บทที่ 372 ความหน้าด้านของเพิ้งเย้นฟาง
“ฮะฮะฮะ อย่างอื่นฉันจะไม่พูดแล้วละกัน ขอพูดแค่คำเดียว: เฉินเฟิง พยายามต่อไปนะ สู้ๆนะ! พยายามเป็นหัวหน้ากลุ่มฝ่ายขายให้ได้ก่อนปีหน้า!”
“ถ้านายทำได้ ถึงตอนนั้นพวกเราจะไปจัดงานฉลองให้นายกันที่โรงแรมจิ่นไท่!”
“ครับ” เฉินเฟิงยิ้มมองหน้าหลี่สื้อผิง คำพูดของหลี่สื้อผิงพูดดูมีนัยยะ ต่อหน้าดูเหมือนชมเชย แต่ที่จริงแล้วกำลังบอกทุกคนว่า ต่อให้เฉินเฟิงนายจะแน่แค่ไหน ฉันก็เป็นเจ้านายของนาย นายไม่มีทางหลุดรอดพ้นเงื้อมมือฉันไปได้
พอหลี่สื้อผิงพูดจบ เพิ้งเย้นฟางยิ้มรับคำต่อทันที: “หงอี้ ให้ฉันพูดนะ ค่าคอมแปดแสนของเฉินเฟิงนี่ เป็นความชอบของสื้อผิงครึ่งนึงเลยนะ”
“คุณป้าพูดเกินไปแล้วครับ เฉินเฟิงน่ะเก่งมากนะ ไม่มีผม เขาก็หาเงินแปดแสนนี่ได้ครับ” หลื่สื้อผิงพูดอย่างถ่อมตน
“เชอะ” เพิ้งเย้นฟางเบ้ปากอย่างไม่พอใจ ก่อนหันไปยิ้มให้หลี่สื้อผิง: “สื้อผิง ที่นี่มีแต่คนกันเอง ไม่มีคนนอก เราไม่ต้องไว้หน้าเจ้านี่หรอก”
“ออเดอร์สิบล้านของเจ้านี่น่ะ เราเป็นคนคอยช่วยเขาล่ะสิ”
หลี่สื้อผิงอึ้งเล็กน้อย เพิ้งเย้นฟางพูดแบบนี้...หมายความว่าไง
เธอคงไม่คิดว่า เป็นของเขาหรอกนะ?
หลี่สื้อผิงไม่ตอบ เพิ้งเย้นฟางเลยเข้าใจว่าหลี่สื้อผิงยอมรับแล้ว เธอยิ้มพูดต่อว่า: “สื้อผิง ป้ารู้ว่าคุณอยากช่วยเฉินเฟิง คุณอยากให้เฉินเฟิงได้รับการยอมรับที่บริษัท”
“แต่ต่อไปคุณทำเรื่องแบบนี้น้อยลงหน่อยก็ดีนะ คนจำพวกขยะน่ะต่อให้เข็นแค่ไหนก็เช็นไม่ขึ้นหรอก ช่วยเยอะไป ไม่เพียงเข็นไม่ขึ้น ยังจะทำตัวเองสกปรกไปด้วยนะ”
“เย้นฟาง พูดอะไรน่ะ?” หวางหงอี้เสียงขรึมลงมา เพิ้งเย้นฟางพูดแบบนี้ เท่ากับไม่เห็นเฉินเฟิงในสายตาเลย ปฏิเสธความดีความชอบของเฉินเฟิงซะสนิท
ต่อให้หลี่สื้อผิงจะคอยแอบช่วยเฉินเฟิงจริง แต่เขาก็ไม่เชื่อว่า ออเดอร์สิบล้านนี่จะไม่เกี่ยวอะไรกับเฉินเฟิงเลย
“ทำไมล่ะ? ฉันพูดผิดหรือไง?”
เพิ้งเย้นฟางยิ้มมุมปากประชด: “หงอี้ คุณคงไม่คิดจริงนะว่า ออเดอร์ใหญ่มูลค่าสิบล้านนี่ เจ้าขยะนี่ไปดิลมาได้น่ะ?”
“คุณเปิดบริษัทการค้านะ คุณไม่รู้จริงๆหรอว่า พนักงานฝ่ายขายที่ไม่มีเส้นสาย พึ่งเข้าบริษัทมาได้ไม่กี่วัน อยากเซ็นสัญญาได้นี่มันยากขนาดไหน?”
หวางหงอี้แทบสะอึก เพิ้งเย้นฟางพูดแบบนี้ เขาไม่มีทางปฏิเสธได้จริงๆ เขารู้ดีว่า พนักงานฝ่ายขายที่ไม่มีเส้นสาย พึ่งเข้าบริษัทมาได้ไม่กี่วัน อยากเซ็นสัญญาได้นี่มันยากขนาดไหน
อันที่จริงพูดว่ายากไม่ได้สิ ต้องพูดว่าไม่มีทางเลยต่างหาก ดังนั้นออเดอร์สิบล้านนี่ของเฉินเฟิง หลี่สื้อผิงคงแอบช่วยไปเยอะมาก
สีหน้าหวางซือหยวนดูขัดตา เธอไม่คิดเลยว่าเพิ้งเย้นฟางจะคิดแบบนี้ แต่ตอนนี้เธอไม่มีทางพูดแก้ออกมาหรอก ต่อให้เธอรู้ว่าเฉินเฟิงใช้ความสามารถตัวเองล้วนๆในการได้ออเดอร์สิบล้านนี่มาก็ตาม
เธอต้องการให้เพิ้งเย้นฟางและหวางหงอี้เข้าใจผิด เพราะมีแต่แบบนี้เท่านั้น เพิ้งเย้นฟางและหวางหงอี้ถึงจะยิ่งให้ความสำคัญกับหลี่ผิงมากขึ้น
หวางซือหยวนไม่พูด หลี่สื้อผิงเองก็ยิ่งไม่พูด เพราะนี่เป็นความดีความชอบที่ได้มาไม่รู้ตัว เรื่องอะไรจะไม่เอา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...