บทที่ 369 เซียวรั่วดังแล้ว – ตอนที่ต้องอ่านของ ลูกเขยมังกร
ตอนนี้ของ ลูกเขยมังกร โดย เมฆทอง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 369 เซียวรั่วดังแล้ว จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
บทที่ 369 เซียวรั่วดังแล้ว
เพราะพฤติกรรมของเซียวรั่วได้ก้าวก่ายผลประโยชน์ของDouyuอย่างรุนแรง
“ฝ่ายควบคุมล่ะ? รีบออกมาไล่คนผิดอย่างเซียวรั่วออกไปสิ”
“ของขวัญที่พวกเราให้เซียวรั่วก่อนหน้านี้ก็คืนกลับมาด้วย”
“ใช่ คืนของขวัญ”
ข้อความพิมพ์ขึ้นมาไม่ขาดสาย
หลายวินาทีผ่านไป ฝ่ายควบคุมของDouyuปรากฏข้อความขึ้นในไลฟ์
“ขอโทษด้วย เมื่อกี้ระบบขัดข้อง ทางเราไม่สามารถพิมพ์ข้อความได้”
“ตอนนี้ระบบแก้ไขเรียบร้อยแล้ว”
“ในระบบของDouyuไม่มีแฮคเกอร์อะไร และไม่มีข้อมูลผิดพลาดอะไรด้วย”
“อีกอย่าง ของขวัญอย่างเรือรบอวกาศมีมาตั้งแต่ก่อตั้งDouyu แล้ว เพียงแต่ไม่ได้เปิดให้ผู้ชมทั่วไป จะเปิดให้กับวีไอพีที่ซื้อของขวัญเกินหนึ่งล้านเท่านั้น”
คำอธิบายของฝ่ายควบคุมทำให้ไลฟ์แทบระเบิดอีกครั้ง
“อะไรนะ?! Douyuมีเรือรบอวกาศมาแต่แรก?!”
“เปิดให้กับวีไอพีที่ซื้อของขวัญเกินหนึ่งล้านเท่านั้น?! มิน่าพวกเราถึงไม่รู้จัก”
“ไม่ถูกสิ วีไอพีที่ซื้อของขวัญเกินหนึ่งล้านมีถึงสิบคนนี่นา ทำไมเมื่อก่อนไม่เคยเห็นพวกเขาซี้อมาก่อนเลย?”
“เรือรบอวกาศลำหนึ่งเท่าไหร่?”
“แสนหนึ่ง เรือรบอวกาศลำละหนึ่งแสน” ฝ่ายควบคุมพิมพ์ตอบมา
ทั่วทั้งไลฟ์เงียบสนิท
แสนหนึ่ง?!
พระเจ้าช่วย?!
เรือรบอวกาศลำละหนึ่งแสน?!
มิน่าเมื่อก่อนถึงไม่เคยมีใครส่งเรือรบอวกาศ หนึ่งลำแสนหนึ่ง โผล่วาบมาในหน้าจอไม่กี่วินาที สิ้นเปลืองสุดๆ
สู้เอาหนึ่งแสนไปซื้อซุปเปอร์ธนูไฟหกสิบกว่าลูกดีกว่า พอส่งซุปเปอร์ธนูไฟหกสิบกว่าลูกออกไป ยังค้างอยู่หน้าจอได้สองนาทีแน่ะ
แต่เรือรบอวกาศนี่ส่งออกไป พูดแย่หน่อย คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่านายส่งอะไรกันแน่ด้วยซ้ำ แต่เมื่อก่อนไม่เคยมีใครส่ง วันนี้มีแล้ว
แถมส่งทีสิบลำเลยด้วย!
เรือรบอวกาศสิบลำ หนึ่งล้านแน่ะ!
รับรองว่านี่เป็นการทำลายสถิติของขวัญราคาแพงครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์Douyuเลย
ต่อไปจะมีอีกไหมไม่รู้ แต่ไม่เคยมีมาก่อนแน่
“สุดยอดคนรวยเลยนะเนี่ย!”
“ให้บ้านหลังหนึ่งในทีเดียว อัศวินของเซียวรั่วนี่รวยขนาดไหนเนี่ย?”
“ไม่รู้สิ วีไอพีคนนี้ถึงจะไม่ได้เป็นวีไอพีที่ซื้อของขวัญเยอะที่สุด แต่รับรองว่าเป็นวีไอพีที่ใจป้ำที่สุดของDouyuแน่ พิธีกรเล็กๆอย่างเซียวรั่ว เขาให้ของขวัญราคาหนึ่งล้านกว่าในคราวเดียว งั้นเวลาเจอพิธีกรใหญ่พวกนั้น เขาคงให้ไม่ต่ำกว่าสิบล้านแน่”
ฝ่ายควบคุมออกมาอธิบายเองแบบนี้ คอมเมนท์ต่างๆเบนเข็มไปที่เซียวรั่วทันที
ตอนนี้การPKได้สิ้นสุดลงแล้ว
เธอสูดลมหายใจเข้าปอด ก่อนเดินไปเคาะประตูห้องเฉินเฟิง
พอเห็นเขา เซี่ยวรั่วโค้งคำนับเก้าสิบองศาให้เขา: “พี่เฟิง ขอบคุณมากนะคะ”
“ขอบคุณผมทำไม? เพื่อนผมเป็นคนให้ของขวัญ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมซะหน่อย” เฉินเฟิงยิ้มบอก
เซียวรั่วส่ายหัว: “พี่เฟิง ฉันต้องขอบคุณทั้งพี่กับเพื่อนพี่น่ะแหละค่ะ ถ้าไม่มีพวกพี่ ฉันไม่มีทางชนะPK วันนี้ได้เลย”
เฉินเฟิงยิ้มน้อยๆ: “ที่จริงคุณเองก็มีความสามารถมากนะ ถ้าตัวคุณไม่มีความสามารถอะไรเลย ต่อให้เพื่อนผมซื้อของขวัญราคาสิบล้านให้คุณ คุณก็ชนะPKไม่ได้หรอก”
เฉินเฟิงไม่ได้พูดยกยอเซียวรั่วแต่อย่างใด การแสดงของเซียวรั่ว เขาดูตั้งแต่ต้นจนจบ ทั้งท่าทีมีจังหวะ ดูไม่เคอะเขิน ไม่วี๊ดว๊าย ความสามารถในการจัดแจงอารมณ์เก่งมาก
ต่อให้ไม่มีเขาช่วย เซียวรั่วก็สามารถดังได้ด้วยตัวเองไม่ช้าก็เร็ว
“พี่เฟิง เพื่อนพี่ซื้อของขวัญให้ฉันไปหนึ่งล้านสามแสน ของขวัญพวกนั้นทางDouyuและกิลล์จะหักไป60% มาถึงมือฉันน่าจะราวห้าแสนสอง”
“เอาอย่างนี้นะพี่เฟิง พี่ขอเลขที่บัญชีเพื่อนพี่มาให้ฉันหน่อย พรุ่งนี้ฉันจะโอนเงินห้าแสนให้เพื่อนพี่ก่อน ที่เหลืออีกแปดแสนไว้ต่อไปฉันหาเงินได้แล้ว จะค่อยๆคืนให้เพื่อนพี่” เซียวรั่วพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“เซียวรั่ว เพื่อนผมให้ของขวัญคุณ ไม่ได้อยากให้คุณคืนเงินให้เขาเต็มจำนวนกลับไปหรอกนะ” เฉินเฟิงทำหน้าอยากร้องไห้ เขาไม่คิดเลยว่าเซียวรั่วจะตัดสินใจแบบนี้ ของขวัญราคาล้านกว่านั้น ตอนเขาให้ก็ไม่ได้คิดอยากได้คืน ที่เขาให้เซียวรั่วเยอะขนาดนั้นเพื่อเป็นการขอบคุณที่เซียวรั่วช่วยหลินหวั่นชีวไว้
แต่ไม่คิดว่า เซียวรั่วจะเข้าใจเขาผิด
“พี่เฟิง พี่กับเพื่อนช่วยฉันมากขนาดนี้ฉันซาบซึ้งมากอยู่แล้วค่ะ แต่ของขวัญราคาล้านกว่านั่น...มันมากเกินไป ฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ” เซียวรั่วพูดพลางส่ายหน้า
เฉินเฟิงยิ้มเศร้า ไม่รู้จะพูดยังไงดี ถ้าเป็นพิธีกรอื่น ได้รับของขวัญราคาล้านกว่าแบบนี้คงดีใจแทบบ้า อย่าว่าแต่จะคืนเลย ไม่ขอวีไอพีเพิ่มก็ดีมากแล้ว
แต่เซียวรั่ว...พูดง่ายๆคือเป็นแกะดำในโลกพิธีกรละกัน
“เซียวรั่ว เพื่อนผมน่ะเขาไม่ขาดเงิน คุณจะคืนเงินให้เขา เขาไม่มีทางรับหรอก”
“เอางี้ละกัน ถ้าคุณรู้สึกไม่ดีจริงๆ ไว้รอคุณหาเงินได้แล้ว ก็เอาเงินล้านสามแสนนี้ออกมาไปทำการกุศล ก็ถือว่าคืนให้เพื่อนผมละกัน” เฉินเฟิงพูดเสียงขรึม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...