายตอนนี้มาถึงจงไห่อย่างปลอดภัยแล้ว คนของฉันดูแลเมียนายดีมาก ไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของเธอนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...