ลูกเขยมังกร นิยาย บท 418

บทที่418 วาสนาที่นำพามาให้เจอหน้ากันเพียงครั้งเดียว

"ยันเจียง" หูเซอร์หยวนพูดทวนคำตอบอีกครั้งหนึ่ง มุมปากของเธอเผยรอยยิ้มลึกลับ

"คุณหนูหูเป็นคนที่ไหนครับ?" เฉินเฟิงหันไปมองหูเซอร์หยวน ที่เขาบอกว่ายันเจียง แต่ไม่ได้บอกว่าเมืองชางโจวนั้น เป็นเพราะกำลังลองเชิงหูเซอร์หยวน

เขาอยากรู้ หูเซอร์หยวนรู้หรือเปล่าว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาเป็นใคร

ถ้าหากหูเซอร์หยวนรู้ว่าเขาเป็นลูกเขยที่แต่งเข้ามา เช่นนั้นการที่เขาพูดว่ายันเจียง หูเซอร์หยวนต้องประหลาดใจ

ถ้าหากหูเซอร์หยวนรู้ว่าตัวตนของเขาคือใคร ถ้าเขาพูดว่ายันเจียง หูเซอร์หยวนต้องไม่ประหลาดใจ

ครั้งนี้เฉินเฟิงคิดผิดแล้ว

สีหน้าของหูเซอร์หยวนดูนิ่งสงบ นอกจากรอยยิ้มลึกลับของเธอแล้ว เธอไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรที่เฉินเฟิงอยากจะเห็น แต่เธอกลับถามคำถามยากๆกับเฉินเฟิง：“พี่เฟิงลองเดาดูสิคะ ว่าฉันเป็นคนที่ไหน?"

"เดา?" เฉินเฟิงประหลาดใจเล็กน้อย ตามด้วยยิ้มเศร้าแล้วส่ายหน้า：“คุณหนูหูอย่าทำให้ผมลำบากใจเลยครับ ผมเดาไม่ได้หรอก"

"เดาไม่ได้?" มุมปากของหูเซอร์หยวนกระตุกยิ้ม：“พี่เฟิงต้องการคำใบ้ไหมคะ?"

"ต้องการครับ" เฉินเฟิงยิ้มบางๆ เขาอยากจะรู้จริงๆ หูเซอร์หยวนซ่อนอะไรเอาไว้ แล้วข้างในนั้นคืออะไรกันแน่

"พี่เฟิงจำได้ไหมคะว่าแม่ของพี่เป็นคนที่ไหน?" หูเซอร์หยวนจ้องมองไปที่เฉินเฟิง เธอพูดทีละคำ

แม่?！

ม่านตาของเฉินเฟิงหดเล็ก หูเซอร์หยวนพูดแบบนี้หมายความว่าอะไร?

หรือว่าเธอ เกี่ยวข้องกับแม่ของตน?！

"คุณหนูหูเป็นคนซูโจวหรอครับ？！” หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เรื่องที่เกี่ยวข้องกับแม่ของเขา ต่อให้อยู่ที่ตระกูลเฉิน ล้วนเป็นสิ่งต้องห้าม เขารู้แค่ว่าบ้านเกิดของแม่อยู่ที่ซูโจว

แต่ตระกูลของแม่มีใครบ้าง คนพวกนั้นทำอะไร เขาไม่รู้เลยสักนิด แม้แต่ตระกูลเฉิน คนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับแม่ก็มีน้อยมาก

คิดไม่ถึง หูเซอร์หยวนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกในวันนี้กลับเอ่ยถึงแม่

"ถูกต้องค่ะ" หูเซอร์หยวนคลายยิ้มบางๆ สายตาที่มองดูเฉินเฟิงนั้น เปล่งประกายแสงบางอย่างที่ยากจะอธิบาย

"คุณหนูหูรู้จักแม่ของผม?" เฉินเฟิงขมวดคิ้วเป็นปม ตอนนี้เขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ วันนี้หูเซอร์หยวนมาด้วยจุดประสงค์บางอย่าง ที่บอกว่าชื่นชมเขานั้น เป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้น

คำพูดของหูเซอร์หยวนยืนยันในสิ่งที่เขาคาดเดา：“วาสนานำพามาให้เจอหน้ากันเพียงครั้งเดียว น้าซูเป็นผู้ใหญ่ที่อ่อนโยนที่สุดที่เซอร์หยวนเคยเจอค่ะ"

"ขอบคุณครับ"

หลังจากสูดลมหายใจเข้า อารมณ์ของเฉินเฟิงกลับมานิ่งสงบอีกครั้ง เขากระวนกระวายไม่ได้เด็ดขาด ไม่ว่าวันนี้หูเซอร์หยวนมาหาเขาเพราะจุดประสงค์อะไร เขาต้องรักษาความนิ่งสงบเอาไว้ นิ่งสงบเพื่อสยบสิ่งที่เปลี่ยน

"เซอร์หยวน เธอรู้จักแม่ของพี่เฟิงได้ยังไง?" เฉินเฟิงยังคงนิ่งเงียบ แต่เซียวรั่วกลับนั่งไม่นิ่งแล้ว เธอรู้แค่ว่าเฉินเฟิงเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าบ้าน แต่เรื่องอื่นๆของเฉินเฟิง เธอไม่รู้อะไรเลย

ทว่าดูจากท่าทางของหูเซอร์หยวน กลับดูเหมือนรู้จักเฉินเฟิงเป็นอย่างดี

ทำไมเธอถึงรู้เรื่องของพี่เฟิงมากขนาดนี้?

"พ่อของฉันเป็นเพื่อนกับน้าซู ตอนเด็กๆ พ่อเคยพาฉันไปเยี่ยมน้าซูครั้งหนึ่ง" หูเซอร์หยวนยิ้มบางๆแล้วตอบคำถาม จากสีหน้าของเธอ เฉินเฟิงไม่เห็นอะไรผิดปกติ

"เพื่อน?"

เซียวรั่วขมวดคิ้วเป็นปม พื้นเพครอบครัวของหูเซอร์หยวน เธอไม่ได้รู้มากเท่าไหร่

แต่ก่อนหน้านี้ทางมหาวิทยาลัยเคยมีข่าวลือ บอกว่าพ่อของหูเซอร์หยวนคือคนที่รวยที่สุดในซูโจวหูจิงไห่

เรื่องเท็จจริงเกี่ยวกับข่าวลือนี้ เซียวรั่วไม่รู้แน่ชัด แต่ว่าพื้นเพของครอบครัวหูเซอร์หยวน ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน

“หลี่เล่อ……”เฉินเฟิงเองก็ประหลาดใจ เมื่อตอนเที่ยงหลี่เล่อเพิ่งบอกว่ามีนัดกินเลี้ยงกับเพื่อน คิดไม่ถึงว่าคืนนี้ จะได้บังเอิญเจอกับหลี่เล่อ

"พี่เฟิง พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ?" เมื่อเห็นเฉินเฟิง หลี่เล่อดีใจขึ้นมาทันที

"มากินข้าวกับเพื่อน"

"เพื่อน?" หลี่เล่อกวาดตามองเซียวรั่ว หูเซอร์หยวนและเพื่อนๆ หลังจากที่เห็นหน้าตาของแต่ละคนแล้ว หลี่เล่อเบิกตาโตทันที เพื่อนของพี่เฟิง สวยมาก?！หลี่เล่อลอบกลืนน้ำลาย เขารู้สึกคาดไม่ถึง

เขาโตขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรก ที่ได้เห็นผู้หญิงสวยๆมากมายรวมตัวกัน

เลือกออกมาสักคนโดยไม่ต้องคัด แต่ละคนล้วนเป็นระดับดาวคณะดาวมหาลัย

พี่เฟิงรู้จักผู้หญิงสวยๆมากขนาดนี้เชียว？！

มองดูสีหน้าตกใจของหลี่เล่อ เฉินเฟิงอดไม่ได้ที่จะปวดหัวขึ้นมา กลับไปจะอธิบายให้หลี่เล่ฟังยังไง เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเขา เซียวรั่ว หูเซอร์หยวนและเพื่อนๆ?

"หลี่เล่อ หวางหัว เกิดอะไรขึ้นกับพวกนายสองคน ดื่มเหล้าไปครึ่งทางทำไมหายไปแล้ว?"

เวลานี้ เสียงร้องตะโกนดังขึ้นด้านนอก หลังจากสิ้นเสียง ชายหนุ่มผมทอง สวมใส่แบรนด์เนมทั้งตัวและเจาะหูเดินเข้ามา

หลังจากชายหนุ่มผมทองเดินเข้ามา เขามองไปที่หลี่เล่อและชายหนุ่มที่เมาปลิ้น

จากนั้นมองมาที่เซียวรั่ว หูเซอร์หยวนและเพื่อนๆ

เมื่อมองมานั้น เขาก็ไม่สามารถละสายตาได้

"หลี่เล่อ สาวๆสวยๆพวกนี้ เป็นเพื่อนนายหรอ?" ชายหนุ่มผมทองกลืนน้ำลาย สายตาที่มองไปที่เซียวรั่ว หูเซอร์หยวนและเพื่อนเต็มไปด้วยความปรารถนา

สายตาของชายหนุ่มผมทอง ทำให้หลี่เล่อรู้สึกไม่ดี หลี่เล่อรีบส่ายหน้า：“พี่ก่วน พวกเธอไม่ใช่เพื่อนของผมหรอกครับ ผมไม่รู้จักพวกเธอ"