ลูกเขยมังกร นิยาย บท 420
บทที่420 กินบนเรือน ขี้บนหลังคา
ถึงแม้เฉินเฟิงจะลงมือกะทันหัน แต่คนส่วนมากที่อยู่ในเหตุการณ์กลับไม่ได้รู้สึกแปลกใจ
ซึ่งในนั้นรวมถึงเซียวรั่วและหูเซอร์หยวน
เซียวรั่วรู้ดี เฉินเฟิงเป็นคนยังไง
ถ้าไม่ใช่เพราะเฉินเฟิงอยู่ที่นี่ เธอไม่มีวันใช้วิธีรุนแรงแบบนี้กับก่วนฉู่อีแน่นอน
เฉินเฟิงทำให้เธอรู้สึกกล้ามากพอ
ก่วนฉู่อี้ที่ล้มลงกับพื้น เขาทั้งเจ็บปวดและโมโห ตีเขาให้ตายเขาก็คิดไม่ถึง ว่าคนที่ลงไม้ลงมือกับเขารุนแรงขนาดนี้ คือคนที่เขาดูถูกตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่พูดอะไรเลยอย่างเฉินเฟิง！
เสียงเอ๊ะอะทางนี้ ทำให้ดึงดูดความสนใจจากเจียงหมั่นโล๋
อย่างรวดเร็ว ผู้จัดการของเจียงหมั่นโล๋พาคนมาด้วย
เพื่อนของก่วนฉู่อี้ ก็เดินออกมาจากห้องอาหารห้องอื่นๆ
ตอนที่เห็นก่วนฉู่อี้นอนอยู่บนพื้นด้วยเลือดที่ท่วมตน สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปในทันที
"คุณชายก่วน คุณเป็นอะไรไปครับ?" ผู้จัดการเจียงหมั่นโล๋เดินมาด้วยความตกใจ รีบพยุงตัวก่วนฉู่อี้ขึ้น
คนอื่นไม่รู้ว่าก่วนฉู่อี้เป็นใคร แต่เขานั้นรู้เป็นอย่างดี
พ่อของก่วนฉู่อี้คือก่วนจ้งเฟย เป็นหัวหน้าพ่อบ้านของตระกูลจินซึ่งเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของมณฑลเจียงตง
แม่ของเขาคือหวางเสี่ยวเสวี่ยน ทำธุรกิจเกี่ยวกับบริษัทเครื่องสำอางในเมืองจิ้นอัน เมื่อปีที่แล้วมูลค่าบริษัทสูงกว่าพันล้านหยวน
แค่คิดก็รู้แล้ว ก่วนฉู่อี้ที่เป็นลูกชายคนเดียวของพวกเขาสองคน จะถูกตามใจมากแค่ไหน
พูดได้อย่างไม่โอเวอร์ ต่อให้ก่วนฉู่อี้อยากได้ดวงดาวบนท้องฟ้า สองคนนี้ก็มีวิธีถึงมันลงมาให้ก่วนฉู่อี้
แต่วันนี้ ก่วนฉู่อี้กลับถูกคนตีจนหมดสภาพในเจียงหมั่นโล๋
ในฐานะผู้จัดการเจียงหมั่นโล๋ ถ้าเขาไม่สามารถหาทางออกที่ดีได้ อย่าว่าแต่ตำแหน่งผู้จัดการที่ไม่สามารถรักษาเอาไว้ได้ มีความเป็นได้ว่าเจียงหมั่นโล๋อาจจะถูกสั่งปิด！
"กูถูกคนทำร้าย！มึงตาบอดหรือไง?！ไม่เห็นหรอ?！" เวลานี้ก่วนฉู่อี้เหมือนสิงโตที่กำลังบ้าคลั่ง เขาระบายความโกรธทั้งหมดลงบนตัวผู้จัดการเจียงหมั่นโล๋
สีหน้าของผู้จัดการเจียงหมั่นโล๋เศร้าทันที ความเป็นจริงตอนที่เดินเข้ามาในห้องอาหาร เขาก็พอจะเดาได้แล้วว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น
ก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่ด้านนอกประตูเจียงหมั่นโล๋ เขาเองก็เห็นเซียวรั่วและหูเซอร์หยวนแล้ว ตอนนั้นเซียวรั่วทำให้เขาจดจำเธอได้เป็นอย่างดี เธอคือดอกกุหลาบที่มีหนาม
ก่วนฉู่อี้เห็นคนหน้าตาดีแล้วอยากมาทำความรู้จัก ทำให้เขามีปัญหากับดอกกุหลาบที่มีหนามนี้ จนตนเองเลือดตกยางออกถือเป็นเรื่องปกติ
ถึงแม้ในใจของเขาพอจะเดาเรื่องทุกอย่างออกคร่าวๆแล้ว แต่ผู้จัดการหวงกลับไม่กล้าโทษก่วนฉู่อี้ เขายิ้มแล้วพูดปลอบก่วนฉู่อี้：“คุณชายก่วนครับ คุณอย่าโมโหเลยครับ ผมจะไปแจ้งความเดี๋ยวนี้เลย......"
"แจ้งความหาแม่มึงหรอ！กูไม่แจ้งความโว้ย！" ผู้จัดการหวงยังไม่ทันพูดจบ ก่วนฉู่อี้โมโหแล้วตบหน้าผู้จัดการหวง
"บอดี้การ์ดในเจียงหมั่นโล๋ของพวกมึงกินขี้หรือไง?！"
"บอกให้พวกมันออกมา ตีขาไอ้บ้านี่ให้หัก！"
สีหน้าของก่วนฉู่อี้ดูน่ากลัวและอาฆาตแค้น เขาเป็นถึงคุณชายแห่งเมืองเจียงตง ถูกไอ้พวกระยำนี้ทำร้าย ถ้ายังต้องแจ้งความเพื่อให้เรื่องมันจบ หน้าของเขาจะไปไว้ที่ไหน วันข้างหน้าเขายังจะอยู่เจียงตงได้ยังไง?
อีกทั้ง การแจ้งความก็ใจดีกับเฉินเฟิงเกินไปแล้ว！
เขาจะทรมานเฉินเฟิงให้ตายทั้งเป็น！
"ครับๆๆ！คุณชายก่วน คุณอย่าโมโหเลยครับ ผมไม่แจ้งความ ผมไม่แจ้งความแล้วโอเคไหมครับ?" ผู้จัดการหวงหน้าเศร้า เขารีบพูดปลอบ ถึงแม้การแก้ปัญหาที่ดีที่สุดคือการแจ้งความ แต่คุณชายก่วนฉู่อี้คนนี้จะใช้วิธีรุนแรงในการจัดการ เขาเองก็ไม่กล้าไม่รับปาก
"สั่งให้พวกอาหู่มา！”
ผู้จัดการหวงหันหลัง บอกกับพนักงานด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ร้านอาหารหรูอย่างเจียงหมั่นโล๋ ต้องมีบอดี้การ์ดเป็นของตนเองอยู่แล้ว แต่ว่าปกติไม่ค่อยได้ใช้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...