ลูกเขยมังกร นิยาย บท 369
บทที่ 369 เซียวรั่วดังแล้ว
เพราะพฤติกรรมของเซียวรั่วได้ก้าวก่ายผลประโยชน์ของDouyuอย่างรุนแรง
“ฝ่ายควบคุมล่ะ? รีบออกมาไล่คนผิดอย่างเซียวรั่วออกไปสิ”
“ของขวัญที่พวกเราให้เซียวรั่วก่อนหน้านี้ก็คืนกลับมาด้วย”
“ใช่ คืนของขวัญ”
ข้อความพิมพ์ขึ้นมาไม่ขาดสาย
หลายวินาทีผ่านไป ฝ่ายควบคุมของDouyuปรากฏข้อความขึ้นในไลฟ์
“ขอโทษด้วย เมื่อกี้ระบบขัดข้อง ทางเราไม่สามารถพิมพ์ข้อความได้”
“ตอนนี้ระบบแก้ไขเรียบร้อยแล้ว”
“ในระบบของDouyuไม่มีแฮคเกอร์อะไร และไม่มีข้อมูลผิดพลาดอะไรด้วย”
“อีกอย่าง ของขวัญอย่างเรือรบอวกาศมีมาตั้งแต่ก่อตั้งDouyu แล้ว เพียงแต่ไม่ได้เปิดให้ผู้ชมทั่วไป จะเปิดให้กับวีไอพีที่ซื้อของขวัญเกินหนึ่งล้านเท่านั้น”
คำอธิบายของฝ่ายควบคุมทำให้ไลฟ์แทบระเบิดอีกครั้ง
“อะไรนะ?! Douyuมีเรือรบอวกาศมาแต่แรก?!”
“เปิดให้กับวีไอพีที่ซื้อของขวัญเกินหนึ่งล้านเท่านั้น?! มิน่าพวกเราถึงไม่รู้จัก”
“ไม่ถูกสิ วีไอพีที่ซื้อของขวัญเกินหนึ่งล้านมีถึงสิบคนนี่นา ทำไมเมื่อก่อนไม่เคยเห็นพวกเขาซี้อมาก่อนเลย?”
“เรือรบอวกาศลำหนึ่งเท่าไหร่?”
“แสนหนึ่ง เรือรบอวกาศลำละหนึ่งแสน” ฝ่ายควบคุมพิมพ์ตอบมา
ทั่วทั้งไลฟ์เงียบสนิท
แสนหนึ่ง?!
พระเจ้าช่วย?!
เรือรบอวกาศลำละหนึ่งแสน?!
มิน่าเมื่อก่อนถึงไม่เคยมีใครส่งเรือรบอวกาศ หนึ่งลำแสนหนึ่ง โผล่วาบมาในหน้าจอไม่กี่วินาที สิ้นเปลืองสุดๆ
สู้เอาหนึ่งแสนไปซื้อซุปเปอร์ธนูไฟหกสิบกว่าลูกดีกว่า พอส่งซุปเปอร์ธนูไฟหกสิบกว่าลูกออกไป ยังค้างอยู่หน้าจอได้สองนาทีแน่ะ
แต่เรือรบอวกาศนี่ส่งออกไป พูดแย่หน่อย คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่านายส่งอะไรกันแน่ด้วยซ้ำ แต่เมื่อก่อนไม่เคยมีใครส่ง วันนี้มีแล้ว
แถมส่งทีสิบลำเลยด้วย!
เรือรบอวกาศสิบลำ หนึ่งล้านแน่ะ!
รับรองว่านี่เป็นการทำลายสถิติของขวัญราคาแพงครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์Douyuเลย
ต่อไปจะมีอีกไหมไม่รู้ แต่ไม่เคยมีมาก่อนแน่
“สุดยอดคนรวยเลยนะเนี่ย!”
“ให้บ้านหลังหนึ่งในทีเดียว อัศวินของเซียวรั่วนี่รวยขนาดไหนเนี่ย?”
“ไม่รู้สิ วีไอพีคนนี้ถึงจะไม่ได้เป็นวีไอพีที่ซื้อของขวัญเยอะที่สุด แต่รับรองว่าเป็นวีไอพีที่ใจป้ำที่สุดของDouyuแน่ พิธีกรเล็กๆอย่างเซียวรั่ว เขาให้ของขวัญราคาหนึ่งล้านกว่าในคราวเดียว งั้นเวลาเจอพิธีกรใหญ่พวกนั้น เขาคงให้ไม่ต่ำกว่าสิบล้านแน่”
ฝ่ายควบคุมออกมาอธิบายเองแบบนี้ คอมเมนท์ต่างๆเบนเข็มไปที่เซียวรั่วทันที
ตอนนี้การPKได้สิ้นสุดลงแล้ว
ผลลัพธ์สุดท้ายคือ เซียวรั่วชนะอย่างไม่ต้องสงสัย
สีหน้าเฝิงเจียเฉินดูไม่ดีนัก เธอเหมือนโดนตบหน้าอีกแล้ว
วันนี้ตั้งแต่เริ่มไลฟ์มา เธอโดนตบหน้าหลายครั้งแล้ว
แต่ว่าตอนนี้เฝิงเจียเฉินไม่สนอะไรแล้ว เธอแค่อยากรู้ให้แน่ชัดเรื่องหนึ่งว่า อัศวินปริศนาที่ให้ของขวัญเซียวรั่วเป็นใครกันแน่!
ไม่ต้องถามเลย อัศวินปริศนาในไลฟ์เซียวรั่วต้องรวยกว่าอัศวินของเจียเฉินในไลฟ์เธอร้อยเท่าแน่
สำหรับวีไอพีระดับนี้ เฝิงเจียเฉินต้องหาทางทำความรู้จักให้ได้ หรือพูดอีกอย่างว่าหาทางเกาะ
เธอเข้าใจว่าตัวเองไม่ด้อยอะไรกว่าเซียวรั่ว และแม้แต่ในบางจุด เธอก็มีมากกว่าเซียวรั่วด้วยซ้ำ ถ้าเธอสามารถดึงอัศวินปริศนาคนนี้มาข้างเธอได้
งั้นคราวหน้าเวลาเธอไลฟ์ ไม่แน่ว่าเธออาจจะได้รับเรือรบอวกาศสิบลำ เป็นไปได้ว่า อาจจะได้มากกว่าสิบลำด้วย!
หลังจากปิดไลฟ์แบบลวกๆ เฝิงเจียเฉินรีบพิมพ์หาคำว่า อัศวินของเซียวรั่วในหน้าค้นหาของDouyu ไม่นานข้อมูลก็โผล่ขึ้นมา
เธอส่งข้อความลับไปหาเขาทันที
“พี่อัศวินสวัสดีค่ะ ฉันคือพิธีกรที่พึ่งPKกับเซียวรั่วไปเมื่อกี้ ฉันชื่อเฝิงเจียเฉิน นี่เป็นเบอร์วีแชทของฉันนะคะ 138xxxxxxxx พี่อัศวินจะแอดวีแชทฉันหน่อยได้ไหมคะ?” พอส่งข้อความนี้ไปเสร็จ เฝิงเจียเฉินก็ส่งรูปสติ๊กเกอร์น่ารักตามไป ตอนนี้เธอหวังเพียงว่า อัศวินของเซียวรั่วจะเห็นข้อความนี้ของเธอ
หลังจากเฝิงเจียเฉินปิดไลฟ์ไปแล้ว เซียวรั่วก็ตกอยู่ในอาการมึนงง ตีให้ตายเธอก็คิดไม่ถึงว่า สุดท้ายแล้วเธอจะชนะPK แถมเนื่องด้วยเรือรบอวกาศสิบลำนั่นยังดังสนั่นไปทั่วDouyu ทำให้ความนิยมในไลฟ์เธอพุ่งทะยานสูงขึ้นไม่หยุด จนถึงตอนนี้ก็ปาเข้าไปห้าล้านแล้ว!
นี่เป็นความนิยมของพิธีกรระดับท็อปเลยนะ!
ดังแล้ว!
ไม่ต้องสงสัยเลย เซียวรั่วดังแล้ว!
ดังทะลุฟ้าในคืนเดียว
จากพิธีกรเล็กที่ไม่มีใครรู้จัก กลายเป็นพิธีกรใหญ่ในชั่วพริบตา
เซียวรั่วพยายามข่มกลั้นความรู้สึกมึนงงคล้ายจะเป็นลม และปิดไลฟ์
เธอสูดลมหายใจเข้าปอด ก่อนเดินไปเคาะประตูห้องเฉินเฟิง
พอเห็นเขา เซี่ยวรั่วโค้งคำนับเก้าสิบองศาให้เขา: “พี่เฟิง ขอบคุณมากนะคะ”
“ขอบคุณผมทำไม? เพื่อนผมเป็นคนให้ของขวัญ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมซะหน่อย” เฉินเฟิงยิ้มบอก
เซียวรั่วส่ายหัว: “พี่เฟิง ฉันต้องขอบคุณทั้งพี่กับเพื่อนพี่น่ะแหละค่ะ ถ้าไม่มีพวกพี่ ฉันไม่มีทางชนะPK วันนี้ได้เลย”
เฉินเฟิงยิ้มน้อยๆ: “ที่จริงคุณเองก็มีความสามารถมากนะ ถ้าตัวคุณไม่มีความสามารถอะไรเลย ต่อให้เพื่อนผมซื้อของขวัญราคาสิบล้านให้คุณ คุณก็ชนะPKไม่ได้หรอก”
เฉินเฟิงไม่ได้พูดยกยอเซียวรั่วแต่อย่างใด การแสดงของเซียวรั่ว เขาดูตั้งแต่ต้นจนจบ ทั้งท่าทีมีจังหวะ ดูไม่เคอะเขิน ไม่วี๊ดว๊าย ความสามารถในการจัดแจงอารมณ์เก่งมาก
ต่อให้ไม่มีเขาช่วย เซียวรั่วก็สามารถดังได้ด้วยตัวเองไม่ช้าก็เร็ว
“พี่เฟิง เพื่อนพี่ซื้อของขวัญให้ฉันไปหนึ่งล้านสามแสน ของขวัญพวกนั้นทางDouyuและกิลล์จะหักไป60% มาถึงมือฉันน่าจะราวห้าแสนสอง”
“เอาอย่างนี้นะพี่เฟิง พี่ขอเลขที่บัญชีเพื่อนพี่มาให้ฉันหน่อย พรุ่งนี้ฉันจะโอนเงินห้าแสนให้เพื่อนพี่ก่อน ที่เหลืออีกแปดแสนไว้ต่อไปฉันหาเงินได้แล้ว จะค่อยๆคืนให้เพื่อนพี่” เซียวรั่วพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“เซียวรั่ว เพื่อนผมให้ของขวัญคุณ ไม่ได้อยากให้คุณคืนเงินให้เขาเต็มจำนวนกลับไปหรอกนะ” เฉินเฟิงทำหน้าอยากร้องไห้ เขาไม่คิดเลยว่าเซียวรั่วจะตัดสินใจแบบนี้ ของขวัญราคาล้านกว่านั้น ตอนเขาให้ก็ไม่ได้คิดอยากได้คืน ที่เขาให้เซียวรั่วเยอะขนาดนั้นเพื่อเป็นการขอบคุณที่เซียวรั่วช่วยหลินหวั่นชีวไว้
แต่ไม่คิดว่า เซียวรั่วจะเข้าใจเขาผิด
“พี่เฟิง พี่กับเพื่อนช่วยฉันมากขนาดนี้ฉันซาบซึ้งมากอยู่แล้วค่ะ แต่ของขวัญราคาล้านกว่านั่น...มันมากเกินไป ฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ” เซียวรั่วพูดพลางส่ายหน้า
เฉินเฟิงยิ้มเศร้า ไม่รู้จะพูดยังไงดี ถ้าเป็นพิธีกรอื่น ได้รับของขวัญราคาล้านกว่าแบบนี้คงดีใจแทบบ้า อย่าว่าแต่จะคืนเลย ไม่ขอวีไอพีเพิ่มก็ดีมากแล้ว
แต่เซียวรั่ว...พูดง่ายๆคือเป็นแกะดำในโลกพิธีกรละกัน
“เซียวรั่ว เพื่อนผมน่ะเขาไม่ขาดเงิน คุณจะคืนเงินให้เขา เขาไม่มีทางรับหรอก”
“เอางี้ละกัน ถ้าคุณรู้สึกไม่ดีจริงๆ ไว้รอคุณหาเงินได้แล้ว ก็เอาเงินล้านสามแสนนี้ออกมาไปทำการกุศล ก็ถือว่าคืนให้เพื่อนผมละกัน” เฉินเฟิงพูดเสียงขรึม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...