บทที่ 360 ไสหัวไปซะ
ถ้าเรื่องเกี่ยวพันถึงจอมยุทธ์ เขาต้องทบทวนให้ดีแล้ว
คนในวงการอย่างเขารู้ดีว่าคำว่าจอมยุทธ์หมายถึงอะไร นอกจากตัวเองจะมีความสามารถที่น่ากลัวแล้ว ฐานะเบื้องหลังจอมยุทธ์ยังไม่มีทางอ่อนด้อยแน่
ลูกคุณหนูอย่างอู่จื้อเคอ ที่บ้านมีคนระดับเจ้าหน้าที่กระทรวง ฐานะของเขาในสายตาคนธรรมดาอาจจะเรียกว่าใหญ่มาก
แต่ในสายตาจอมยุทธ์ คนระดับเจ้าหน้าที่กระทรวงไม่กี่คนไม่มีค่าอะไรเลย
ต่อให้สือโพ่จุนทำอู่จื้อเคอพิการจริง คนทางบ้านอู่จื้อเคอไม่แน่ว่าจะทำอะไรสือโพ่จุนได้
ดังนั้นเขาเลยห้ามปรามอู่จื้อเคอไว้ก่อนที่จะออกหมัด ถ้าปล่อยให้เรื่องนี้บานปลายไปใหญ่ สุดท้ายเขาเองก็ต้องเดือดร้อนไปด้วย
เขาต้องคลี่คลายเรื่องนี้ก่อน
“เพื่อนคนนี้ ทำไม...” ครั้งแรกถามเฉินเฟิง เฉินเฟิงไม่ตอบอะไร หลิวคุนถามใหม่อย่างอารมณ์เย็น แต่ครั้งนี้เขายังพูดไม่ทันจบ สายตาเย็นชาของเฉินเฟิงสาดใส่ร่างเขาพลางว่า: “ไสหัวไปซะ!”
หลิวคุนชะงักพลางยิ้มค้าง
ไสหัวไปซะ?
ฉันไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม เขาเรียกให้ฉันไสหัวไป?
จากนั้นหลิวคุนสูดลมหายใจเข้าปอด พยายามข่มกลั้นความโกรธและสีหน้า: “เพื่อน ผมไม่ได้คิดอะไรอย่างอื่น ผมแค่อยากรู้จัก...”
“ผมจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ไสหัวไปซะ!”
ปฏิกิริยาเฉินเฟิงยังเย็นชาเหมือนเดิม เพราะตอนนี้หลินหวั่นชีวยังปลอดภัยไร้กังวล ไม่งั้นเขาไม่มีทางปล่อยให้หลิวคุนยืนพูดกับเขาแน่!
เฉินเฟิงพูดว่าไสหัวไปสองรอบติด ทำให้บรรยากาศในห้องวีไอพีเงียบกริบ แม้แต่เข็มตกสักเล่มคงได้ยิน
เซียวรั่วกัดฟันกรอด แทบอยากพุ่งเข้าไปหาเฉินเฟิง และกดเขาให้โค้งขอโทษหลิวคุน
ในสายตาเธอ การกระทำของเฉินเฟิงเรียกว่าหาเรื่องตายชัดๆ!
หลิวคุนให้เกียรติเขาขนาดนี้แล้ว เขาไม่โอนอ่อนตาม ยังสั่งให้หลิวคุนไสหัวไป?! น้ำเข้าสมองหรือไงเนี่ย?!
ในห้องวีไอพี ชายหนุ่มหญิงสาวจำนวนไม่น้อยที่คิดแบบเดียวกับเซียวรั่ว นิสัยของหลิวคุน ทุกคนรู้ดี เย่งหยิ่งทระนง ไม่เห็นใครในสายตา คนปกติอย่าว่าแต่เรียกหลิวคุนให้ไสหัวไปเลย แค่ใช้สายตาจิกกัด หลิวคุนก็ไม่ปล่อยคนนั้นไว้แล้ว
แล้วนับประสาอะไรกับเฉินเฟิงคนนี้ กล้าสั่งหลิวคุนให้ไสหัวไปสองครั้งติด
ทุกคนคิดแบบนี้ แต่ภาพที่เกิดขึ้นถัดมา ทำให้ทุกคนเบิกตากว้าง
หลิวคุนถอยหลัง!
ระหว่างถอยไป ก็ยิ้มประจบเฉินเฟิงว่า: “อย่าพึ่งโกรธนะ ผมไป ผมไปเดี๋ยวนี้แหละ”
“พี่คุน?”
อู่จื้อเคอเบิกตากว้าง สีหน้าเหลือเชื่อ นี่คือหลิวคุนที่เขารู้จักหรอเนี่ย?
ทำไมขี้ขลาดแบบนี้?!
คนอื่นให้เขาไสหัวไปเขาก็ไป?!
เฉินเฟิงหรี่ตามอง ยิ้มเย็นมุมปาก หลิวคุนคนนี้น่าสนใจดี
น่าจะมีเรื่องราวไม่น้อย
ตัวเขาเหยียดหยามหลิวคุนต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ หลิวคุนกลับสะกดกลั้นความโกรธไว้ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...