ลูกเขยมังกร นิยาย บท 421

บทที่ 421 ผมก็เหลือทนเหมือนกันนะ

“แกรก” เสียงแตกหักของกระดูกดังขึ้น รอยยิ้มแสยะที่มุมปากของก่วนฉู่อี้ยังไม่ทันได้เบ่งบานก็ถูกชะงักอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว

เพราะพี่เสือที่เหนือมนุษย์คนนี้กระเด็นออกไปด้วยแรงหมัดของเฉินเฟิง

อีกอย่าง ดูเหมือนเขาจะขาหักด้วย?

ก่วนฉู่อี้ยังไม่แน่ใจว่าเสียงแตกหักของกระดูกนั้นดังมาจากขาของพี่เสือหรือไม่

“โอ้ย!”

วินาทีต่อมาเสียงกรีดร้องของพี่เสือก็ดังขึ้น

เมื่อได้ยินเสียงนี้แล้วก่วนฉู่อี้ถึงกับตกใจตาค้าง ขาของพี่เสือ หักแล้วจริง ๆ!

เสียงนี้ไม่เพียงแต่ทำให้ก่วนฉู่อี้ใจหาย แต่ยังทำให้ทุกคนในงานถึงกับตกใจจนหน้าซีดเหมือนกัน

ไม่มีใครคาดคิดได้ว่าเฉินเฟิงผู้อ่อนแอเมื่อต้องเจอกับคนอย่างพี่เสือแล้วจุดจบมันจะเป็นแบบนี้!

การเคลื่อนไหวเดียว!

แค่การเคลื่อนไหวเดียวเท่านั้น!

เฉินเฟิงกลับหักขาพี่เสือได้!

“ซี๊ด”

หลาย ๆ คนสูดปากเพราะรู้สึกเสียวไส้กับภาพที่เห็น

เพื่อนร่วมชั้นหลาย ๆ คนที่เดินเข้าไปเพื่อจะจัดการเฉินเฟิงก่อนหน้านี้ก็ทำหน้าไม่ถูกเช่นกัน

โชคดีที่เขายังไม่ได้ลงมือ มิฉะนั้นคนที่นอนดิ้นอยู่บนพื้นอาจจะเป็นพวกเขาก็ได้

“กระจอก! กระจอก!”

“ไอ่พวกกระจอก!”

ก่วนฉู่อี้รู้สึกโกรธมาก เขาไม่อยากเชื่อเลยจริง ๆ พี่เสือที่เปิดตัวอย่างน่าเกรงขามคนนี้กลับกลายเป็นการย้อมแมวขายเท่านั้น

“ยืนเหม่ออะไรกัน! ให้พวกมันรีบเข้าไปสิ!” ก่วนฉู่อี้หันไปมองผู้จัดการหวงอีกครั้ง ไม่ว่าด้วยวิธีไหน วันนี้เขาต้องกู้หน้ากลับมาให้ได้

“ยังจะเอาอีก?” เมื่อได้ยินคำพูดของก่วนฉู่อี้แล้วผู้จัดการหวงแทบจะร้องไห้ออกมา พี่เสือเคยเป็นหน่วยรบพิเศษของกองกำลังพิเศษในภาคตะวันตกเฉียงเหนือเชียวนะ แม้ว่าตอนนี้จะเกษียณอายุราชการแล้ว แต่ทักษะของเขายังคงเดิม บอกได้ว่าในเจียงหมั่นโล๋นี้ไม่มีใครสู้เขาได้หรอก

แต่ตอนนี้พี่เสือกลับถูกเฉินเฟิงอัดล้มด้วยหมัดเดียวแบบนี้ ถ้าให้คนอื่น ๆ เข้าไปมันจะไม่เป็นกระต่ายแหย่เสือหรือ อย่าขอให้พวกมันไปจัดการเฉินเฟิงเลย ขอให้พวกมันเข้าไปถึงตัวของเฉินเฟิงก่อนเถอะ

“คุณชายก่วน เราแจ้งตำรวจเถอะ คนของเราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมันหรอก......” ผู้จัดการหวงพูดอย่างขมขื่น เขาไม่อยากยั่วยุเฉินเฟิงจริง ๆ คนที่สามารถอัดพี่เสือขาหักด้วยหมัดเดียวแบบนี้ใครจะกล้ามีเรื่องด้วย

“แจ้งทำบ้าอะไร! กูบอกให้เรียกคนมาอีก!” ก่วนฉู่อี้โกรธจนแทบบ้า แจ้งตำรวจตอนนี้จะให้คุณชายก่วนเอาหน้าไว้ไหน?

“คุณชายก่วนครับ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งหมดในเจียงหมั่นโล๋ของเราอยู่ที่นี่กันหมดแล้วครับ” ผู้จัดการหวงพูดด้วยความขมขื่น

“แมร่ง!” ก่วนฉู่อี้รู้สึกอึดอัดมาก เขากวาดสายตามองไปที่ชายหนุ่มผิวดำที่จะช่วยเขาก่อนหน้านี้ แต่เขายังไม่ทันพูดอะไรชายผิวดำก็ได้เดินถอยหลังแล้วยิ้มพูดอย่างขมขื่นว่า “พี่ก่วน ผมก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาหรอกครับ พี่หาคนอื่นเถอะครับ......”

ก่วนฉู่อี้หน้ามืดจนแทบจะเป็นลมทันที เขาไม่คิดเลยว่าเพื่อนร่วมชั้นของเขาจะเห็นแก่ตัวแบบนี้ เมื่อเห็นฝีมือของเฉินเฟิงแล้วทุกคนก็ไม่กล้าสู้อีก

เมื่อเทียบกับความหงุดหงิดของก่วนฉู่อี้แล้วตอนนี้เฉินเฟิงสงบนิ่งมาก เขายกมือขึ้นแล้วก้มดูนาฬิกาจากนั้นยิ้มพูด “ยังจะเรียกใครอีกไหม? ถ้ามีอีกผมจะรอที่นี่สิบห้านาที ช่วยเรียกคนที่เก่งที่สุดเท่าที่คุณรู้จักมาด้วยนะ แล้วก็เรียกมายิ่งเยอะยิ่งดี”

เรียกยิ่งเยอะยิ่งดี!

คำพูดของเฉินเฟิงทำให้ทุกคนต้องผวาอีกครั้ง

อะไรคือความเย่อหยิ่ง?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร