ลูกเขยมังกร นิยาย บท 396

บทที่ 396 มีเพื่อนขึ้นมาดื้อๆ

“รีบไปดูเร็วว่าไป๋เหวินซั่วเป็นไรไหม!”

อธิการบดีเหอตกใจกับฝีมือเฉินเฟิงเหมือนกัน แต่เขาได้สติก่อน รีบให้คนไปดูอาการไป๋เหวินซั่ว ถึงวันนี้ไป๋เหวินซั่วจะทำมหาลัยจงไห่หน้าแตกย่อยยับ แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็เป็นลูกชายของไป๋เสี้ยวเทียน ดังนั้นจะเกิดเรื่องไม่ได้

ไม่นาน หัวหน้าฝ่ายก็พาอาจารย์สองสามคนวิ่งไปดูและตรวจร่างกายไป๋เหวินซั่ว

“อธิการบดีเหอ ไป๋เหวินซั่วเขา...เขาแค่สลบไปครับ” หัวหน้าฝ่ายพูดพลางปาดเหงื่อที่หน้าผากออก

พอรู้ว่าไป๋เหวินซั่วไม่เป็นไร อธิการบดีเหอก็ถอนหายใจโล่งอก

จากนั้นเขาเบนสายตาไปที่เฉินเฟิง สีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที ตะคอกอย่างไม่พอใจว่า: “ยามไปไหนกันหมด? ทำไมปล่อยคนแปลกหน้าเข้ามาได้! เกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้วรับผิดชอบกันไหวไหม?”

พอเห็นอธิการบดีเหอโมโหขนาดนี้ ยามมหาลัยอดสะท้านเยือกไม่ได้

คนมีตาก็ดูออกทั้งนั้นว่า อธิการบดีเหอจะหาเรื่องเฉินเฟิง

เพราะวันนี้เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะเฉินเฟิงเลย ถ้าไม่มีเฉินเฟิง เรื่องทั้งหมดก็คงไม่เกิดขึ้น

“ยังไม่รีบไปคุมตัวเขาเอาไว้อีก โทรแจ้งตำรวจเลย!” อธิการบดีเหอตะคอกร่ายยาว ไม่ว่ายังไงเฉินเฟิงต่อยไป๋เหวินซั่วสลบเป็นเรื่องจริง ดังนั้นมีแต่โยนเฉินเฟิงให้ตำรวจ ถึงจะดึงมหาลัยจงไห่ออกจากเรื่องนี้ได้

ยามหลายคนพยักหน้าเตรียมตัวขึ้นเวที

ตอนนี้เองพวกเขาได้ยินเสียงหนึ่งพูดขึ้นอย่างไม่รีบร้อน: “อธิการบดีเหอ แจ้งความทำไมคะ?”

“ถ้าฉันดูไม่ผิดล่ะก็ ไป๋เหวินซั่วลอบกัดคุณคนนี้ก่อนนะคะ การกระทำของเขา...ก็น่าจะเป็นการป้องกันตัวนี่นา?”

ฉู่ชีงฉือมองอธิการบดีเหอยิ้มๆ

การมองนี้ทำให้อธิการบดีเหอเหงื่อออกเต็มแผ่นหลัง ซี้ดสะท้านเยือกไม่หยุด

เขาไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม ฉู่ชีงฉือจะปกป้องผู้ชายคนนั้น?!

เป็นไปได้ยังไงเนี่ย?!

อธิการบดีเหอร้องก้องในใจ ในฐานะเจ้าภาพงานคืนนี้ เขารู้ดีว่าฐานะที่แท้จริงของฉู่ชีงฉือคืออะไร

หลานสาวที่ที่เทพเจ้าแห่งสงครามเก่ารักที่สุดและยังเป็นผู้สืบทอดตระกูลฉู่รุ่นที่สาม!

ฐานะผู้สืบทอดตระกูลฉู่รุ่นที่สามนี่ดูไม่มีอะไร แต่ฐานะหลานสาวสุดที่รักของเทพเจ้าแห่งสงครามเก่านี่สิ ถ้าพูดออกไปคงทำคนหัวใจวายตายไปตามๆกัน

เพราะมองไปทั่วประเทศนี้ คนที่ได้รับการขนานนามว่าเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามเก่ามีเพียงแค่คนเดียว!

ตระกูลฉู่ ฉู่เจิ้นกั๋ว!

คนเดียวค้ำจุนทั้งประเทศ!

เป็นผู้อาวุโสรุ่นบุกเบิกที่แท้จริง!

เป็นจอมพลของหวาเซี่ยคนเดียวที่ยังอยู่!

ซึ่งได้รับการขนานนามว่าเทพสงคราม!

ตระกูลฉู่ไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาสี่ตระกูลใหญ่ของจงไห่

แต่ทั้งสี่ตระกูลนั้นยึดตระกูลฉู่เป็นพี่ใหญ่

เพราะอะไร?

เพราะตระกูลฉู่มีเทพเจ้าแห่งสงครามเก่าอยู่!

ขอเพียงเทพเจ้าแห่งสงครามเก่ายังอยู่ อีกสามตระกูลก็จะไม่มีใครกล้าหือหรือเหิมเกริมกับตระกูลฉู่!

ไม่ต้องบอกก็รู้แล้วว่า ในฐานะหลานสาวสุดที่รักของเทพเจ้าแห่งสงครามเก่า ฉู่ชีงฉือจะมีฐานะสูงส่งแค่ไหน

พูดได้เลยว่า ต่อให้ฉู่ชีงฉืออยากได้ดาวบนท้องฟ้า ก็จะมีคนไปเด็ดมาให้เธอจนได้

ตอนนั้นฉู่ชีงฉือในวัยละอ่อนชอบร้องเพลงเต้นรำ มีความฝันอยากเป็นดาราดัง

ความฝันนี้ในสายตาประชาชนคนทั่วไปก็คงไม่ว่าอะไร

แต่สำหรับตระกูลใหญ่อย่างตระกูลฉู่ ดาราคือนางละคร!

เฉินเฟิงไม่รู้ว่า ฉู่ชิงที่อยู่ด้านล่างเวทีช่วยเขาขจัดปัญหาเล็กน้อยไปพอดู

ตอนนี้เฉินเฟิงเดินลงจากเวทีแล้ว เตรียมกลับไปนั่งที่ตัวเอง แต่พอสบตาเข้ากับสายตาเลื่อมใสของบรรดานักศึกษาข้างล่างแล้ว เขายิ้มเศร้าและยกเลิกความคิดนั้นไป

เขาเดินตามเซียวรั่วกลับเข้าไปหลังเวที

ถึงเฉินเฟิงจะลงจากเวทีไปแล้ว แต่งานฉลองครั้งนี้ถูกทำให้ตื่นเต้นถึงขีดสุดเพราะเฉินเฟิงเลย

บรรยากาศทั่วทั้งงานครึกครื้นถึงขีดสุด

ข่าวที่เฉินเฟิงเป็นเจ้าชายเปียโนน้อยที่เคยโด่งดังในอินเทอร์เน็ตช่วงก่อนนั้น แค่สิบนาที ก็กระจายข่าวผ่านทางทุกช่องทางอย่าง QQ บอร์ดมหาลัย Weibo ต่างๆไปทั่วมหาลัยจงไห่

พริบตาเดียวทั่วทั้งมหาลัยจงไห่แทบระเบิด

เหล่านักศึกษาต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์เฉินเฟิง และยังมีคนอีกไม่น้อยที่อัพคลิปเฉินเฟิงเล่น《เฟือร์เอลีเซอ》ขึ้นโพสต์ในWeibo และ Tiktok....

ตามมาด้วยการกดไลค์และกดแชร์ของนักศึกษาคนอื่น คลิปเล่นเปียโนของเฉินเฟิงเริ่มโด่งดังไปทั่วโลกโซเชียล

“พี่เฟิง พี่คือเจ้าชายเปียโนน้อยที่ดังช่วงก่อนหน้านี้หรอ?!”

ห้องแต่งตัวด้านหลังเวทีแสดง เซียวรั่วโดนเฉินเฟิงทำให้ตกใจอีกรอบ เธอเคยได้ยินเพื่อนร่วมหอพูดถึงเจ้าชายเปียโนน้อย เธอเองก็เคยได้ยินเพลงที่เขาเล่น เพียงแต่เธอไม่เคยคิดเลยว่า เจ้าชายคนนั้นจะเป็นคนๆเดียวกับเฉินเฟิง

แต่วันนี้กลับมีคนบอกว่า เฉินเฟิงก็คือเจ้าชายเปียโนน้อยที่โด่งดังคนนั้นเอง

“พี่ไม่รู้จักเจ้าชายเปียโนน้อยอะไรนั่น” เฉินเฟิงส่ายหน้ายิ้มแหยๆ บางทีคนที่เซียวรั่วพูดถึงคงเป็นเขา แต่ตัวเขาเองจะไม่มีทางยอมรับมันเด็ดขาด

เหตุผลที่ไม่ยอมรับ อาจเป็นเพราะเฉินเฟิงอยากถ่อมตัวหน่อย

เฉินเฟิงไม่รู้ความคิดเซียวรั่ว ถ้ารู้เขาคงได้รำพึงว่า จิตใจผู้หญิง ผู้ชายเราไม่มีทางคาดเดาได้หรอก

ที่จริงแล้ว ตอนนี้เซียวรั่วไม่เพียงสงสัยว่าเฉินเฟิงคือเจ้าชายเปียโนน้อยคนนั้น เธอยังสงสัยถึงเพื่อนคนรวยของเขาอีกด้วย

เธอรู้สึกว่าไม่มีเพื่อนคนที่ว่าหรอก!

เพื่อนคนรวยที่เขาว่าก็คือตัวเขาเองน่ะแหละ!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร