ลูกเขยมังกร นิยาย บท 418
บทที่418 วาสนาที่นำพามาให้เจอหน้ากันเพียงครั้งเดียว
"ยันเจียง" หูเซอร์หยวนพูดทวนคำตอบอีกครั้งหนึ่ง มุมปากของเธอเผยรอยยิ้มลึกลับ
"คุณหนูหูเป็นคนที่ไหนครับ?" เฉินเฟิงหันไปมองหูเซอร์หยวน ที่เขาบอกว่ายันเจียง แต่ไม่ได้บอกว่าเมืองชางโจวนั้น เป็นเพราะกำลังลองเชิงหูเซอร์หยวน
เขาอยากรู้ หูเซอร์หยวนรู้หรือเปล่าว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาเป็นใคร
ถ้าหากหูเซอร์หยวนรู้ว่าเขาเป็นลูกเขยที่แต่งเข้ามา เช่นนั้นการที่เขาพูดว่ายันเจียง หูเซอร์หยวนต้องประหลาดใจ
ถ้าหากหูเซอร์หยวนรู้ว่าตัวตนของเขาคือใคร ถ้าเขาพูดว่ายันเจียง หูเซอร์หยวนต้องไม่ประหลาดใจ
ครั้งนี้เฉินเฟิงคิดผิดแล้ว
สีหน้าของหูเซอร์หยวนดูนิ่งสงบ นอกจากรอยยิ้มลึกลับของเธอแล้ว เธอไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรที่เฉินเฟิงอยากจะเห็น แต่เธอกลับถามคำถามยากๆกับเฉินเฟิง：“พี่เฟิงลองเดาดูสิคะ ว่าฉันเป็นคนที่ไหน?"
"เดา?" เฉินเฟิงประหลาดใจเล็กน้อย ตามด้วยยิ้มเศร้าแล้วส่ายหน้า：“คุณหนูหูอย่าทำให้ผมลำบากใจเลยครับ ผมเดาไม่ได้หรอก"
"เดาไม่ได้?" มุมปากของหูเซอร์หยวนกระตุกยิ้ม：“พี่เฟิงต้องการคำใบ้ไหมคะ?"
"ต้องการครับ" เฉินเฟิงยิ้มบางๆ เขาอยากจะรู้จริงๆ หูเซอร์หยวนซ่อนอะไรเอาไว้ แล้วข้างในนั้นคืออะไรกันแน่
"พี่เฟิงจำได้ไหมคะว่าแม่ของพี่เป็นคนที่ไหน?" หูเซอร์หยวนจ้องมองไปที่เฉินเฟิง เธอพูดทีละคำ
แม่?！
ม่านตาของเฉินเฟิงหดเล็ก หูเซอร์หยวนพูดแบบนี้หมายความว่าอะไร?
หรือว่าเธอ เกี่ยวข้องกับแม่ของตน?！
"คุณหนูหูเป็นคนซูโจวหรอครับ？！” หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เรื่องที่เกี่ยวข้องกับแม่ของเขา ต่อให้อยู่ที่ตระกูลเฉิน ล้วนเป็นสิ่งต้องห้าม เขารู้แค่ว่าบ้านเกิดของแม่อยู่ที่ซูโจว
แต่ตระกูลของแม่มีใครบ้าง คนพวกนั้นทำอะไร เขาไม่รู้เลยสักนิด แม้แต่ตระกูลเฉิน คนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับแม่ก็มีน้อยมาก
คิดไม่ถึง หูเซอร์หยวนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกในวันนี้กลับเอ่ยถึงแม่
"ถูกต้องค่ะ" หูเซอร์หยวนคลายยิ้มบางๆ สายตาที่มองดูเฉินเฟิงนั้น เปล่งประกายแสงบางอย่างที่ยากจะอธิบาย
"คุณหนูหูรู้จักแม่ของผม?" เฉินเฟิงขมวดคิ้วเป็นปม ตอนนี้เขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ วันนี้หูเซอร์หยวนมาด้วยจุดประสงค์บางอย่าง ที่บอกว่าชื่นชมเขานั้น เป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้น
คำพูดของหูเซอร์หยวนยืนยันในสิ่งที่เขาคาดเดา：“วาสนานำพามาให้เจอหน้ากันเพียงครั้งเดียว น้าซูเป็นผู้ใหญ่ที่อ่อนโยนที่สุดที่เซอร์หยวนเคยเจอค่ะ"
"ขอบคุณครับ"
หลังจากสูดลมหายใจเข้า อารมณ์ของเฉินเฟิงกลับมานิ่งสงบอีกครั้ง เขากระวนกระวายไม่ได้เด็ดขาด ไม่ว่าวันนี้หูเซอร์หยวนมาหาเขาเพราะจุดประสงค์อะไร เขาต้องรักษาความนิ่งสงบเอาไว้ นิ่งสงบเพื่อสยบสิ่งที่เปลี่ยน
"เซอร์หยวน เธอรู้จักแม่ของพี่เฟิงได้ยังไง?" เฉินเฟิงยังคงนิ่งเงียบ แต่เซียวรั่วกลับนั่งไม่นิ่งแล้ว เธอรู้แค่ว่าเฉินเฟิงเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าบ้าน แต่เรื่องอื่นๆของเฉินเฟิง เธอไม่รู้อะไรเลย
ทว่าดูจากท่าทางของหูเซอร์หยวน กลับดูเหมือนรู้จักเฉินเฟิงเป็นอย่างดี
ทำไมเธอถึงรู้เรื่องของพี่เฟิงมากขนาดนี้?
"พ่อของฉันเป็นเพื่อนกับน้าซู ตอนเด็กๆ พ่อเคยพาฉันไปเยี่ยมน้าซูครั้งหนึ่ง" หูเซอร์หยวนยิ้มบางๆแล้วตอบคำถาม จากสีหน้าของเธอ เฉินเฟิงไม่เห็นอะไรผิดปกติ
"เพื่อน?"
เซียวรั่วขมวดคิ้วเป็นปม พื้นเพครอบครัวของหูเซอร์หยวน เธอไม่ได้รู้มากเท่าไหร่
แต่ก่อนหน้านี้ทางมหาวิทยาลัยเคยมีข่าวลือ บอกว่าพ่อของหูเซอร์หยวนคือคนที่รวยที่สุดในซูโจวหูจิงไห่
เรื่องเท็จจริงเกี่ยวกับข่าวลือนี้ เซียวรั่วไม่รู้แน่ชัด แต่ว่าพื้นเพของครอบครัวหูเซอร์หยวน ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...