ลูกเขยมังกร นิยาย บท 349

บทที่ 349 หาเรื่อง

เขาแค่อยากหาเหตุผลสมควรไล่เฉินเฟิงออกเท่านั้น

ทำผลงานไม่ได้ เหตุผลนี้สมควรที่จะตอบหวางหงอี้ได้แล้ว

หลี่เล่อกำหมัดแน่น เขาเริ่มโกรธ หลี่สื้อผิงจงใจหาเรื่องไล่เขากับหลี่เล่อออกชัดๆ รังแกกันเกินไปแล้ว?

หลี่เล่อยังอยากอธิบายกับหลี่สื้อผิงหลายคำ ตอนนี้เฉินเฟิงพูดเสียงเย็นขึ้นมา: “ถ้าผมดิลมาได้ล่ะ?”

“อะไรนะ? ดิลมาได้?” หลี่สื้อผิงอึ้งอยู่ครู่หนึ่งก่อนได้สติว่า คำว่าดิลมาได้ของเฉินเฟิงแปลว่าอะไร สีหน้าเขาเริ่มบิดเบี้ยวแปลกๆ: “นี่เฉินเฟิง สมองนกโดนกระแทกมาหรอ? หรือว่า...แกไม่ได้ยินที่หลี่เล่อพูด?”

“โรงพยาบาลตุงถิงเป็นโรงพยาบาลที่รับรักษาเฉพาะคนระดับสูงของจงไห่! ในเวลาเดียวกันยังเป็นโรงพยาบาลเอกชนที่ใหญ่ที่สุดของจงไห่ ไม่ใช่โรงพยาบาลเล็กๆตามท้องถนน!”

“ต่อให้ฉันออกโรงเองยังดิลมาไม่ได้เลย แล้วนับประสาอะไรกับแก?” หลี่สื้อผิงหลุดหัวเราะพรืด สีหน้าหยามหยันเต็มขั้น เขาไม่รู้ว่าเฉินเฟิงเอาความมั่นใจมาจากไหน ถึงกล้าพูดแบบนี้ แต่ในสายตาเขา การกระทำของเฉินเฟิงคือสมองกลับเท่านั้นเอง

“ผมบอกว่า ถ้าผมดิลมาได้ล่ะ?” เฉินเฟิงไม่สนใจคำประชดของหลี่สื้อผิง แต่กลับเอ่ยปากถามอย่างสงบนิ่ง

ความสงบนิ่งนี่เองจุดประกายไฟให้หลี่สื้อผิง เขามองเฉินเฟิงอย่างโกรธแค้นพลางว่า: “ถ้าแกดิลมาได้ ฉันจะยกตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายขายของฉันนี่ให้แกเลย!”

“ได้ สองชม.” เฉินเฟิงยิ้มบางๆ

“สองชม.อะไร?” หลี่สื้อผิงอึ้ง

“คุณยังมีเวลาเป็นผู้จัดการฝ่ายขายได้สองชม. สองชม.ให้หลังตำแหน่งนี้จะเปลี่ยนคนแล้ว” เฉินเฟิงพูดเนิบๆ

“แกโง่หรือเปล่า?” หลี่สื้อผิงโกรธจนหัวเราะ เจ้าขยะนี่ใครให้มันกล้าพูดแบบนี้ออกมา

“โง่หรือไม่โง่ อีกสองชม.คุณก็ได้รู้แล้ว” เฉินเฟิงยิ้ม ไม่พูดอะไรกับหลี่สื้อผิงอีก หมุนตัวเดินออกจากห้องไป

“พี่เฟิง...” หลี่เล่อทำหน้างง เฉินเฟิงพูดฝันกลางวันอะไรน่ะ? เขาคิดจะไปหาเรื่องโดนดูถูกที่บริษัทตุงสิงเองหรอ?

พอออกจากห้องทำงานหลี่สื้อผิง หลี่เล่อรีบวิ่งตามมา

“พี่เฟิง เจ้าบ้าหลี่สื้อผิงน่ะอยากไล่เราสองคนออกจากบริษัท เขาไม่ได้คิดจะให้เราไปดิลสัญญาจากบริษัทตุงสิงมาได้อยู่แล้วนะ” หลี่เล่อพูดอย่างโมโห

“พี่รู้” เฉินเฟิงรับคำเนิบๆ

“รู้แล้วทำไมยังพูดแบบนั้นกับเขาล่ะ?” หลี่เล่ออึ้งเล็กน้อย

“ไม่งั้นจะยังไงล่ะ? เราไปดิลงานกับตุงสิงหรอ? เกิดดิลได้ขึ้นมา ให้เขาเอาหน้าไปคนเดียวงั้นสิ?” เฉินเฟิงยิ้มพลางย้อนถาม หลี่สื้อผิงจงใจแกล้งเขา ถ้าแค่โดนหลี่สื้อผิงทำให้ขยะแขยงเล่น สู้คิดหาทางให้หลี่สื้อผิงชดใช้ดีกว่า ต่อให้ดิลมาไม่ได้จริงๆ อย่างมากเขากับหลี่เล่อก็โดนไล่ออกจากบริษัทเท่านั้นเอง

“ไม่ใช่ พี่เฟิง พี่มั่นใจจริงหรอว่าจะดิลสัญญาจากโรงพยาบาลตุงสิงมาได้จริงๆ?”

“ไม่รู้ แต่ว่าลองดูได้นิ” เฉินเฟิงส่ายหัว เดิมเขาคิดจะพาหลี่เล่อไปด้วยเลย แต่พอได้ยินหลี่สื้อผิงบอกว่าเป็นโรงพยาบาลตุงสิง เขาก็เปลี่ยนความคิด

ผู้อำนวยการโรงพยาบาลตุงสิง เขาพึ่งเจอมาเมื่อหลายวันก่อนเอง

เจียงจุงถิงไง