ลูกเขยมังกร นิยาย บท 492
บทที่ 492 ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง
คนที่คิดจะส่งเหล้าให้เสี้ยเมิ่งเหยา นอกจากฉินหมิงแล้วยังมีอีกไม่น้อยเลย
แต่พอเห็นเหล้าที่ฉินหมิงให้แล้ว คนพวกนั้นก็พากันเรียกขวดเหล้าตัวเองกลับ
ผู้หญิงที่ฉินหมิงสนใจ พวกเขา...ไม่กล้าแย่ง!
“ทางด้านตระกูลเฉินตอนนี้เป็นยังไงบ้างล่ะ?” หลังจากสั่งอาหารเสร็จ เสี้ยเมิ่งเหยาวางเมนูลง และถามเสียงเรียบ
“ทางด้านตระกูลเฉิน ตอนนี้ไม่มีปัญหาอะไร” เฉินเฟิงชะงักไปหน่อย ก่อนพูดยิ้มๆ สำหรับตระกูลเฉิน เสี้ยเมิ่งเหยาไม่ได้รู้อะไรมากนัก ตอนนี้ที่เสี้ยเมิ่งเหยาถามน่าจะเป็นปัญหาเรื่องความปลอดภัยของเขา ลองเปลี่ยนคำพูดดู ก็คือตระกูลเฉินจะลงมือกับเขาหรือเปล่า
เสี้ยเมิ่งเหยาพยักหน้าเบาๆก่อนว่า: “แม่ฉันคุยเรื่องแต่งงานใหม่อีกครั้งกับคุณไหม?”
“พูดแล้ว”
“อืม คุณไม่ต้องใส่ใจคำพูดเธอมากหรอก เรื่องแต่งงานใหม่อีกครั้ง...ยังไม่รีบ” เสี้ยเมิ่งเหยาพูดเสียงอ่อนโยน ก่อนนี้ฉินเสวี่ยนหรัวบอกเล่าแจกแจงผลประโยชน์ที่จะได้และเสียให้เธอฟังแล้ว ก่อนหน้าที่ปัญหาการข่มขู่ของตระกูลเฉินยังไม่หมดไป การแต่งงานใหม่อีกครั้งของเธอกับเฉินเฟิงก็เป็นแค่ภาระของเขาเท่านั้น
ตระกูลเฉินอาจจะหาช่องว่างจากตัวเธอได้
ไม่รีบหรอ?
เฉินเฟิงยิ้มเศร้า เขาจะไม่รีบได้ยังไง ไม่คืนดีกับเสี้ยเมิ่งเหยาหนึ่งวัน อะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น
เรื่องที่เขาทำลายเฉินอิงโรไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย ตระกูลเฉินไม่ช้าก็เร็วต้องมาหาเรื่องเขาแน่ ตอนนื้ที่ยังทนเขาได้ ก็คงเป็นเพราะเฉินเจิ้นหนานยังไม่ออกจากฌาน ถ้าเฉินเจิ้นหนานออกจากฌานเมื่อไหร่ เรื่องที่เขาทำลายเฉินอิงโรจะต้องถูกยกขึ้นมาพูดแน่
“จริงสิ คุณเป็นอะไรกับน้าฉินน่ะ?” เสี้ยเมิ่งเหยาถามขึ้นเหมือนนึกขึ้นมาได้
“เธอเป็นแม่เลี้ยงผม” เฉินเฟิงพูดตามความจริง น้าฉินของเสี้ยเมิ่งเหยาคือฉินเสวี่ยนหรัว
“ทำไมถึงถามเรื่องนี้ล่ะ?” เฉินเฟิงถาม
“ไม่มีอะไรหรอก แค่แปลกใจเท่านั้นเอง” เสี้ยเมิ่งเหยาส่ายหัว จากนั้นเธอบอกอีกว่า: “น้าฉินเธอดีกับฉันมาก สอนฉันเรื่องธุรกิจมากมาย แต่ฉันก็ยังไม่แน่ใจความสัมพันธ์ของคุณกับเธอ...”
“เธอเชื่อใจได้ในตอนนี้” เหมือนจะรู้ว่าเสี้ยเมิ่งเหยาจะพูดอะไร เฉินเฟิงตัดบทยิ้มๆ ความของเสี้ยเมิ่งเหยามันง่ายมาก เธอไม่แน่ใจว่าฉินเสวี่ยนหรัวกับเฉินเฟิงเป็นศัตรูหรือมิตรกันแน่ เลยไม่แน่ใจว่าจะอยู่กับฉินเสวี่ยนหรัวยังไงดี
แต่ว่าก็ตามที่เฉินเฟิงบอก ตอนนี้ฉินเสวี่ยนหรัวเชื่อใจได้ เพราะระหว่างพวกเขามีศัตรูคนเดียวกัน---เฉินโป๋ยุง!
“เดิมฉินเสวี่ยนหรัวมีลูกชายคนหนึ่ง พูดตามจริงคือ ลูกชายเธอเป็นน้องชายผม...” เฉินเฟิงถอนหายใจออกมา เรื่องนี้เดิมเขาไม่อยากพูดเลย แต่มาวันนี้ในเมื่อเสี้ยเมิ่งเหยาถาม เขาก็จะให้เธอรู้
ที่จริงเรื่องมันง่ายมาก เดิมฉินเสวี่ยนหรัวมีลูกชายคนหนึ่ง แต่ว่าอยู่ไม่ถึงห้าขวบก็ตายแล้ว เพราะอุบัติเหตุ
ตระกูลเฉินบอกแบบนี้กับคนภายนอก
แต่ภายในตระกูลเฉิน กลับมีคนไม่น้อยที่รู้สึกว่า การตายของลูกชายฉินเสวี่ยนหรัวน่าจะเกี่ยวข้องกับทางฝั่งเฉินโป๋ยุง
ตัวฉินเสวี่ยนหรัวเองก็เคยสืบ ถึงจะไม่มีเบาะแสอะไรเด่นชัด แต่ฝั่งเฉินโป๋ยุงดูน่าสงสัยอย่างมาก ดังนั้นฉินเสวี่ยนหรัวเลยเพ่งเล็งไปที่เฉินโป๋ยุง
แม่คนหนึ่งที่สูญเสียลูกชาย ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้หรอก
ตั้งแต่นั้นมาฉินเสวี่ยนหรัวก็มีความคิดจะตายด้วยกันกับเฉินโป๋ยุง ดังนั้นเธอเลยก้าวออกมาแอบช่วยเฉินเฟิงต่อต้านเฉินโป๋ยุงหลังจากที่เฉินเฟิงทำลายเฉินอิงโร
ส่วนความเป็นไปได้ว่าฉินเสวี่ยนหรัวจะแกล้งทำ...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...