บทที่ 495 เฉินเจิ้นหนาน
เฉินเฟิงวางสายเสร็จ พนักงานเสิร์ฟสาวสวยยิ้มหยัน: “นี่มันเวลาอะไรแล้ว นายยังแกล้งทำนิ่งอีกหรอ?”
“น้าเล็กของคุณชายฉิน คนกระจอกอย่างนายจะรู้จักหรือไง?”
“รู้จักหรือเปล่า อีกเดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละ” เฉินเฟิงมองพนักงานเสิร์ฟสาวสวยเรียบๆ
หลายนาทีผ่านไป
รถโรลส์รอยซ์สีดำคันหนึ่งก็แล่นปราดมาจอดที่หน้าประตูร้านอาหารตะวันตก ทะเลอีเจียน
ฉินเจิ้นในชุดสูทลงจากรถด้วยสีหน้าถมึงทึง
พอเขาก้าวเข้าร้านอาหาร พวกชายหนุ่มเจาะหูก็ปราดเข้ามาทักทายอย่างนอบน้อมทันที: “คุณอาฉิน”
“คนอยู่ที่ไหน?” ฉินเจิ้นถามอย่างเย็นชา
“อยู่นั่นครับ” ชายหนุ่มเจาะหูชี้นิ้วไปที่เฉินเฟิงที่นั่งทานอาหารอยู่
ฉินเจิ้นมุมปากกระตุก: “ฉันหมายถึงไอ้ลูกไม่รักดีนั่น!”
ลูกไม่รักดี?
ชายหนุ่มเจาะหูอึ้งก่อนสีหน้าเปลี่ยน ฉินเจิ้นหมายถึงคุณชายฉิน?
“คุณชายฉิน เขาอยู่ตรงนั้น...” เห็นสีหน้าฉินเจิ้นผิดปกติ ชายหนุ่มเจาะหูมีทีท่าอ่อนลงทันที
ฉินเจิ้นแค่นเสียงหึ สาวเท้ายาวไปหาฉินหมิง
“พ่อ มาแล้วหรอ!” พอเห็นฉินเจิ้น ฉินหมิงมีสีหน้าลิงโลดทันที
“พ่อ ช่วยผมสับมันให้เละที พ่อดูบาดแผลบนหน้าผมสิ เป็นฝีมือมันทั้งนั้น” ฉินหมิงพูดด้วยท่าทางเจ็บปวด
เขาไม่ทำท่าเจ็บปวดยังดี พอเขาทำ ความโกรธในใจฉินเจิ้นก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ
“เพี๊ยะ”
ฉินเจิ้นไม่พูดพล่ามทำเพลง ยกมือตบหน้าฉินหมิงอย่างจัง
เสียงตบหน้าฉาดใหญ่ดังขึ้น ใบหน้าบวมฉุแต่เดิมของฉินหมิงมีรอยฝ่ามือห้านิ้วปรากฏขึ้นมาเด่นชัด
งงเต็ก
งงเต็กจริงๆ
ทุกคนในที่นั้นงงเต็กไปตามๆกัน
ฉินเจิ้นไม่ใช่พ่อของฉินหมิงหรอ? ทำไมถึงตบฉินหมิงล่ะ?
“พ่อ พ่อตบผมทำไม?”
ฉินหมิงมือกุมหน้าถาม สายตาเขาทอประกายเหลือเชื่อ
“ไอ้ลูกเวร ใครให้แกไปหาเรื่องข้างนอกฮะ?!”
ฉินเจิ้นตะคอก น้ำเสียงดังราวสายฟ้าฟาดสะท้านไปถึงทุกคนในที่นั้นจนหูอื้อไปหมด
ฉินหมิงยิ่งไม่เข้าใจหนักขึ้น: “พ่อ ผมโดนคนทำร้ายนะ ลูกชายพ่อโดนทำร้าย จะตายอยู่แล้วเนี่ย พ่อไม่ไปล้างแค้นคนที่มันทำลูกพ่อ นี่พ่อยัง...”
“เพี๊ยะ”
ไม่รอฉินหมิงพูดจบ ฉินเจิ้นตบหน้าเขาให้อีกฉาด
ตบนี้ตบหนักและเน้น!
ฉินหมิงโดนตบกระเด็นไปบนพื้น และไม่ได้ลุกขึ้นมานานเลย
ทั้งงานเงียบสนิท
ฉินเจิ้นบ้าไปแล้วหรอ?
ทำไมเขา...
ในตอนที่ทุกคนกำลังคิดว่าทำไมฉินเจิ้นมาถึงก็มาระดมตบฉินหมิงนี่เอง ฉินเจิ้นขยับแล้ว!
เขาเดินไปหาเฉินเฟิง
พอเห็นฉากนี้ พนักงานเสิร์ฟสาวสวยถอนหายใจเฮือก พอสั่งสอนลูกชายตัวเองเสร็จ ฉินเจิ้นคงไปสั่งสอนเฉินเฟิงซักทีล่ะนะ?
ฉินเจิ้นเดินมาหยุดยืนหน้าเฉินเฟิง แต่ไม่ได้ทำตามที่ทุกคนคาดเดาคือ เขาไม่ได้ไปหาเรื่องเฉินเฟิง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...