ลูกเขยมังกร นิยาย บท 42

บทที่ 41 สู้ไม่ถอย

แต่ใบหน้าของหลินหลันในตอนนี้นั้นเหมือนไม่พอใจ ออดี้ 6 นั้นคือรถหรูมูลค่ามากกว่า 500,000 คาดไม่ถึงเลยว่าจะซื้อให้เฉินเฟิงไอ้คนไร้ค่านี่ขับ แบบนี้ไม่เรียกสิ้นเปลืองแล้วเรียกอะไร

“พวกแก เอาเงินมาจากไหน?” หลินหลันกัดฟันถาม

ทางด้านซุนกุ้ยฟางแม่ลูกในตอนนี้นั้นกำลังตกตะลึงอยู่เป็นเวลานาน ไอ้ขยะเฉินเฟิงคิดจะปกปิดเรื่องที่ซื้อรถกับหลินหลันงั้นสิ เดี๋ยวจะต้องมีอะไรดีๆให้ได้ดูแน่

“แม่ มันเป็นเงินที่เฉินเฟิงหาได้ด้วยตัวเอง” เสี้ยเมิ่งเหยานั้นโกหกหน้าตาย

ภายในใจของเฉินเฟิงนั้นไม่ได้สงบลงเลย เขารู้ดีว่าเสี้ยเมิ่งเหยาพูดแบบนี้เพื่อปกป้องเขา แต่การที่จะหลอกคนอย่างหลินหลันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

แน่นอนว่าหลินหลันจ้องมองเสี้ยเมิ่งเหยาอย่างเย็นชาและพูดว่า “แกคิดว่าฉันเป็นคนโง่เหรอ? เขาเป็นแค่คนส่งอาหาร เงินเดือนแต่ละเดือนก็แค่5พัน6พันหยวน ต่อให้ส่งอาหารเป็นเวลาสิบปี เขาก็ซื้อออดี้6ไม่ได้หรอก”

“เมิ่งเหยา แกสารภาพมาตรงๆเถอะ ไอ้เฉินเฟิงคนไร้ค่านี่หลอกล่อแกทำให้แกยักยอกเงินของโครงการยู่ฉวนซานใช่ไหม?”

“แม่ คุณพูดอะไรออกมา?!” เสี้ยเมิ่งเหยารู้สึกโกรธเคือง หลินหลันพูดแบบนี้นั้นหมายถึงว่าเฉินเฟิงนั้นเป็นคนร้ายอย่างแน่นอน

“ถ้าไม่ใช่เงินโครงการยู่ฉวนซาน แล้วพวกแกจะเอาเงินมาจากไหน!” หลินหลันกล่าวด้วยน้ำเสียงรุนแรงขึ้น ถ้าหากเฉินเฟิงทำเพื่อความเห็นแก่ตัวของตนเองจนต้องทำให้เสี้ยเมิ่งเหยายักยอกเงินโครงการยู่ฉวนซาน ถ้าเป็นเช่นนั้นเธอจะไม่ปล่อยเฉินเฟิงไว้แน่

“เงินนั่นกู้ตงเชินจ่ายให้ฉัน” เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว เสี้ยเมิ่งเหยาก็ไม่สามารถปกปิดมันได้แล้ว จึงทำได้เพียงแค่เล่าความจริงที่เกิดขึ้นเมื่อวานที่วิลล่ากู่โย่ว

เมื่อฟังจบ หลินหลันใบหน้าเธอก็ยังเต็มไปด้วยความสงสัย กู้ตงเชินนั้นจ่ายเงินให้กับเสี้ยเมิ่งเหยา และยังจ่ายให้เป็นเงินสามล้าน？

และซุนกุ้ยฟางแม่ลูกนั้นสายตาของทั้งคู่แสดงถึงความอิจฉาอยากได้ พวกเธอไม่รู้ว่ากู้ตงเชินนั้นคือใคร แต่พวกเธอกลับสนใจว่าเสี้ยเมิ่งเหยามีเงินอยู่ในมือกว่า 1.5 ล้าน! แม้ว่าจะซื้อออดี้6 ในราคามากกว่าครึ่งล้าน แต่ก็ยังเหลือเงินอยู่อีกเป็นล้าน!

ในเวลานั้นลมหายใจของทั้งคู่ก็เริ่มรุนแรงขึ้น

“กู้ตงเชินให้เงินแกกับสวีเฟยหรงจำนวนสามล้านจริงๆเหรอ?” หลินหลันถามอีกครั้ง

เสี้ยเมิ่งเหยาพยักหน้า

หลังจากได้รับการยืนยันแล้ว หลินหลันก็ร้อนใจมากขึ้นทันที ถ้าหากไม่ใช่เพราะซุนกุ้ยฟางแม่ลูกมาในวันนี้ เกรงว่าเสี้ยเมิ่งเหยาก็คงจะปกปิดเรื่องเงินจำนวน1.5ล้านนี้กับเธอ

ก่อนหน้านี้เสี้ยเมิ่งเหยาไม่ได้เป็นแบบนี้แน่นอน ต้องเป็นเพราะเฉินเฟิง ที่ต้องการยักยอกเงิน 1.5 ล้าน ดังนั้นเขาจึงยุยงให้เสี้ยเมิ่งเหยาปิดบังเธอแน่นอน หลังจากคิดไตร่ตรองแล้ว ความเกลียดชังของหลินหลันที่มีต่อเฉินเฟิงในตอนนี้ก็ถึงขีดจำกัด

“ทำไมแกถึงซื้อรถใหม่ให้เฉินเฟิง? แกไม่รู้หรือไงว่าสถานะที่บ้านตอนนี้กำลังขาดแคลน! เฉินเฟิงเป็นแค่คนส่งอาหาร เขาจำเป็นต้องมีรถดีๆแบบนี้ขับเลยหรือไง!” หลินหลันตะคอกใส่เสี้ยเมิ่งเหยา

หลังจากเธอตะคอกจบ เธอก็หันไปมองเฉินเฟิงด้วยความรังเกียจ “แล้วก็แก เฉินเฟิง ทางที่ดีที่สุดแกควรละทิ้งความคิดไร้สาระของแก! แกกินข้าวบ้านของเรา ใช้สิ่งของบ้านของเรา ฉันไม่ได้สนใจ แต่หากแกกล้าที่จะหลอกใช้และไร้จิตสำนึกคดโกงเงินของเมิ่งเหยาของเรา แกก็ไสหัวออกจากตระกูลเสี้ยของเราได้เลย! ตระกูลเสี้ยของเรานั้นไม่เลี้ยงสุนัขที่ไม่เชื่อง!”