บทที่ 37 ป้าที่น่ารำคาญที่สุด
เฉินเฟิงขยับปาก เดิมทีอยากจะปฏิเสธ อย่างไรก็ตามในโรงจอดรถของคฤหาสน์หลังนั้นของเขาที่อยู่ยู่ฉวนซาน ยังมีรถเคอนิกเส็กก์ที่มีมูลค่า 20 กว่าล้านจอดไว้อยู่คันหนึ่ง แต่หลังจากมองเห็นสายตาคาดหวังของเสี้ยเมิ่งเหยาแล้ว เฉินเฟิงก็ไม่อาจจะปฏิเสธได้อีก
เขาคาดการณ์ได้ว่า เสี้ยเมิ่งเหยาซื้อรถให้เขา คือเพื่อรักษาหน้าของเขาไว้
“อืม ”สุดท้าย เฉินเฟิงก็รับปากออกมาแล้ว
เพียงแค่หลังจากรับปากแล้วมีความรู้สึกแปลกประหลาดเล็กน้อย การกระทำเช่นนี้ของตัวเขาเองตอนนี้ น่าจะนับว่าเป็น...เกาะเมียกินล่ะ?
“นั่นพรุ่งนี้พวกเราไปดูรถดีหรือไม่?” เสี้ยเมิ่งเหยายิ้มหวานพูด
“โอเค” คำตอบของเฉินเฟิงสั้นๆเรียบง่าย
เช้าวันที่สอง ทั้งสองคนก็มาถึงร้าน 4 ร้านหนึ่งแต่เช้า จากดูรถจนถึงออกรถ ทั้งสองคนใช้เวลาเพียงแค่หนึ่งชั่วโมง
ตอนเวลาที่เฉินเฟิงขับออดี้ 6 อย่างใหม่เอี่ยมคันหนึ่งออกจากร้าน 4 เสี้ยเมิ่งเหยานั่งอยู่ที่ข้างๆ ใบหน้างดงามปรากฏสีหน้าแจ่มใสอย่างไม่รู้สาเหตุ
มุมปากของเฉินเฟิงงอขึ้น ราคาของออดี้ 6 คันนี้ แม้ว่าเทียบหลักหน่วยของเคอนิกเส็กก์ก็ไม่ได้ แต่นั่งอยู่บนรถ เฉินเฟิงกลับมีความรู้สึกที่สุขสบายแบบหนึ่งที่ไม่เคยมีมาก่อน
“เฉินเฟิงคุณชอบเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิงล่ะ?”เสี้ยเมิ่งเหยาเอียงหัวถาม
เฉินเฟิงอึ้งไป ไม่รู้ว่าเสี้ยเมิ่งเหยาจู่ๆทำไมถามคำถามนี้ออกมา
“เด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิงก็ได้ล่ะ เพียงแค่เป็นคุณคลอดเองผมก็ล้วนชอบ” เฉินเฟิงพูดตามตรง
ใบหน้างดงามของเสี้ยเมิ่งเหยาแดงระเรื่อ “นั่นพวกเราคลอด ..........”
“ปั้ง ”
คำพูดของเสี้ยเมิ่งเหยายังพูดไม่จบ ก็เห็นเงา เงาหนึ่งพุ่งออกมาจากข้างๆ จากนั้นล้มลงไปอยู่หน้ารถแล้ว
มิจฉาชีพวิ่งให้รถชนหวังเรียกเงินค่าเสียหายหรือ?
เฉินเฟิงกะพริบตา เขากลับนึกไม่ถึง เพิ่งซื้อรถใหม่ ยังขับไม่ถึงกี่เมตร ก็พบเจอมิจฉาชีพวิ่งให้รถชนหวังเรียกเงินค่าเสียหาย อีกทั้งมองเห็นระดับความเชี่ยวชาญในการกระทำของหญิงนางนี้ที่นอนอยู่หน้ารถ เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ทำครั้งนี้เป็นครั้งแรก
มิจฉาชีพมืออาชีพหรือ? มุมปากของเฉินเฟิงยิ้มเย็นชาขึ้นมานิดหนึ่ง จากนั้นเหยียบคันเร่งอย่างรุนแรง ออดี้สีดำเหมือนดั่งเสือโหดร้ายตัวหนึ่งที่ออกจากกรง พุ่งออกไปทางหญิงนางนั้นที่นอนอยู่บนพื้นอย่างไม่ถือสาแม้แต่นิด
มองลักษณะเฉินเฟิงแบบนี้ ก็คือตั้งใจจะเหยียบหญิงนางนั้นที่อยู่บนพื้นจนตายโดยตรงแน่!
“เฉินเฟิง! คุณจะทำอะไร!”
เสี้ยเมิ่งเหยาตื่นตกใจจนปากเล็กๆของเขาอ้ากว้าง
เฉินเฟิงไร้สีหน้า ไม่สนใจอะไรมีแต่เหยียบคันเร่งพุ่งไปทางหญิงนางนั้นที่นอนอยู่บนพื้น
“อ่า !จะฆ่าคนแล้ว ! ”
ตาเห็นออดี้สีดำเหยียบมาทางตัวเอง ไม่มีเจตนาที่จะหยุดแม้แต่นิด ในทันทีนั้นหญิงนางนั้นที่อายุปานกลางนอนอยู่บนพื้นก็ตกใจจนวิญญาณพุ่งออกมา ร้องกรี๊ดเสียงหนึ่ง รีบคลานขึ้นมาจากพื้นโดยตรง
“เอี้ยด”
สุดท้ายเฉินเฟิงเขาก็เหยียบเบรก ล้อรถเสียดสีกับทาง มีเสียงที่เสียดสีกับพื้นแสบหูออกมา
หัวรถสีดำถูกหยุดอย่างบังคับ ระยะห่างกับหญิงนางนั้นที่อายุปานกลางเพียงแค่หนึ่งเมตร ถ้าหากว่าเมื่อกี้เฉินเฟิงเหยียบเบรกรถช้ากว่าครึ่งวินาที หญิงนางนั้นที่อายุปานกลางในเวลานี้ เกรงว่าน่าจะปลิวออกไปแล้ว
เรื่องเป็นอย่างนี้ หญิงนางนั้นที่อายุปานกลางก็ตกใจจนเหงื่อที่หนาวเย็นเต็มหัว ขาสั่นโดยตลอด
เธอจะไม่เข้าใจได้ยังไง ครั้งนี้เจอนักเลงที่โหดร้ายแล้วจริงๆ ถ้าหากว่าเธอเมื่อกี้นอนอยู่บนพื้นไม่ลุกขึ้นมาล่ะก็ ออดี้คันนี้ จะเหยียบผ่านตัวเธอจริงๆ!
“ป้าเหรอ?” ตางดงามของเสี้ยเมิ่งเหยาเปิดกว้าง หลุดพูดออกจากปาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...